ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Amir صفحهٔ ادوارد (انگلستان ۳) سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م) منتقل کرد) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِدوارد | اِدوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)(Edward III) | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}پادشاه انگلستان از ۱۳۲۷م و پسر ادوارد دوم. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر فیلیپ | }}پادشاه [[انگلستان]] از ۱۳۲۷م و پسر [[ادوارد دوم (۱۲۸۴ـ۱۳۲۷م)|ادوارد دوم]]. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر [[فیلیپ چهارم (۱۲۶۸ـ۱۳۱۴م)|فیلیپ چهارم]]، پادشاه [[فرانسه]]، بود مدعی تاج‌وتخت فرانسه شد و بدین ترتیب [[جنگ صدساله]]<ref>Hundred Years' War | ||
</ref> آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل<ref> Halidon Hill </ref> (۱۳۳۳م)، اسلویس<ref>Sluys</ref> (۱۳۴۰م)، کِرِسی<ref> Crécy </ref> (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد کاله<ref>Calais </ref> (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) به پیروزی رسید. ادوارد سوم نشان گارتر<ref>Order of the Garter </ref> را ایجاد کرد. پس از او نوه‌اش [[ریچارد دوم (۱۳۶۷ـ۱۴۰۰م)|ریچارد دوم]]<ref>Richard II </ref> به پادشاهی رسید. تجربۀ ابتدای سلطنت ادوارد سوم درگیری با اسکاتلندی‌ها در نبرد وردیل<ref>Weardale</ref> (۱۳۲۷م) بود که طی آن شکست فاجعه‌آمیزی را به دشمن تحمیل کرد. ادوارد سوم اسکاتلندی‌ها را به نبرد در خارج از بِرویک<ref> Berwick </ref> در هلیدون هیل کشاند و با بهره‌گیری از نیروهای پیاده‌نظام و کمان‌داران، آن‌ها را به‌شدت شکست داد. به استثنای پیروزی دریایی اسلویس، دیگر جنگ‌های ادوارد با فرانسوی‌ها پرهزینه و بی‌نتیجه بود. ادوارد سوم با بهره‌گیری از راهبرد یورش از طریق قلمرو دشمن، در جنگ کِرسی به پیروزی خیره‌کننده‌ای دست یافت و سرپل مهم بندر کاله به دست انگلیسی‌ها افتاد. بر اثر پیروزی‌های مهم پسرش ادوارد وودستاک (ادوارد، شهزادۀ سیاه)<ref>(Edward of Woodstock (Edward the Black Prince</ref> در [[نبرد پواتیه (۲)|نبرد پواتیه]]<ref>Poitiers</ref> (۱۳۵۶م) و نبردهای دیگر، ادوارد سوم پیمان برتین‌یی<ref>Treaty of Brétigny</ref> را در ۱۳۶۰م به نفع انگلستان به امضا رساند. در سال‌های پایانی سلطنت از ادارۀ مستقیم امور به نفع پسرش جان دست کشید. ادوارد سوم پادشاهی زیرک بود و اعتبار سلطنت را، که بر اثر بی‌کفایتی‌های پدرش آسیب دیده بود، ارتقا بخشید. ادوارد سوم در ۱۳۶۰م از ادعای تاج‌وتخت فرانسه دست کشید، اما جنگ بین انگلستان و فرانسه در ۱۳۶۹م از سر گرفته شد. | |||
</ref> آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل<ref> Halidon Hill </ref> (۱۳۳۳م)، اسلویس<ref>Sluys</ref> (۱۳۴۰م)، کِرِسی<ref> Crécy </ref> (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد کاله<ref>Calais </ref> (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) | |||
| | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:بریتانیا]] | [[Category:تاریخ جهان]] | ||
[[Category:بریتانیا]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۶
اِدوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)(Edward III)
| ادوارد سوم Edward III | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۱۰م |
| درگذشت | ۱۳۷۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ادوارد دوم (پسر) |
پادشاه انگلستان از ۱۳۲۷م و پسر ادوارد دوم. در ۱۳۳۰م، مادرش زمام امور کشور را به او سپرد و در ۱۳۳۷م به اعتبار این که مادرش دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه، بود مدعی تاج‌وتخت فرانسه شد و بدین ترتیب جنگ صدساله[۱] آغاز شد. ادوارد سوم در نبردهای هلیدون هیل[۲] (۱۳۳۳م)، اسلویس[۳] (۱۳۴۰م)، کِرِسی[۴] (۱۳۴۶م)، و در محاصره و نبرد کاله[۵] (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷م) به پیروزی رسید. ادوارد سوم نشان گارتر[۶] را ایجاد کرد. پس از او نوه‌اش ریچارد دوم[۷] به پادشاهی رسید. تجربۀ ابتدای سلطنت ادوارد سوم درگیری با اسکاتلندی‌ها در نبرد وردیل[۸] (۱۳۲۷م) بود که طی آن شکست فاجعه‌آمیزی را به دشمن تحمیل کرد. ادوارد سوم اسکاتلندی‌ها را به نبرد در خارج از بِرویک[۹] در هلیدون هیل کشاند و با بهره‌گیری از نیروهای پیاده‌نظام و کمان‌داران، آن‌ها را به‌شدت شکست داد. به استثنای پیروزی دریایی اسلویس، دیگر جنگ‌های ادوارد با فرانسوی‌ها پرهزینه و بی‌نتیجه بود. ادوارد سوم با بهره‌گیری از راهبرد یورش از طریق قلمرو دشمن، در جنگ کِرسی به پیروزی خیره‌کننده‌ای دست یافت و سرپل مهم بندر کاله به دست انگلیسی‌ها افتاد. بر اثر پیروزی‌های مهم پسرش ادوارد وودستاک (ادوارد، شهزادۀ سیاه)[۱۰] در نبرد پواتیه[۱۱] (۱۳۵۶م) و نبردهای دیگر، ادوارد سوم پیمان برتین‌یی[۱۲] را در ۱۳۶۰م به نفع انگلستان به امضا رساند. در سال‌های پایانی سلطنت از ادارۀ مستقیم امور به نفع پسرش جان دست کشید. ادوارد سوم پادشاهی زیرک بود و اعتبار سلطنت را، که بر اثر بی‌کفایتی‌های پدرش آسیب دیده بود، ارتقا بخشید. ادوارد سوم در ۱۳۶۰م از ادعای تاج‌وتخت فرانسه دست کشید، اما جنگ بین انگلستان و فرانسه در ۱۳۶۹م از سر گرفته شد.