پرش به محتوا

مهرتاش، اسماعیل ( تهران ۱۲۸۳ـ۱۳۵۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
اسماعیل مهرتاش (تهران ۱۲۸۳ـ ۱۳۵۹ش)<br>
اسماعیل مهرتاش (تهران ۱۲۸۳ـ ۱۳۵۹ش)<br>
[[پرونده: 38549600.jpg | بندانگشتی|اسماعیل مهرتاش]]<p>ردیف‌دان، نوازندۀ ایرانی تار، آهنگ‌ساز و مدرّس موسیقی. از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی و تئاتر ایران از آغاز سده‌ی اخیر تا اواخر دهۀ 1350ش بود. تارنوازی و ردیف را نزد داود شیرازی، [[درویش خان|درویش‌خان]] و [[علینقی وزیری]] فراگرفت و از نوجوانی، در برگزاری کنسرت و نمایش در محل تحصیل ([[دارالفنون]]) و محل سکونت خود، اهتمام داشت. </p><p>در ۱۳۰۵ش [[جامعه باربد]] را تأسیس کرد و نزدیک به ۴۰ سال، کنسرت‌ها، اپرت‌ها و تئاترهای متعدد با مضمون موسیقایی در آن‌جا به ‌راه انداخت و همراه خوانندگان معروف ([[ادیب خوانساری، اسماعیل (۱۲۸۰ـ تهران ۱۳۶۱ش)|ادیب خوانساری]] و ملوک ضرابی) چندین صفحه گرامافون ضبط کرد. مهرتاش در کنار این فعالیت‌ها، ردیف نیز تدریس می‌کرد و [[عبدالوهاب شهیدی]]، [[محمدصفار منتشری]] و [[محمدرضا شجریان]] از شاگردان او بودند. از او یک دوره ردیف (ضبط شخصی) و تعدادی قطعه برای آهنگ ـ ترانه باقی مانده است. مانند «چه خوش صید دلم کردی»، «از عشقت ای نگارم»، «خسرو حُسن» و....</p><p>مهرتاش با تاسیس و مدیریت جامعۀ باربد، ضمن برگزاری نمایش‌ها و کنسرت‌های متعدد، شاگردان زیادی را (از بزرگان ایران در دهه‌های بعد) طی چندنسل در عرصه‌های بازیگری، فن بیان و گویندگی و خاصه موسیقی (خوانندگی و نوازندگی و آهنگ‌سازی) پرورش داد و از همین رو نقشی تاریخی و بی‌نظیر در هنر معاصر و ملی ایران دارد.</p>
[[پرونده: 38549600.jpg | بندانگشتی|اسماعیل مهرتاش|262x262پیکسل]]<p>ردیف‌دان، نوازندۀ ایرانی تار، آهنگ‌ساز و مدرّس موسیقی. از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی و تئاتر ایران از آغاز سده‌ی اخیر تا اواخر دهۀ 1350ش بود. تارنوازی و ردیف را نزد داود شیرازی، [[درویش خان|درویش‌خان]] و [[علینقی وزیری]] فراگرفت و از نوجوانی، در برگزاری کنسرت و نمایش در محل تحصیل ([[دارالفنون]]) و محل سکونت خود، اهتمام داشت. </p>
[[پرونده:اسماعیل مهرتاش.jpg|بندانگشتی|341x341پیکسل|اسماعیل مهرتاش]]
<p>در ۱۳۰۵ش [[جامعه باربد]] را تأسیس کرد و نزدیک به ۴۰ سال، کنسرت‌ها، اپرت‌ها و تئاترهای متعدد با مضمون موسیقایی در آن‌جا به ‌راه انداخت و همراه خوانندگان معروف ([[ادیب خوانساری، اسماعیل (۱۲۸۰ـ تهران ۱۳۶۱ش)|ادیب خوانساری]] و ملوک ضرابی) چندین صفحه گرامافون ضبط کرد. مهرتاش در کنار این فعالیت‌ها، ردیف نیز تدریس می‌کرد و [[عبدالوهاب شهیدی]]، [[محمدصفار منتشری]] و [[محمدرضا شجریان]] از شاگردان او بودند. از او یک دوره ردیف (ضبط شخصی) و تعدادی قطعه برای آهنگ ـ ترانه باقی مانده است. مانند «چه خوش صید دلم کردی»، «از عشقت ای نگارم»، «خسرو حُسن» و....</p><p>مهرتاش با تأسیس و مدیریت جامعۀ باربد، ضمن برگزاری نمایش‌ها و کنسرت‌های متعدد، شاگردان زیادی را (از بزرگان ایران در دهه‌های بعد) طی چندنسل در عرصه‌های بازیگری، فن بیان و گویندگی و خاصه موسیقی (خوانندگی و نوازندگی و آهنگ‌سازی) پرورش داد و از همین رو نقشی تاریخی و بی‌نظیر در هنر معاصر و ملی ایران دارد.</p>
----
----


سرویراستار
۳۷٬۰۲۵

ویرایش