ادیب سلطانی، میر شمس الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

}}[[پرونده: 11166200-2.jpg | بندانگشتی|اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین]]مترجم، ویراستار، زبان‌شناس، ریاضی‌دان، پزشک، و نقاش ایرانی. فرزند زین‌العابدین، رئیس معارف و صنایع مستظرفۀ [[بروجرد، شهر|بروجرد]]، و بتول، شاعر متخلص به صبور. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ متوسطه در [[تهران، شهر|تهران]] گذراند. تحصیل در رشتۀ حقوق را ناتمام رها کرد و پزشکی خواند، اما به سبب فعالیت‌های سیاسیِ چپ، پس از چند سال وقفه دانشنامۀ دکتری طب را از [[دانشگاه تهران]] دریافت کرد. در انجمن ایران و امریکا و چند مؤسسۀ فرهنگی دیگر زبان انگلیسی تدریس کرد. در ۱۳۴۲، با استفاده از بورس‌تحصیلیِ دولت [[اتریش]]، به [[وین]] رفت و تحقیقات تخصصی خود را در زمینۀ پزشکی ادامه داد. در ۱۳۴۷ش به ایران بازگشت و در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین مشغول به‌کار شد. او در زمینه‌های متنوعی فعالیت کرده است: ۱. زبان‌شناسی، که به‌ویژه در مورد ریشه‌شناسی واژگان فارسی و شناخت و احیای وندهای زبان‌های باستان و میانۀ فارسی برای کمک به واژه‌سازی و برابرگزینی واژگان بیگانه فعالیت کرده است. نمونه‌هایی از این فعالیت در فصل ''راهنمای آماده ساختن کتاب'' و ترجمه‌های وی، ازجمله ''سنجش خرد ناب'' از [[کانت، ایمانویل (۱۷۲۴ـ۱۸۰۴)|کانت]] و ''منطق'' [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] آمده است؛ ۲. ترجمه، که حاصل آشنایی وی با زبان‌های متعددی چون انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیایی، لاتین، یونانی، روسی، عبری، چینی، ارمنی است و همۀ ترجمه‌های وی از متن اصلی صورت گرفته است: ''سنجش خرد ناب'' از [[کانت، ایمانویل (۱۷۲۴ـ۱۸۰۴)|کانت]] (۱۳۶۲ش)؛ ''بنیادهای منطق نگریک'' از هیلبرت و ویلهلم آکرمان (۱۳۶۲ش)؛ ''جستارهای فلسفی'' از [[راسل، برتراند (۱۸۷۲ـ۱۹۷۰)|برتراند راسل]] (۱۳۶۳ش)؛ ''رسالۀ منطقی‌ـ ‌فلسفی'' از [[ویتگنشتاین، لودویگ (۱۸۸۹ـ۱۹۵۱)|ویتگنشتاین]] (۱۳۷۱ش)؛ ''ریچارد سوم'' از [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] (۱۳۷۹ش)؛ ''منطق ارسطو (ارگانون)'' (۱۳۷۸ش)؛ ۳. ویرایش، که در این زمینه کتاب ''راهنمای آماده‌ساختن کتاب'' (۱۳۶۵ش) مفصل‌ترین اثر در زمینۀ ویرایش است و کتاب ''درآمدی بر چگونگی شیوۀ خط فارسی'' (۱۳۵۴ش) در زمینۀ آشنایی با خط‌های کهن فارسی و رسم‌الخط امروزی و مجموعه‌ای از اطلاعات دربارۀ خط و املای فارسی است؛ ۴. منطق و ریاضی، که در این موضوع دو کتاب ''پژوهشی در پیرامون مسئلۀ تصمیم در منطق'' (۱۳۷۳ش) و ''رسالۀ وین: بازنمود و سنجش مکتب فلسفی تحصل‌گروی منطقی یا آروین‌گروی منطقیِ حلقۀ وین'' (۱۳۵۹)؛ ۵. نقاشی، که شیوۀ او عمدتاً پرتره و غالباً با خودکار روی کاغذ یا رایانه است. نمایشگاهی از آثار وی در ۱۳۶۵ش برگزار شد.