تریمبل، دیوید: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ تریمبل، دیوید (۱۹۴۴) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تریمبل، دیوید منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تِریمْبِل، دیوید ( | تِریمْبِل، دیوید (۱۹۴۴م - )(Trimble, David) | ||
سیاستمدار اهل ایرلند شمالی، از ۱۹۹۵ رهبر حزب وحدتخواه آلستر<ref>Ulster Unionist Party</ref> (یا حزب رسمی وحدتگرا<ref>(Official Unionist Party (OUP</ref>) و از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ نخستین وزیر ایرلند شمالی. از ۱۹۹۰ نمایندۀ حوزۀ انتخابیۀ بَن علیا<ref>Upper Bann</ref> در مجلس عوام بود، و در اوت ۱۹۹۵، درپی بازنشستگی جیمز مالینیوکس<ref>James Molyneaux</ref>، به رهبری حزب وحدتخواه آلستر رسید. در ۱۹۹۸، به همراه جان هیوم<ref>John Hume</ref>، به پاس کوشش برای یافتن راه حلی مسالمتآمیز برای پایان دادن به منازعه در ایرلند شمالی، جایزۀ صلح نوبل گرفت. او یکی از مذاکرهکنندگان برجسته دربارۀ تشکیل دولتی از همۀ جوامع محلی در بلفاست<ref>Belfast</ref> بود که برای نخستینبار در دسامبر ۱۹۹۹ با انتقال اختیارات دولت انگلستان به این استان تشکیل جلسه داد. | سیاستمدار اهل ایرلند شمالی، از ۱۹۹۵ رهبر حزب وحدتخواه آلستر<ref>Ulster Unionist Party</ref> (یا حزب رسمی وحدتگرا<ref>(Official Unionist Party (OUP</ref>) و از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ نخستین وزیر ایرلند شمالی. از ۱۹۹۰ نمایندۀ حوزۀ انتخابیۀ بَن علیا<ref>Upper Bann</ref> در مجلس عوام بود، و در اوت ۱۹۹۵، درپی بازنشستگی جیمز مالینیوکس<ref>James Molyneaux</ref>، به رهبری حزب وحدتخواه آلستر رسید. در ۱۹۹۸، به همراه جان هیوم<ref>John Hume</ref>، به پاس کوشش برای یافتن راه حلی مسالمتآمیز برای پایان دادن به منازعه در ایرلند شمالی، جایزۀ صلح نوبل گرفت. او یکی از مذاکرهکنندگان برجسته دربارۀ تشکیل دولتی از همۀ جوامع محلی در بلفاست<ref>Belfast</ref> بود که برای نخستینبار در دسامبر ۱۹۹۹ با انتقال اختیارات دولت انگلستان به این استان تشکیل جلسه داد. | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۲
تِریمْبِل، دیوید (۱۹۴۴م - )(Trimble, David)
سیاستمدار اهل ایرلند شمالی، از ۱۹۹۵ رهبر حزب وحدتخواه آلستر[۱] (یا حزب رسمی وحدتگرا[۲]) و از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ نخستین وزیر ایرلند شمالی. از ۱۹۹۰ نمایندۀ حوزۀ انتخابیۀ بَن علیا[۳] در مجلس عوام بود، و در اوت ۱۹۹۵، درپی بازنشستگی جیمز مالینیوکس[۴]، به رهبری حزب وحدتخواه آلستر رسید. در ۱۹۹۸، به همراه جان هیوم[۵]، به پاس کوشش برای یافتن راه حلی مسالمتآمیز برای پایان دادن به منازعه در ایرلند شمالی، جایزۀ صلح نوبل گرفت. او یکی از مذاکرهکنندگان برجسته دربارۀ تشکیل دولتی از همۀ جوامع محلی در بلفاست[۶] بود که برای نخستینبار در دسامبر ۱۹۹۹ با انتقال اختیارات دولت انگلستان به این استان تشکیل جلسه داد.