سورن، آندرس (۱۸۶۰ـ۱۹۲۰): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
نقاش، باسمه‌ساز<ref>etcher</ref>، و مجسمه‌ساز سوئدی. در سوئد، لندن، پاریس، و امریکا فعالیت کرد. نخستین توفیقش را در دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ در تک‌چهره‌سازی به‌دست آورد؛ تابلوی ''خانم گاردنر در ونیز''<ref>''Mrs. Gardner in Venice''</ref> (۱۸۹۴) نمونه‌ای از کارهای این دوره است. در نقاشی‌های متأخرش از زندگی روستایی، ازجمله تابلوی ''رقص شب چلۀ تابستان''<ref>''Midsummer Dance''</ref> (۱۸۹۷)، از امپرسیونیسم<ref>impressionism</ref> تأثیر گرفت. باسمه‌های او با ضربه قلم‌های سریع و موازی و کوتاه، از آثار رنگ روغنی‌اش خودانگیخته‌تر و امپرسیونیستی‌ترند. این باسمه‌ها بااین‌که در زمان حیات او توجه چندانی را برنیانگیختند، اکنون بهترین آثار وی به‌شمار می‌روند. | نقاش، باسمه‌ساز<ref>etcher</ref>، و مجسمه‌ساز سوئدی. در سوئد، لندن، پاریس، و امریکا فعالیت کرد. نخستین توفیقش را در دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ در تک‌چهره‌سازی به‌دست آورد؛ تابلوی ''خانم گاردنر در ونیز''<ref>''Mrs. Gardner in Venice''</ref> (۱۸۹۴) نمونه‌ای از کارهای این دوره است. در نقاشی‌های متأخرش از زندگی روستایی، ازجمله تابلوی ''رقص شب چلۀ تابستان''<ref>''Midsummer Dance''</ref> (۱۸۹۷)، از امپرسیونیسم<ref>impressionism</ref> تأثیر گرفت. باسمه‌های او با ضربه قلم‌های سریع و موازی و کوتاه، از آثار رنگ روغنی‌اش خودانگیخته‌تر و امپرسیونیستی‌ترند. این باسمه‌ها بااین‌که در زمان حیات او توجه چندانی را برنیانگیختند، اکنون بهترین آثار وی به‌شمار می‌روند. | ||
[[پرونده:25268700.jpg|بندانگشتی|اثری از آندرس سورن]] | |||
| | ||
---- | ---- | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ||
[[Category:قرن 20 - اشخاص]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۵۵
سورْن، آندِرس (۱۸۶۰ـ۱۹۲۰)(Zorn, Anders)
نقاش، باسمه‌ساز[۱]، و مجسمه‌ساز سوئدی. در سوئد، لندن، پاریس، و امریکا فعالیت کرد. نخستین توفیقش را در دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ در تک‌چهره‌سازی به‌دست آورد؛ تابلوی خانم گاردنر در ونیز[۲] (۱۸۹۴) نمونه‌ای از کارهای این دوره است. در نقاشی‌های متأخرش از زندگی روستایی، ازجمله تابلوی رقص شب چلۀ تابستان[۳] (۱۸۹۷)، از امپرسیونیسم[۴] تأثیر گرفت. باسمه‌های او با ضربه قلم‌های سریع و موازی و کوتاه، از آثار رنگ روغنی‌اش خودانگیخته‌تر و امپرسیونیستی‌ترند. این باسمه‌ها بااین‌که در زمان حیات او توجه چندانی را برنیانگیختند، اکنون بهترین آثار وی به‌شمار می‌روند.
