پرش به محتوا

دومینگو، پلاسیدو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:


تنور لیریک<ref>lyric tenor
تنور لیریک<ref>lyric tenor
</ref> اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن‌ ۱۹‌ است‌، و می‌تواند به‌ این‌ نقش‌ها حال‌وهوای‌ نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو‌ عضو یک‌ خانوادۀ‌ موسیقی‌دان‌ بود و در ۱۹۵۰ به‌ [[مکزیک|مکزیک‌]] مهاجرت‌ کرد. در دوران‌ جوانی‌ نقش‌های‌ باریتون‌ را در ثارثوئِلا<ref>zarzuela </ref> (نمایش‌ موسیقایی سنتی‌ اسپانیایی‌) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس‌ از آغاز فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در [[نیویورک|نیویورک‌]] در مقام‌ تنوری‌ پراحساس‌ شهرتی‌ جهانی‌ یافت‌. در ۱۹۸۶ در روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''اُتللو''<ref>''Otello ''</ref> ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های‌ اوست:‌ روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''توسکا''<ref>''Tosca''</ref> اثر [[پوچینی، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)|پوچینی]]<ref> Puccini</ref> در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی<ref> Zeffirelli</ref> از اپرای‌ ''دلقک‌ها''<ref> ''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> اثر‌ [[لئونکاوالو، روجرو|لئونکاوالّو]]<ref> Leoncavallo </ref>؛ همچنین‌ در ضبط‌ برترین‌ ترانه‌های‌ اپرایی‌ در کنار خوزه کارراس<ref>José Carreras </ref> و [[پاواروتی ، لوچانو (۱۹۳۵ـ۲۰۰۷)|لوچانو پاواروتّی]]<ref>Luciano Pavarotti</ref> آواز خواند، که'''‌''' هم'''‌'''زمان'''‌''' با مسابقات'''‌''' جام'''‌''' جهانی'''‌''' در ۱۹۹۰ در رم'''‌''' اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] چنین'''‌''' برنامه'''‌'''ای'''‌''' اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای'''‌''' لوس'''‌'''آنجلس<ref> Los Angeles Opera</ref> شد و در سال'''‌''' ۲۰۰۰ این'''‌''' مقام'''‌''' را به'''‌'''دست'''‌''' آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان'''‌''' مرکز جان'''‌''' اف'''‌''' کندی'''‌'''<ref> John F Kennedy</ref> برای'''‌''' هنرهای'''‌''' نمایشی'''‌''' به'''‌'''سبب یک'''‌''' عمر فعالیت'''‌''' و خدمت'''‌''' به'''‌''' فرهنگ'''‌''' [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن'''‌''']] به'''‌''' او اعطا شد.
</ref> اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن‌ ۱۹‌ است‌، و می‌تواند به‌ این‌ نقش‌ها حال‌وهوای‌ نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو‌ عضو یک‌ خانوادۀ‌ موسیقی‌دان‌ بود و در ۱۹۵۰ به‌ [[مکزیک|مکزیک‌]] مهاجرت‌ کرد. در دوران‌ جوانی‌ نقش‌های‌ باریتون‌ را در ثارثوئِلا<ref>zarzuela </ref> (نمایش‌ موسیقایی سنتی‌ اسپانیایی‌) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس‌ از آغاز فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در [[نیویورک|نیویورک‌]] در مقام‌ تنوری‌ پراحساس‌ شهرتی‌ جهانی‌ یافت‌. در ۱۹۸۶ در روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''اُتللو''<ref>''Otello ''</ref> ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های‌ اوست:‌ روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''توسکا''<ref>''Tosca''</ref> اثر [[پوچینی، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)|پوچینی]]<ref> Puccini</ref> در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی<ref> Zeffirelli</ref> از اپرای‌ ''دلقک‌ها''<ref> ''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> اثر‌ [[لئونکاوالو، روجرو|لئونکاوالّو]]<ref> Leoncavallo </ref>؛ همچنین‌ در ضبط‌ برترین‌ ترانه‌های‌ اپرایی‌ در کنار خوزه کارراس<ref>José Carreras </ref> و [[پاواروتی، لوچانو|لوچانو پاواروتّی]]<ref>Luciano Pavarotti</ref> آواز خواند، که'''‌''' هم'''‌'''زمان'''‌''' با مسابقات'''‌''' جام'''‌''' جهانی'''‌''' در ۱۹۹۰ در رم'''‌''' اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] چنین'''‌''' برنامه'''‌'''ای'''‌''' اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای'''‌''' لوس'''‌'''آنجلس<ref> Los Angeles Opera</ref> شد و در سال'''‌''' ۲۰۰۰ این'''‌''' مقام'''‌''' را به'''‌'''دست'''‌''' آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان'''‌''' مرکز جان'''‌''' اف'''‌''' کندی'''‌'''<ref> John F Kennedy</ref> برای'''‌''' هنرهای'''‌''' نمایشی'''‌''' به'''‌'''سبب یک'''‌''' عمر فعالیت'''‌''' و خدمت'''‌''' به'''‌''' فرهنگ'''‌''' [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن'''‌''']] به'''‌''' او اعطا شد.


&nbsp;
&nbsp;
۴۶٬۶۲۷

ویرایش