ادوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Amir صفحهٔ ادوارد (انگلستان ۴) چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ادوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م) منتقل کرد) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}پادشاه انگلستان در | }}پادشاه [[انگلستان]] در سال‌های ۱۴۶۱ تا ۱۴۷۰م و ۱۴۷۱م. پسر ریچارد دوک یورک<ref>Richard Duke of York | ||
</ref> بود و در جنگ گل‌ها<ref>Wars of the Roses </ref> جانشین [[هنری چهارم (۱۳۶۷ـ۱۴۱۳م)|هنری چهارم]] شد و پس از بروز اختلاف با مشاورش [[وارویک، ریچارد نویل (۱۴۲۸ـ۱۴۷۱م)|ریچارد نویل]]<ref>Richard Neville </ref>، ارلِ واریک<ref>Earl of Warwick </ref> برای مدتی تاجوتخت خود را به هنری واگذار کرد. ادوارد چهارم جنگجویی چیره‌دست و طراح نظامی زیرکی بود که در نبردهای مورتیمرز کراس<ref>Mortimer's Cross </ref> و تاوتون<ref>Towton </ref> (۱۴۶۱م)، امپینگم<ref>Empingham </ref> (۱۴۷۰م)، و بارنت<ref>Barnet </ref> و تیوکسبری<ref>Tewkesbury </ref> (۱۴۷۱م) به پیروزی دست یافت. پس از ادوارد چهارم، پسرش [[ادوارد پنجم (۱۴۷۰ـ۱۴۸۳م)|ادوارد پنجم]] به پادشاهی رسید. ادوارد تا پیش از نشستن به تخت سلطنت، ارلِ مارچ<ref>Earl of March </ref> لقب داشت. پس از مرگ پدرش در ۱۴۶۱م لندن را اشغال کرد و شورایی از نجبا او را به جای [[هنری ششم (۱۴۲۱ـ۱۴۷۱م)|هنری ششم]] پادشاه اعلام کردند. موقعیت ادوارد با پیروزی بر لنکستری‌ها<ref>Lancastrians</ref> در تاوتون (۱۴۶۱م) و دستگیری هنری مستحکم شد. با وجود این، ادوارد چهارم به علت مشاجره با واریک، مقتدرترین هوادارش، برای مدت کوتاهی از سلطنت برکنار شد و [[هنری ششم (۱۴۲۱ـ۱۴۷۱م)|هنری ششم]] به جای او نشست، اما پس از چندی با پیروزی در نبردهای بارنت و تیوکسبری توانست تاجوتخت را بازپس بگیرد. | |||
</ref> بود و در جنگ گل‌ها<ref>Wars of the Roses </ref> جانشین هنری چهارم شد و پس از بروز اختلاف با مشاورش ریچارد نویل<ref>Richard Neville </ref>، ارلِ واریک<ref>Earl of Warwick </ref> برای مدتی تاجوتخت خود را به هنری واگذار کرد. ادوارد چهارم جنگجویی چیره‌دست و طراح نظامی زیرکی بود که در نبردهای مورتیمرز کراس<ref>Mortimer's Cross </ref> و تاوتون<ref>Towton </ref> (۱۴۶۱م)، امپینگم<ref>Empingham </ref> (۱۴۷۰م)، و بارنت<ref>Barnet </ref> و تیوکسبری<ref>Tewkesbury </ref> (۱۴۷۱م) به پیروزی دست یافت. پس از ادوارد چهارم، پسرش ادوارد پنجم به پادشاهی رسید. ادوارد تا پیش از نشستن به تخت سلطنت، ارلِ مارچ<ref>Earl of March </ref> لقب داشت. پس از مرگ پدرش در ۱۴۶۱م لندن را اشغال کرد و شورایی از نجبا او را | |||
| | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:بریتانیا]] | [[Category:تاریخ جهان]] | ||
[[Category:بریتانیا]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۸
اِدوارد چهارم (۱۴۴۳ـ۱۴۸۳م)(Edward IV)
| ادوارد چهارم Edward IV | |
|---|---|
| زادروز |
۱۴۴۳م |
| درگذشت | ۱۴۸۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ادوارد پنجم (پسر) |
پادشاه انگلستان در سال‌های ۱۴۶۱ تا ۱۴۷۰م و ۱۴۷۱م. پسر ریچارد دوک یورک[۱] بود و در جنگ گل‌ها[۲] جانشین هنری چهارم شد و پس از بروز اختلاف با مشاورش ریچارد نویل[۳]، ارلِ واریک[۴] برای مدتی تاجوتخت خود را به هنری واگذار کرد. ادوارد چهارم جنگجویی چیره‌دست و طراح نظامی زیرکی بود که در نبردهای مورتیمرز کراس[۵] و تاوتون[۶] (۱۴۶۱م)، امپینگم[۷] (۱۴۷۰م)، و بارنت[۸] و تیوکسبری[۹] (۱۴۷۱م) به پیروزی دست یافت. پس از ادوارد چهارم، پسرش ادوارد پنجم به پادشاهی رسید. ادوارد تا پیش از نشستن به تخت سلطنت، ارلِ مارچ[۱۰] لقب داشت. پس از مرگ پدرش در ۱۴۶۱م لندن را اشغال کرد و شورایی از نجبا او را به جای هنری ششم پادشاه اعلام کردند. موقعیت ادوارد با پیروزی بر لنکستری‌ها[۱۱] در تاوتون (۱۴۶۱م) و دستگیری هنری مستحکم شد. با وجود این، ادوارد چهارم به علت مشاجره با واریک، مقتدرترین هوادارش، برای مدت کوتاهی از سلطنت برکنار شد و هنری ششم به جای او نشست، اما پس از چندی با پیروزی در نبردهای بارنت و تیوکسبری توانست تاجوتخت را بازپس بگیرد.