سروش خلیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. سال 1327ش به همراه خانواده‌اش از آستارا به تهران مهاجرت کرد و به دلیل علاقه به فعالیت‌های نمایشی مدت کوتاهی نزد [[نوشین، عبدالحسین (۱۲۸۴ـ۱۳۵۰ش)|عبدالحسین نوشین]] به یادگیری بازیگری پرداخت. پس از تعطیلی کلاس‌های نوشین به [[تئاتر فرهنگ]] رفت و از سال 1328ش به مدت یک‌سال در کلاس‌های [[صباحی، صمد (جمهوری آذربایجان ۱۲۹۳ـ۱۳۵۷ش)|صمد صباحی]] شرکت کرد. اولین تجربۀ او روی صحنه نمایشِ ''آرشین مال آلان'' (1328ش) به کارگردانی صباحی بوده است. پس از فعالیت در [[تئاتر گیتی|تئاترِ گیتی]] زیر نظر [[خیرخواه، حسین (۱۲۸۸ـ۱۳۴۱ش)|حسین خیرخواه]] و گذراندن دورۀ یک‌سالۀ بازیگری در [[تئاتر سعدی]]، در سال 1333ش به همراه منوچهر قاسمی و کامل حلمی گروهی به نام «گروه اسکار» را تشکیل دادند و همزمان با تدریس، تعدادی نمایش به روی صحنه بردند. در همان سال به دعوت دکتر [[والا، عبدالله (خلخال ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۶۹ش)|عبدالله والا]] به [[تئاتر تهران]] رفت و به عنوان بازیگر استخدام شد و در نمایش‌های مختلفی بازی کرد. سال 1337ش با تاسیس [[ثابت پاسال، حبیب الله (تهران ۱۲۸۲ـ امریکا ۱۳۷۲ش)|تلویزیون ثابت پاسال]] به اجرای نمایش‌های زنده پرداخت. نخستین نمایشی که در چند قسمت اجرا شد و خلیلی هم در آن بازی کرد ''ده عروسک سیاه'' نوشتۀ [[کریستی، آگاتا (۱۸۹۰ـ ۱۹۷۶)|آگاتا کریستی]] بود. سپس به همراه [[مقبلی، عزت الله (تهران ۱۳۱۱-۱۳۶۷ش)|عزت‌الله مقبلی]]، فخری پازوکی، [[رنجبر، ملکه|ملکه رنجبر]] و دیگران به گروه تئاتر تلویزیونی هوشنگ منظوری پیوست. خلیلی در این دوره سالی دوبار برای اجرای زندۀ نمایش به آبادان می‌رفت. از سال 1338 تا 1344ش کارمند بانک اصناف بود. پس از تأسیس تلویزیون دولتی بیش‌ترین فعالیتش را به بازی در تئاترها و مجموعه‌های تلویزیونی معطوف کرد. از سال 1344ش به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در سال 1360ش بازنشسته شد. خلیلی در اواخر دهۀ 1340ش و اوائل دهۀ بعد در تعدادی نمایش از جمله ''سرباز لافزن، مرغ دریایی، حکومت زمان‌خان، بازگشت، ارثیۀ ایرانی و سیزیف و مرگ'' بازی کرد. آخرین حضورش در تئاتر نمایش ''هملت با سالاد فصل'' (به کارگردانی هادی مرزبان) بوده است.