ادراک نفسانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِدراک نفسانی (apperception)<br/> (یا: ادراکِ‌درونی) این اصطلاح را نخست گوتفرید لایب‌نیتس<ref>Gottfried Leibniz</ref> | اِدراک نفسانی (apperception)<br /> (یا: ادراکِ‌درونی) این اصطلاح را نخست [[لایب نیتس، گوتفرید ویلهلم فون (۱۶۴۶ـ۱۷۱۶)|گوتفرید لایب‌نیتس]]<ref>Gottfried Leibniz</ref> برای دلالت بر روندی به‌کار برد که در آن ذهن «ادراکات» حواس را به معرفتی آگاهانه تبدیل می‌کند. [[کانت، ایمانویل (۱۷۲۴ـ۱۸۰۴)|ایمانوئل کانت]]<ref>Immanuel Kant</ref> از وحدت استعلایی و ترکیبی ادراک نفسانی سخن می‌گوید؛ اولی برابر است با خودآگاهی، یعنی همان چیزی که بر مجموعه‌ای از تجربه‌ها معنا می‌بخشد که همگی به یک «من» یا «خودِ» تجربه‌کننده تعلق دارند؛ دومی برابر است با روندی که در آن «من» ادراکاتش را با هم ترکیب می‌کند. [[هربارت، یوهان فریدریش (۱۷۷۶ـ۱۸۴۱)|یوهان هربارت]]<ref>Johann Herbart</ref> (۱۸۴۱ـ۱۷۷۶)، این مفهوم را در نظریۀ شناخت خود به‌کار برد و آن را روندی دانست که در چیزهایی که به ذهن عرضه می‌شوند نظمی سامان‌مند ایجاد می‌کنند. کل فعالیت آموختن بر همین روند استوار است و هربارت بر این پایه روان‌شناسی آموزش خود را بسط داد. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:(فلسفه ، منطق و کلام)اصطلاحات و مفاهیم]] | [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[Category:(فلسفه ، منطق و کلام)اصطلاحات و مفاهیم]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۳۲
اِدراک نفسانی (apperception)
(یا: ادراکِ‌درونی) این اصطلاح را نخست گوتفرید لایب‌نیتس[۱] برای دلالت بر روندی به‌کار برد که در آن ذهن «ادراکات» حواس را به معرفتی آگاهانه تبدیل می‌کند. ایمانوئل کانت[۲] از وحدت استعلایی و ترکیبی ادراک نفسانی سخن می‌گوید؛ اولی برابر است با خودآگاهی، یعنی همان چیزی که بر مجموعه‌ای از تجربه‌ها معنا می‌بخشد که همگی به یک «من» یا «خودِ» تجربه‌کننده تعلق دارند؛ دومی برابر است با روندی که در آن «من» ادراکاتش را با هم ترکیب می‌کند. یوهان هربارت[۳] (۱۸۴۱ـ۱۷۷۶)، این مفهوم را در نظریۀ شناخت خود به‌کار برد و آن را روندی دانست که در چیزهایی که به ذهن عرضه می‌شوند نظمی سامان‌مند ایجاد می‌کنند. کل فعالیت آموختن بر همین روند استوار است و هربارت بر این پایه روان‌شناسی آموزش خود را بسط داد.