چکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
چِکْناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)<br> | چِکْناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =لوریس چکناواریان | |عنوان =لوریس چکناواریان | ||
خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>رهبر ارکستر و آهنگساز ارمنیتبار ایرانی، زادۀ بروجرد. تحصیلات موسیقی را در هنرستان عالی تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگسازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگسازی و رهبری ارکستر را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو ارکستر سمفونیک تهران و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامههای متعدد و نمایش ''اپرای بزرگ رستم و سهراب''، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرمهای گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده ''اپرای بزرگ رستم و سهراب'' را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) ''آوازهای عاشقانه''، ''هفت قطعه برای پیانو''، ''ده قطعه برای پیانو''، ''بیستوشش قطعه برای پیانو''، ''قطعات موسیقی مجلسی''، ''کنسرتوی ویولن'' و ''کنسرتوی پیانو''، ''کوآرتتزهی''؛ موسیقی فیلمهای: ''ایران سرزمین ادیان'' به کارگردانی منوچهر طیاب (۱۳۵۰)؛ ''حاج مصورالملکی'' از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ ''بیتا'' ساختۀ هژیر داریوش (۱۳۵۱) و ''آن گه روان جهان گله کرد'' از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایرانشناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد.</p> | }}[[پرونده: 17039200.jpg | بندانگشتی|چِکْناواريان، لوريس]]<p>رهبر ارکستر و آهنگساز ارمنیتبار ایرانی، زادۀ بروجرد. تحصیلات موسیقی را در هنرستان عالی تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگسازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگسازی و رهبری ارکستر را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو ارکستر سمفونیک تهران و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامههای متعدد و نمایش ''اپرای بزرگ رستم و سهراب''، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرمهای گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده ''اپرای بزرگ رستم و سهراب'' را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) ''آوازهای عاشقانه''، ''هفت قطعه برای پیانو''، ''ده قطعه برای پیانو''، ''بیستوشش قطعه برای پیانو''، ''قطعات موسیقی مجلسی''، ''کنسرتوی ویولن'' و ''کنسرتوی پیانو''، ''کوآرتتزهی''؛ موسیقی فیلمهای: ''ایران سرزمین ادیان'' به کارگردانی منوچهر طیاب (۱۳۵۰)؛ ''حاج مصورالملکی'' از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ ''بیتا'' ساختۀ هژیر داریوش (۱۳۵۱) و ''آن گه روان جهان گله کرد'' از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایرانشناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد.</p> | ||
<br><!--17039200--> | <br><!--17039200--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |