امامزاده محمود (جویبار): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =
|نام لاتین =Mazuposhteh
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =
| استان = مازندران
| شهرستان =چالوس
| بخش = مرکزی
| موقعیت = فاصله 2کیلومتری غرب شهر چالوس
| جمعیت = 1,125نفر (1395ش)
| نوع اقلیم = 
| ارتفاع از سطح دریا =۸۰متر
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، انواع مرکبات، بنشن، سیب، گیلاس، شلیل، توت، لبنیات و عسل
| برخی بناهای مهم =کاخ تاج‌الملوک
| شهر ها و آبادی های مهم =
|دهستان=کلارستاق شرقی}}
امامزاده محمود (جویبار) (Juybar) Emamzadeh Mahmud
امامزاده محمود (جویبار) (Juybar) Emamzadeh Mahmud



نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۸

امامزاده محمود (جویبار)
استان مازندران
شهرستان چالوس
بخش مرکزی
دهستان کلارستاق شرقی
جمعیت 1,125نفر (1395ش)
موقعیت فاصله 2کیلومتری غرب شهر چالوس
ارتفاع از سطح دریا ۸۰متر
تولیدات و صنایع مهم برنج، انواع مرکبات، بنشن، سیب، گیلاس، شلیل، توت، لبنیات و عسل
برخی بناهای مهم کاخ تاج‌الملوک
نام لاتین Mazuposhteh

امامزاده محمود (جویبار) (Juybar) Emamzadeh Mahmud

روستایی در دهستان لاریم، بخش گیل‌خوران شهرستان جویبار، استان مازندران. در فاصلۀ 12 کیلومتری شمال شهر جویبار، 22 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 1 کیلومتری جنوب دریای خزر، 180 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری از سطح دریا قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای در ساحل دریای خزر واقع شده؛ سیاه‌رود در اراضی جنوب و جنوب شرقی آن جریان دارد و در 2 کیلومتری شرق روستا با پیوستن ریزابه‌ای به آن به سمت دریای خزر ادامۀ مسیر می‌دهد. امامزاده محمود در شمال به دریای خزر، در غرب به روستای تلنار، در جنوب به آب‌بندان‌های روستای لاریم، و در شرق به روستاهای چوباغ و عروس‌کتی محدود شده است. جادۀ این روستا در پایین‌دست با اتصال به روستای لاریم، به شبکۀ راه‌های اصلی مازندران و شهر جویبار متصل است. وجه تسمیۀ روستای امامزاده محمود آرامگاهی در میان گورستان آن است که گمان می‌رود نسبت مدفون آن، سیّد محمود بن محمّد، با دوازده واسطه به امام حسن مجتبی می‌رسد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امامزاده محمود 171نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، ماهیگیری و دامداری است. محصولات امامزاده محمود شامل برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.