باغ فرمانفرما: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:12075700.jpg|بندانگشتی|سردر باغ فرمانیه (ساختمان قدیمی انستیتو پاستور شمیران)]] | [[پرونده:12075700.jpg|بندانگشتی|سردر باغ فرمانیه (ساختمان قدیمی انستیتو پاستور شمیران)]] | ||
[[پرونده:12075700- 2.jpg|بندانگشتی|باغ-عمارت ییلاقی سفارت ایتالیا در اراضی باغ فرمانیه]] | |||
باغ فرمانفرما <br> | باغ فرمانفرما <br> | ||
<p>(یا: باغ فرمانیه) از املاک [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]]، در [[تهران، شهر|تهران]]، محلۀ کنونی فرمانیه. در اواخر سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] در حومۀ شمال غربی تهران قدیم در خیابان باغ‌شاه (سپه بعدی، امام خمینی کنونی) در ده‌هکتار مساحت بنا شد. در آن زمان، عبدالحسین میرزا «سالار لشکر» لقب داشت و، به همین سبب، باغ او سالاریه نامیده می‌شد. پس از ملقب‌شدن او به فرمانفرما، نام آن به باغ فرمانفرما تغییر کرد. این باغ و ساختمان‌های متعدد آن برای سکونت او و همسران و فرزندانش بود، از جمله یک عمارت کلاه‌فرنگی که به همسر اول او عزت‌الدوله، دختر مظفرالدین شاه، اختصاص داشت. باغ بیرونی و کاخ فرمانفرما در وسط باغ اصلی بنا شده بود و درِ آن به خیابان باغ‌شاه باز می‌شد. عمارت بیرونی از ایوانی با سقف و ستون‌های گچ‌بری‌شده، دو سفره‌خانۀ کوچک و بزرگ، یک اتاق خصوصی ۴۰متری، یک اتاق کار، چند اتاق دیگر و زیرزمین وسیع و کاشی‌کاری‌شده تشکیل شده بود. زیرزمین، محل کار منشی و کارمندان فرمانفرما بود. در سفره‌خانۀ بزرگ یا سالن پذیرایی، دو تابلو از ملاقات شاه طهماسب با همایون، پادشاه هند، به دیوارها آویخته بود. خیابانی نیم‌دایره باغ بیرونی را به باغ اصلی وصل می‌کرد. </p> | <p>(یا: باغ فرمانیه) از املاک [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]]، در [[تهران، شهر|تهران]]، محلۀ کنونی فرمانیه. در اواخر سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] در حومۀ شمال غربی تهران قدیم در خیابان باغ‌شاه (سپه بعدی، امام خمینی کنونی) در ده‌هکتار مساحت بنا شد. در آن زمان، عبدالحسین میرزا «سالار لشکر» لقب داشت و، به همین سبب، باغ او سالاریه نامیده می‌شد. پس از ملقب‌شدن او به فرمانفرما، نام آن به باغ فرمانفرما تغییر کرد. این باغ و ساختمان‌های متعدد آن برای سکونت او و همسران و فرزندانش بود، از جمله یک عمارت کلاه‌فرنگی که به همسر اول او عزت‌الدوله، دختر مظفرالدین شاه، اختصاص داشت. باغ بیرونی و کاخ فرمانفرما در وسط باغ اصلی بنا شده بود و درِ آن به خیابان باغ‌شاه باز می‌شد. عمارت بیرونی از ایوانی با سقف و ستون‌های گچ‌بری‌شده، دو سفره‌خانۀ کوچک و بزرگ، یک اتاق خصوصی ۴۰متری، یک اتاق کار، چند اتاق دیگر و زیرزمین وسیع و کاشی‌کاری‌شده تشکیل شده بود. زیرزمین، محل کار منشی و کارمندان فرمانفرما بود. در سفره‌خانۀ بزرگ یا سالن پذیرایی، دو تابلو از ملاقات شاه طهماسب با همایون، پادشاه هند، به دیوارها آویخته بود. خیابانی نیم‌دایره باغ بیرونی را به باغ اصلی وصل می‌کرد. </p> | ||