اشلسویگ ـ هولشتاین: تفاوت میان نسخه‌ها

ایالتی (لاند<ref>land</ref>) در شمال آلمان، با ۱۵,۷۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۸۱۷,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۲). از شمال به دانمارک، از شرق به دریای بالتیک<ref>Baltic Sea  

</ref> و مکلنبورگ‌ـ‌پومرانی غربی<ref>Mecklenburg-West Pomerania </ref>، از جنوب به ساکس سفلا<ref>Lower Saxony </ref> و هامبورگ، و از غرب به دریای شمال<ref>North Sea </ref> و خلیج هلیگولاند<ref>Heligoland Bight </ref> محدود است. مرکز آن شهر کیل<ref>Kiel </ref> است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، تولید ابزار فنی و برقی و پارچه، و فرآوری مواد غذایی. ماهی‌گیری و پرورش گوسفند، خوک، و طیور نیز در آن رواج دارد. دریاچه‌های فراوانی در این منطقه قرار دارد. ساحل شرقی آن شاخابه<ref>(inlet (forde </ref>های فراوان دارد. ساحل غربی آن ناحیه‌ای کاملاً پست است، که سیل‌بندها از آن محافظت می‌کنند. جزیرۀ فمارن<ref>Fehmarn</ref> در ساحل شرقی قرار دارد و در نزدیکی ساحل غربی، جزایری همچون فور<ref> Föhr

</ref> و هلیگولاند واقع شده‌اند. آبراه کیل<ref> Kiel Canal </ref>، که از این ناحیه می‌گذرد، بالتیک را به دهانۀ<ref>estuary </ref> الب<ref>Elbe</ref> متصل می‌کند. رود آیدر<ref>River Eider</ref> اشلسویگ را، در شمال، از هولشتاین<ref> Holstein</ref>، در جنوب، جدا کرده است. شهرهای آن عبارت‌اند از لوبک<ref> Lübeck </ref>، فلنسبورگ<ref>Flensburg</ref>، اشلسویگ<ref> Schleswig </ref>، نویمونستر<ref>Neumünster</ref>، و رندسبورگ<ref> Rendsburg</ref>. هولشتاین دوک‌نشین مستقل بود و اشلسویگ در قرن ۱۰م به آلمان منضم شد. این سرزمین در ۱۰۳۲م به پادشاه دانمارک واگذار شد. هولشتاین نیز تحت سلطۀ دانمارک درآمد و برخلاف اشلسویگ بخشی از امپراتوری مقدس روم<ref> Holy Roman Empire </ref> را تشکیل داد و دو دوک‌نشین آن تا قرن ۱۹ به دانمارک تعلق داشتند. مردم اشلسویگ ـ هولشتاین در ۱۸۴۸ قیام کردند و از حمایت سربازان کنفدراسیون آلمان<ref>German Confederation </ref> برای کسب استقلال برخوردار شدند. در ۲۳ آوریل دانمارکی‌ها مغلوب شدند، اما بریتانیا و روسیه با گسترش نفوذ آلمان به مخالفت برخاستند و پیمان مالمو<ref>Treaty of Malmo </ref> را بر آلمانی‌ها تحمیل کردند. در ۱۸۴۹ اشلسویگ ـ هولشتاین جنگ را از سر گرفت و ارتش آن‌، به فرماندهی ژنرال بارین<ref>Barin </ref> پروسی، دانمارکی‌ها را در کولدینگ<ref>Kolding </ref> شکست داد. بر طبق موافقت‌نامۀ ترک مخاصمۀ برلین، اشلسویگ از هولشتاین جدا شد. پس از چند سال مخاصمه، سرانجام دانمارک در ۳۰ اکتبر ۱۸۶۴ از دعاوی خود بر اشلسویگ ـ هولشتاین صرف‌نظر کرد و این سرزمین به امپراتور اتریش و پادشاه پروس واگذار شد. اما دو سال بعد، پس از بروز جنگ بین اتریش و پروس<ref>Prussia </ref>، این ناحیه بخشی از پروس شد. پس از جنگ جهانی اول، در ۱۹۱۸، در دو منطقه از اشلسویگ ـ هولشتاین همه‌پرسی صورت گرفت و درنتیجۀ آن، خط مرزی برحسب ملیت تعیین شد. آن بخش از شمال اشلسویگ، با حدود ۳,۹۳۷ کیلومتر مربع مساحت، که به دانمارک واگذار شد به استان‌های ژوتلند جنوبی<ref>South Jutland</ref> تغییر نام یافت. پس از پایان جنگ جهانی دوم، مقام‌های اشغالگر بریتانیایی در این ناحیه و دولت دانمارک با مسئلۀ هجوم آوارگان آلمانی از مناطق اشغالی لهستان در پروس شرقی<ref> East Prussia </ref> و پومرانی<ref>Pomerania</ref> روبه‌رو شدند.