پرش به محتوا

رشید وطواط، محمد (بلخ ۴۸۷/۴۸۰ـ ۵۷۸/۵۷۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


(متخلص و معروف به وطواط) شاعر و ادیب ایرانی. در مدرسۀ نظامیۀ بلخ نزد امام ابوسعید هروی دانش آموخت. سپس به دربار خوارزمشاهیان پیوست و ملازم و مداح اتسز خوارزمشاه شد و تا پایان عمر در دستگاه خوارزمشاهیان بود. وطواط کسان بسیاری را مدح کرده و با خاقانی شروانی و ادیب صابر دوستی و مشاعره و نوشت‌و‌خواند داشته‌ است. نثر او از نمونه‌های برجستۀ نثر فارسی است. وطواط در نظم و نثر فارسی و عربی کتب و رسائل بسیار تألیف کرده است. از آثارش: ''دیوان'' (تهران، ۱۳۳۹ش)؛ ''رسائل عربی'' (مصر، ۱۳۱۵ق)؛ ''حدایق‌السحر فی دقایق‌الشعر'' (تهران، ۱۳۰۸ش)؛''ابکارالافکار فی الرسائل و الاشعار''؛‌ ''عرائس‌الخواطر و نفائس‌النوادر''؛ ''لطایف‌الامثال و طرایف‌الاقوال'' (تهران، ۱۳۷۶ش).
(متخلص و معروف به وطواط) شاعر و ادیب ایرانی. در مدرسۀ نظامیۀ بلخ نزد امام ابوسعید هروی دانش آموخت. سپس به دربار [[خوارزمشاهیان]] پیوست و ملازم و مداح اتسز خوارزمشاه شد و تا پایان عمر در دستگاه خوارزمشاهیان بود. وطواط کسان بسیاری را مدح کرده و با [[خاقانی شروانی]] و [[ادیب صابر، صابر بن اسماعیل ( ـ۵۳۸ تا ۵۴۲ق)|ادیب صابر]] دوستی و مشاعره و نوشت‌و‌خواند داشته‌ است. نثر او از نمونه‌های برجستۀ نثر فارسی است. وطواط در نظم و نثر فارسی و عربی کتب و رسائل بسیار تألیف کرده است. از آثارش: ''دیوان'' (تهران، ۱۳۳۹ش)؛ ''رسائل عربی'' (مصر، ۱۳۱۵ق)؛ ''حدایق‌السحر فی دقایق‌الشعر'' (تهران، ۱۳۰۸ش)؛''ابکارالافکار فی الرسائل و الاشعار''؛‌ ''عرائس‌الخواطر و نفائس‌النوادر''؛ ''لطایف‌الامثال و طرایف‌الاقوال'' (تهران، ۱۳۷۶ش).


<br /> <!--22095100-->
<br /> <!--22095100-->
سرویراستار، ویراستار
۲۹٬۷۷۳

ویرایش