پاویا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

پاویا، شهر (Pavia)[[File:13059300-2.jpg|thumb|کلیسای پاویا]](نام باستانی: تیکینوم<ref>Ticinum</ref>) مرکز [[پاویا، استان|استان پاویا]] در ناحیۀ [[لومباردی]]، در شمال [[ایتالیا]]، در ساحل رود [[تیچینو]]<ref>River Ticino</ref>، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب [[میلان، شهر|میلان]]. جمعیت آن 73,086 نفر  (2016) و مساحتش 62 کیلومتر مربع است. در ارتفاع 77 متری از سطح دریا قرار دارد. شهری دانشگاهی و مرکز کشاورزی و صنعتی است؛ ماشین‌های دوزندگی تولید می‌کند. بناهای آن عبارت‌اند از دیوارهای قدیمی؛ کلیسای جامع (آغاز بنا در ۱۴۸۸م، تکمیل ۱۸۹۸)؛ قلعه‌ای از قرن ۱۴م مربوط به خاندان ویسکونتی<ref> Visconti </ref>؛ و دانشگاهی که تأسیس آن را به [[شارلمانی]] نسبت می‌دهند، اما در ۱۳۶۱م گشایش یافت. امپراتور [[اتریش]] در ۱۵۲۵، [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]، پادشاه [[فرانسه]]، را در این‌جا شکست داد. لیگوری<ref>Liguri </ref>ها پاویا را بنا نهادند. در زمان رومی‌ها اردوگاه نظامی مهم و پایتخت [[لومبارد|لومباردها]] بود تا این‌که در ۷۷۴م به‌دست شارلمانی افتاد. شوراهای کلیسا در ۱۰۸۱م، ۱۱۶۰م، و ۱۴۲۳م در پاویا تشکیل شد. پادشاهان ایتالیا (قرون ۶ ـ۱۱م) و چند امپراتور از [[امپراتوری مقدس روم]] در بازیلیکای سان میکله<ref>San Michele</ref> پاویا تاج‌گذاری کردند. پاویا در ۱۳۵۹م به‌تصرّف خاندان ویسکونتی و در ۱۵۰۰م به اشغال فرانسویان درآمد و در ۱۷۱۴ ضمیمۀ اتریش شد؛ [[بناپارت، ناپلیون|ناپلئون]] در ۱۷۹۶ شهر را غارت کرد. در ۱۸۵۹ بخشی از ایتالیای متحد شد.