پرش به محتوا

بهبهانی، سیمین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
سیمین بهبهانی (تهران 28 تیر ۱۳۰۶ـ تهران 28 مرداد ۱۳۹۳ش)<br />  
سیمین بهبهانی (تهران 28 تیر ۱۳۰۶ـ تهران 28 مرداد ۱۳۹۳ش)<br />  


(نام اصلی: سیمین خلیلی) شاعر ایرانی. فرزند [[خلیلی، عباس (نجف ۱۲۷۲ـ تهران ۱۳۵۰ش)|عباس خلیلی]] و [[فخر عادل خلعتبری|فخر عظمی ارغون]]، نویسندگان و روزنامه‌نگاران تجدّدخواه دورۀ رضاشاهی، است. بهبهانی در کنار شاعرانی چون [[منزوی، حسین (زنجان ۱۳۲۵- همان جا ۱۳۸۳ش)|حسین منزوی]]، [[پرنگ، نوذر (تهران ۱۳۱۶ ـ همان جا ۱۳۸۵ش)|نوذر پرنگ]]، [[نیستانی، منوچهر|منوچهر نیستانی]] و [[بهمنی، محمدعلی (دزفول ۱۳۲۱ش)|محمدعلی بهمنی]] با آثارشان نقشی مهم در دگرگونی و در عین حال رونق غزل در دهه‌های 1360 تاکنون داشته‌اند.  
(نام اصلی: سیمین خلیلی) شاعر ایرانی. فرزند [[خلیلی، عباس (نجف ۱۲۷۲ـ تهران ۱۳۵۰ش)|عباس خلیلی]] و [[فخر عادل خلعتبری|فخر عظمی ارغون]]، نویسندگان و روزنامه‌نگاران تجدّدخواه دورۀ رضاشاهی، است. بهبهانی در کنار شاعرانی چون [[منزوی، حسین (زنجان ۱۳۲۵- همان جا ۱۳۸۳ش)|حسین منزوی]]، [[پرنگ، نوذر (تهران ۱۳۱۶ ـ همان جا ۱۳۸۵ش)|نوذر پرنگ]]، [[نیستانی، منوچهر|منوچهر نیستانی]] و [[بهمنی، محمدعلی|محمدعلی بهمنی]] با آثارشان نقشی مهم در دگرگونی و در عین حال رونق غزل در دهه‌های 1360 تاکنون داشته‌اند.  


دورۀ ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و، پس از تحصیل ناتمام در رشتۀ مامایی، در رشتۀ حقوق دانشگاه تهران درس خواند و سال‌ها به ‌تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. از دورۀ نوجوانی به‌دلیل سروده‌های اجتماعی و تغزلی‌اش در شیوۀ کلاسیک جدید به شهرت رسید و از دهۀ ۱۳۵۰ش دامنۀ نوآوری‌های شعری‌اش، به‌ویژه در زمینۀ اوزان جدید عروضی، وسعت بیشتری یافت. [[پروین اعتصامی]]، [[فرخ زاد، فروغ (تهران ۱۳۱۳ ـ همان جا ۱۳۴۵ش)|فروغ فرخ‌زاد]] و سیمین مهم‌ترین شاعران زن پارسی‌گوی در قرن ۲۰ هستند. به داستان‌نویسی، خاطره‌گویی و بررسی و تحلیل ادبی هم پرداخته است. از همان اوائل شاعری شعرهایش مورد توجه آهنگسازان موسیقی سنتی و پاپ قرار گرفت و با صدای خوانندگانی چون مرضیه، [[دلکش]]، سیما بینا، [[پوران]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، [[اکبر گلپایگانی (خواننده)|اکبر گلپایگانی]]، [[ایرج (کاشان ۱۳۱۲ش)|ایرج]]، [[عارف کیا، عارف|عارف]]، [[کورس سرهنگ زاده|کورس سرهنگ‌زاده]] اجرا شدند. ضمن این که از سال‌های پایانی دهۀ 1340 با عضویت  در شورای شعر و موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران به ترانه‌سرایی نیز روی آورد.  
دورۀ ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و، پس از تحصیل ناتمام در رشتۀ مامایی، در رشتۀ حقوق دانشگاه تهران درس خواند و سال‌ها به ‌تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. از دورۀ نوجوانی به‌دلیل سروده‌های اجتماعی و تغزلی‌اش در شیوۀ کلاسیک جدید به شهرت رسید و از دهۀ ۱۳۵۰ش دامنۀ نوآوری‌های شعری‌اش، به‌ویژه در زمینۀ اوزان جدید عروضی، وسعت بیشتری یافت. [[پروین اعتصامی]]، [[فرخ زاد، فروغ (تهران ۱۳۱۳ ـ همان جا ۱۳۴۵ش)|فروغ فرخ‌زاد]] و سیمین مهم‌ترین شاعران زن پارسی‌گوی در قرن ۲۰ هستند. به داستان‌نویسی، خاطره‌گویی و بررسی و تحلیل ادبی هم پرداخته است. از همان اوائل شاعری شعرهایش مورد توجه آهنگسازان موسیقی سنتی و پاپ قرار گرفت و با صدای خوانندگانی چون مرضیه، [[دلکش]]، سیما بینا، [[پوران]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، [[اکبر گلپایگانی (خواننده)|اکبر گلپایگانی]]، [[ایرج (کاشان ۱۳۱۲ش)|ایرج]]، [[عارف کیا، عارف|عارف]]، [[کورس سرهنگ زاده|کورس سرهنگ‌زاده]] اجرا شدند. ضمن این که از سال‌های پایانی دهۀ 1340 با عضویت  در شورای شعر و موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران به ترانه‌سرایی نیز روی آورد.  
۴۶٬۷۰۹

ویرایش