اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکیجو

خط ۱۳:

'''فقه و قانون اسلامی'''. در کنار عقاید و اخلاق، فقه از دیگر شاخه های معارف اسلامی است. فقه دانشی است که از راه ادله و اصول خاص خود از شرایع اسلام صحبت می‌کند. کسی که عالم به احکام دینی باشد و قدرت استنباط آ‌ن‌ها را از منابع اسلامی (قرآن، سنت، اجماع، عقل و به اعتقاد اهل سنّت قیاس) داشته باشد، مجتهد یا فقیه خوانده می‌شود. قوانین فقه اسلام نخست در دوران ۲۳ ساله رسالت حضرت رسول (ص) و با نزول تدریجی قرآن شکل گرفت. در دوره ۳۰ ساله خلفای راشدین قرآن جمع‌آوری گردید و احادیث نیز توسط صحابه و تابعین جمع‌آوری و تدوین گردید. در زمان امام علی‌ (ع) قوانین اسلامی برای نخستین‌بار جمع‌آوری و آیین دادرسی مدون شد و دادگاه‌ها در همه‌جا یکسان عمل می‌کردند. در دورۀ امامان بعد از امام علی (ع) به‌خصوص در دورۀ امام باقر (ع) و امام صادق (ع) احادیث گسترده‌تر و مدون‌تر شد؛ فقه رونق بیشتری یافت و مکاتب و مذاهب فقهی مختلفی به‌وجود آمدند.

'''خانواده و اجتماع در اسلام'''. خانواده و حقوق و وظایف اخلاقی اعضای آن در قبال یکدیگر از مسائلی است که اسلام آموزه‌های فراوانی درباره آن دارد. با توجه به اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده در این دین، شرایط برای این کار تا حد ممکن سهل شده است. ‌ترک همسرگزینی و ‌رهبانیت‌ به هیچ روی در اسلام پسندیده نیست، بلکه ازدواج، سنّت پیامبر اکرم (ص) است و همچنان که در روایات آمده است، آن‌که به این سنت عمل نکند، از امت وی فاصله گرفته است. قرآن زنان را مایۀ آرامش دل مردان دانسته، و مردان را نیز مدیر و سرپرست خانواده شمرده است. گاه نیز در نگرش به هر دو جنس و نیازهای مشترک، زنان «لباس» برای مردان، و مردان «لباس» برای زنان به‌شمار آمده‌اند. قرآن برای پیشگیری از بروز سستی در پیوند زناشویی و سردی کانون خانواده، زنان را به پوشیدن بدن و ~~زیبایی'''های~~ خود از غیر شوهران و خویشان نزدیک (مَحارِم) فرا می‌خواند. بدین جهت است که زنان مسلمان از پوششی خاص برخوردارند که در هر سرزمینی در قالب لباس ملی شکلی ویژه گرفته است. در زمینه حقوق و وظایف متقابل والدین و فرزندان سفارش موکدی صورت گرفته است. تأکید قرآن به حفظ حرمت والدین تا آن‌جاست که حتی در صورت تلاش آنان بر مشرک‌ساختن فرزند خود، فرزند موظف است در عین ثبات قدم در اسلام با آنان به ملاطفت و مهربانی رفتار کند و کمترین سخن و رفتار آزاردهنده ای از خود نشان ندهد. یکی از گناهان کبیره در اسلام سرپیچی و آزاررساندن به والدین است. قرآن برای برقراری و تداوم همبستگی اجتماعی، مومنان را برادر یکدیگر خوانده و همۀ انسان ها را از هر نژاد و قومی باهم برابر و از فرزندان یک پدر معرفی کرده و ملاک برتری را پارسایی دانسته است. اهتمام به امور اجتماعی از وظایف قطعی یک مسلمان است. به گفته پیامبر (ص)، آن که صبح کند و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست. اهتمام اسلام به امور جامعه به اندازه ای است که می‌توان جنبه‌های اجتماعی را در اغلب احکام حتی عبادت‌های اسلامی به روشنی دید.~~'''~~

