آلبرایت، ویلیام فاکسول (۱۸۹۱ـ۱۹۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|سمت =استاد و سرپرست گروه زبان‌های سامی دانشگاه جان هاپکینز (۱۹۲۹ـ۱۹۵۸م) | |سمت =استاد و سرپرست گروه زبان‌های سامی دانشگاه جان هاپکینز (۱۹۲۹ـ۱۹۵۸م) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =از عصر حجر تا مسیحیت (بالتیمور، ۱۹۴۰م)؛ باستان‌شناسی فلسطین و کتاب مقدس (شیکاگو، ۱۹۳۲م)؛ حماسۀ سارگن اکدی در کاپادوکیه (۱۹۲۳م)؛ عربی محاوره‌ای فلسطینی برای مبتدیان (۱۹۲۷م)؛ تاریخ، باستان‌شناسی و انسان‌مداری مسیحی (۱۹۶۴م)؛ کتیبه‌های سینایی کهن و رمز‌گشایی آن‌ها (۱۹۶۶م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =خاورشناسی | |گروه مقاله =خاورشناسی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:10176900.jpg|بندانگشتی|ویلیام فاکسول آلبرایت]] | |||
خاورشناس امریکایی. در ۱۹۱۶م، با نوشتن پایان‌نامه‌ای با نام ''حماسۀ طوفان آشوری'' در رشتۀ [[سامی، زبان های|زبان‌های سامی]] از دانشگاه جان هاپکینز در [[بالتیمور]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۱۹م، به عضویت مدرسۀ تحقیقات شرقی در [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] درآمد و در ۱۹۲۰ـ۱۹۲۹م و ۱۹۳۳ـ۱۹۳۶م سرپرستی آن مدرسه را برعهده داشت. در همین سال‌ها به خاک‌برداری و اکتشاف، به‌ویژه در [[فلسطین]]، [[سینا، شبه جزیره|سینا]] و [[اردن]] پرداخت. در ۱۹۲۹ـ۱۹۵۸م، استاد و سرپرست گروه زبان‌های سامی در دانشگاه جان هاپکینز بود. بیش از ۸۰۰ مقاله در موضوعات [[باستان شناسی|باستان‌شناسی]] و [[کتاب مقدس]] و دیگر موضوعات شرقی نوشته است. از آثارش: ''از عصر حجر تا مسیحیت'' (بالتیمور، ۱۹۴۰م)؛ ''باستان‌شناسی فلسطین و کتاب مقدس'' ([[شیکاگو]]، ۱۹۳۲م)؛ ''حماسۀ سارگن اکدی در کاپادوکیه'' (۱۹۲۳م)؛ ''عربی محاوره‌ای فلسطینی برای مبتدیان'' (۱۹۲۷م)؛ ''تاریخ، باستان‌شناسی و انسان‌مداری مسیحی'' (۱۹۶۴م)؛ ''کتیبه‌های سینایی کهن و رمز‌گشایی آن‌ها'' (۱۹۶۶م)''.'' | خاورشناس امریکایی. در ۱۹۱۶م، با نوشتن پایان‌نامه‌ای با نام ''حماسۀ طوفان آشوری'' در رشتۀ [[سامی، زبان های|زبان‌های سامی]] از دانشگاه جان هاپکینز در [[بالتیمور]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۱۹م، به عضویت مدرسۀ تحقیقات شرقی در [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] درآمد و در ۱۹۲۰ـ۱۹۲۹م و ۱۹۳۳ـ۱۹۳۶م سرپرستی آن مدرسه را برعهده داشت. در همین سال‌ها به خاک‌برداری و اکتشاف، به‌ویژه در [[فلسطین]]، [[سینا، شبه جزیره|سینا]] و [[اردن]] پرداخت. در ۱۹۲۹ـ۱۹۵۸م، استاد و سرپرست گروه زبان‌های سامی در دانشگاه جان هاپکینز بود. بیش از ۸۰۰ مقاله در موضوعات [[باستان شناسی|باستان‌شناسی]] و [[کتاب مقدس]] و دیگر موضوعات شرقی نوشته است. از آثارش: ''از عصر حجر تا مسیحیت'' (بالتیمور، ۱۹۴۰م)؛ ''باستان‌شناسی فلسطین و کتاب مقدس'' ([[شیکاگو]]، ۱۹۳۲م)؛ ''حماسۀ سارگن اکدی در کاپادوکیه'' (۱۹۲۳م)؛ ''عربی محاوره‌ای فلسطینی برای مبتدیان'' (۱۹۲۷م)؛ ''تاریخ، باستان‌شناسی و انسان‌مداری مسیحی'' (۱۹۶۴م)؛ ''کتیبه‌های سینایی کهن و رمز‌گشایی آن‌ها'' (۱۹۶۶م)''.'' | ||