سورینی، جینو (۱۸۸۳ـ۱۹۶۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
نقاش ایتالیایی. از فتوریست<ref>Futurist</ref>های برجسته بود، و سبکی نیمه‌انتزاعی<ref>semi-abstract</ref> برای بیان حرکت و تحرک پدید آورد، که تابلوی ''ورود قطار زیرزمینی به پاریس''<ref>''Suburban Train Arriving in Paris''</ref> (۱۹۱۵؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن) از آن جمله است. بعدها سبک سنّتی‌تری اختیار کرد. سورینی در ۱۹۰۶ به پاریس رفت، و در این شهر از کوبیسم<ref>cubism</ref> و نئوامپرسیونیسمِ<ref>Neo-Impressionism</ref> سورا<ref>Seurat</ref> بسیار تأثیر گرفت، و در آشناساختن فتوریست‌ها با جنبش‌های فرانسوی نقشی بسزا داشت. ''هیروگلیف پویای بال تابارین''<ref>''Dynamic Hieroglyphic of the Bal Tabarin''</ref> (۱۹۱۲؛ موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref>Museum of Modern Art, NewYork</ref>) نمونۀ شاخصی از آثار این دورۀ اوست. سورینی اندیشه‌های خود را در کتابی با نام ''از کوبیسم تا کلاسی‌سیسم''<ref>''From Cubism to Classicism''</ref> (۱۹۲۱) تشریح کرد. در دهۀ ۱۹۲۰، به‌سبک تصویری سنّتی‌تر و بازنمایانه<ref>representational</ref>تری بازگشت، و آن را در دیوارنگاره<ref>fresco</ref>ها و موزائیک<ref>mosaic</ref>هایی به‌کار بُرد که برای کلیساها و دیگر عمارت‌های سوئیس و ایتالیا پدید آورده بود. بعدها به کوبیسم ظریفی رجعت کرد، که از آثار دوستش خوان گریس<ref>Juan Gris</ref> تأثیر داشت. | نقاش ایتالیایی. از فتوریست<ref>Futurist</ref>های برجسته بود، و سبکی نیمه‌انتزاعی<ref>semi-abstract</ref> برای بیان حرکت و تحرک پدید آورد، که تابلوی ''ورود قطار زیرزمینی به پاریس''<ref>''Suburban Train Arriving in Paris''</ref> (۱۹۱۵؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن) از آن جمله است. بعدها سبک سنّتی‌تری اختیار کرد. سورینی در ۱۹۰۶ به پاریس رفت، و در این شهر از کوبیسم<ref>cubism</ref> و نئوامپرسیونیسمِ<ref>Neo-Impressionism</ref> سورا<ref>Seurat</ref> بسیار تأثیر گرفت، و در آشناساختن فتوریست‌ها با جنبش‌های فرانسوی نقشی بسزا داشت. ''هیروگلیف پویای بال تابارین''<ref>''Dynamic Hieroglyphic of the Bal Tabarin''</ref> (۱۹۱۲؛ موزۀ هنر مدرن نیویورک<ref>Museum of Modern Art, NewYork</ref>) نمونۀ شاخصی از آثار این دورۀ اوست. سورینی اندیشه‌های خود را در کتابی با نام ''از کوبیسم تا کلاسی‌سیسم''<ref>''From Cubism to Classicism''</ref> (۱۹۲۱) تشریح کرد. در دهۀ ۱۹۲۰، به‌سبک تصویری سنّتی‌تر و بازنمایانه<ref>representational</ref>تری بازگشت، و آن را در دیوارنگاره<ref>fresco</ref>ها و موزائیک<ref>mosaic</ref>هایی به‌کار بُرد که برای کلیساها و دیگر عمارت‌های سوئیس و ایتالیا پدید آورده بود. بعدها به کوبیسم ظریفی رجعت کرد، که از آثار دوستش خوان گریس<ref>Juan Gris</ref> تأثیر داشت. | ||
[[پرونده:25272000-3.jpg|بندانگشتی|اثری از سورینی]] | |||
| | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۷
سِوِرینی، جینو (۱۸۸۳ـ۱۹۶۶)(Severini, Gino)
نقاش ایتالیایی. از فتوریست[۱]های برجسته بود، و سبکی نیمه‌انتزاعی[۲] برای بیان حرکت و تحرک پدید آورد، که تابلوی ورود قطار زیرزمینی به پاریس[۳] (۱۹۱۵؛ نگارخانۀ تیت[۴]، لندن) از آن جمله است. بعدها سبک سنّتی‌تری اختیار کرد. سورینی در ۱۹۰۶ به پاریس رفت، و در این شهر از کوبیسم[۵] و نئوامپرسیونیسمِ[۶] سورا[۷] بسیار تأثیر گرفت، و در آشناساختن فتوریست‌ها با جنبش‌های فرانسوی نقشی بسزا داشت. هیروگلیف پویای بال تابارین[۸] (۱۹۱۲؛ موزۀ هنر مدرن نیویورک[۹]) نمونۀ شاخصی از آثار این دورۀ اوست. سورینی اندیشه‌های خود را در کتابی با نام از کوبیسم تا کلاسی‌سیسم[۱۰] (۱۹۲۱) تشریح کرد. در دهۀ ۱۹۲۰، به‌سبک تصویری سنّتی‌تر و بازنمایانه[۱۱]تری بازگشت، و آن را در دیوارنگاره[۱۲]ها و موزائیک[۱۳]هایی به‌کار بُرد که برای کلیساها و دیگر عمارت‌های سوئیس و ایتالیا پدید آورده بود. بعدها به کوبیسم ظریفی رجعت کرد، که از آثار دوستش خوان گریس[۱۴] تأثیر داشت.
