میرزا عباسقلی خان سپهر: تفاوت میان نسخه‌ها

(با نام اصلی: عباسقلی‌ خان سپهر کاشانی؛ ملقب به مستشارالوزاره، مشیرافخم و لسان‌الملک) ادیب، نویسنده و دیپلمات دورۀ قاجار و نمایندۀ جهرم در چهارمین دورۀ [[مجلس شورای ملی|مجلس شورای ملی.]] پدرش [[سپهر، محمدتقی (کاشان ۱۲۰۷ـ تهران ۱۲۹۷ق)|میرزا محمدتقی خان لسان الملک اول]]، نویسندۀ کتاب معروف ''ناسخ‌التواریخ'' بود. پس از مرگ پدرش، او همراه با چند تن دیگر این کتاب را که ناتمام مانده بود، تکمیل کرد. در ۱۲۹۹ق ''تذکره سپهر'' و در ۱۳۰۵ق، رساله ای با نام ''برهان النبوه'' در اثبات پیامبری حضرت محمد و خاتمیت او نوشت. ''المآثر و الآثار'' و ''ریحانه الادب'' نیز از تألیفات بعدی‌اش است.

عباسقلی خان در 1287ق در 19 سالگی، منشی مخصوص وزارت امور خارجه شد و با چنین شغلی، خدمات دولتی خود را آغاز کرد و تا نایب اولی این وزارتخانه و عضویت در دارالشورای کبری نیز پیش رفت. از طرف دولت، مأمور ترجمۀ ''[[وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان|وفیات الاعیان]]'' [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خلکان]] شد و نامش را ''مشکوه الادب ناصری'' نهاد، هر چند که ظاهراً ناتمام ماند و چاپ نشد. در زمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]]، وزیر انطباعات شد و در آستانۀ جنبش [[مشروطه]]، از کار دولتی کناره گیری کرد.