'''خانواده و اجتماع در اسلام'''. خانواده و حقوق و وظایف اخلاقی اعضای آن در قبال یکدیگر از مسائلی است که اسلام آموزه‌های فراوانی درباره آن دارد. با توجه به اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده در این دین، شرایط برای این کار تا حد ممکن سهل شده است. ‌ترک همسرگزینی و ‌رهبانیت‌ به هیچ روی در اسلام پسندیده نیست، بلکه ازدواج، سنّت پیامبر اکرم (ص) است و همچنان که در روایات آمده است، آن‌که به این سنت عمل نکند، از امت وی فاصله گرفته است. قرآن زنان را مایۀ آرامش دل مردان دانسته، و مردان را نیز مدیر و سرپرست خانواده شمرده است. گاه نیز در نگرش به هر دو جنس و نیازهای مشترک، زنان «لباس» برای مردان، و مردان «لباس» برای زنان به‌شمار آمده‌اند. قرآن برای پیشگیری از بروز سستی در پیوند زناشویی و سردی کانون خانواده، زنان را به پوشیدن بدن و زیبایی‌های خود از غیر شوهران و خویشان نزدیک (مَحارِم) فرا می‌خواند. بدین جهت است که زنان مسلمان از پوششی خاص برخوردارند که در هر سرزمینی در قالب لباس ملی شکلی ویژه گرفته است. در زمینه حقوق و وظایف متقابل والدین و فرزندان سفارش موکدی صورت گرفته است. تأکید قرآن به حفظ حرمت والدین تا آن‌جاست که حتی در صورت تلاش آنان بر مشرک‌ساختن فرزند خود، فرزند موظف است در عین ثبات قدم در اسلام با آنان به ملاطفت و مهربانی رفتار کند و کمترین سخن و رفتار آزاردهنده ای از خود نشان ندهد. یکی از گناهان کبیره در اسلام سرپیچی و آزاررساندن به والدین است. قرآن برای برقراری و تداوم همبستگی اجتماعی، مومنان را برادر یکدیگر خوانده و همۀ انسان ها را از هر نژاد و قومی باهم برابر و از فرزندان یک پدر معرفی کرده و ملاک برتری را پارسایی دانسته است. اهتمام به امور اجتماعی از وظایف قطعی یک مسلمان است. به گفته پیامبر (ص)، آن که صبح کند و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست. اهتمام اسلام به امور جامعه به اندازه ای است که می‌توان جنبه‌های اجتماعی را در اغلب احکام حتی عبادت‌های اسلامی به روشنی دید.

'''تمدن در اسلام'''. اسلام مسلمانان را موکّداً به دانش‌اندوزی سفارش کرده است. به فرمودۀ پیامبر اسلام دانش را باید از هر سرچشمه‌ای گرفت حتی اگر در چین باشد و یا معلم آن نامسلمان باشد. از این‌رو، مسلمانان از همان سده های نخستین به فراگیری دانش و گسترش آن اهتمام ورزیدند و با بهره‌گیری از اندوخته‌های پیشینیان در سرتاسر جهان توانستند تمدن با عظمتی را بنا نهند. توسعه فتوحات اسلامی باعث نشر آموزه های اسلامی در خارج از جزیرةالعرب شد و زبان عربی به‌عنوان زبان بین المللی جهان اسلام رونق بیشتری گرفت. در همان قرون نخستین، مرکز علمی بزرگی به ‌نام بیت‌الحکمه در بغداد تأسیس شد و بسیاری از کتاب‌های علمی و ادبی از زبان‌های پهلوی و سُریانی و هندی و یونانی به عربی ترجمه شد. به‌دنبال آن علم و ادب توسعه بسیار یافت و فرهنگ و تمدن اسلامی دستاوردهای علمی گران‌قیمتی را ثمر داد که به نمونه‌هایی از آن‌ها می‌توان در این‌جا اشاره کرد: زکریای رازی در قرن ۳ و ۴ ق بیش از ۵۶ اثر در زمینه پزشکی نوشت. کتاب ''قانون'' ابوعلی سینا تا ۱۶۵۰م در دانشگاه‌های معتبر جهان تدریس می‌شد. ابن خلدون (قرن ۸ق) کتابی در تاریخ جهان و فلسفۀ تاریخ نوشت که از شهرت بالایی برخوردار است. ابن هیثم (قرن ۴ق) قانون‌های شکست نور را کشف کرد. جابر بن حیان با اختراعات خود پایه‌گذار علم شیمی نام گرفت. کَندی، فارابی، ابن‌سینا، سهروردی و ملاصدرا مکاتب و نظریه‌‌های نوینی در فلسفه و غزالی و ابن مسکویه آثار مهمی در اخلاق ارائه دادند. خوارزمی و ابوریحان بیرونی در ریاضیات و خواجه نصیرالدین طوسی در اخترشناسی، ابن ماجد در دریانوردی، از دیگر نام‌آوران تمدن اسلامی هستند که شاهکارهای بدیعی از خود به یادگار گذاشته اند. اولین بنایی که در اسلام ساخته شد، مسجد قبا و مسجد‌النّبی در مدینه به سال اول هجری بود. در دورۀ خلافت عمر و عثمان بر مساحت مسجد‌النّبی افزوده شد. در دوره خلفای اموی مساجد و بناهای باشکوهی بنا شد که قدیمی‌ترین مسجد متعلق به آن دوره، مسجد جامع دمشق است احداث شد. مسجد عَمروعاص در مصر و مسجد‌الاقصی در بیت‌المقدس و مسجد جامع قُرطُبه در اسپانیا از دیگر مساجد معروف عهد اموی است. افزون بر مساجد، در عصر اموی و عباسی کاخ‌ها و مقابر باشکوهی در کشورهای اسلامی چون شام، ایران، عراق و مصر ساخته شد که بر غنای تمدن و هنر اسلامی افزود. مساجد جامع و شیخ لطف‌الله در اصفهان اوج هنر معماری اسلامی و ایرانی است. ورود مسلمانان ایرانی به هند از قرن ۵ق به‌بعد باعث آمیختگی سبک هنر ایرانی و هندی شد و بناهای تاریخی زیبایی ازجمله مقبره تاج محل در هند را خلق کرد.