ارته باذ (۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اَرتَه‌باذ (۲)<br>
اَرتَه‌باذ (۲)<br>پسر [[فرنابازو|فِرنابازوس]]، [[ساتراپ]] سارد، و سردار هخامنشی از روزگار [[اردشیر هخامنشی دوم ( ـ۳۶۰پ م)|اَردَشیر دوم هخامنشی]] تا [[داریوش هخامنشی سوم|داریوش سوم هخامنشی]]. در ۳۵۶پ‌م ارته‌باذ برضد اردشیر سوم هخامنشی شورید، زیرا وی برای جلوگیری از طغیان احتمالی ساتراپ‌ها و تقویت حکومت مرکزی فرمان داد تا ساتراپ‌های [[آسیای صغیر]] سربازان مزدور را مرخص کنند. ارته‌باذ زیر بار نرفت و به کمک آتنی‌ها و تِبِسی‌های زیر فرمان خود شورش کرد. سرانجام، تهدیدهای [[اردشیر هخامنشی سوم ( ـ۳۳۸پ م)|اردشیر سوم]] یونانیان را از دور او پراکنده کرد و ارته‌باذ نزد فیلیپ مقدونی گریخت (۳۵۲پ‌م). بعدها با میانجی‌گری مَنتور، سردار یونانی، شاه‌ هخامنشی وی را بخشید. پس از [[گوگمل، نبرد|نبرد گوگمل]]، ارته‌باذ همراه داریوش سوم گریخت (۳۳۱پ‌م).
پسر فِرنابازوس، ساتراپ سارد، و سردار هخامنشی از روزگار اَردَشیر دوم هخامنشی تا داریوش سوم هخامنشی. در ۳۵۶پ‌م ارته‌باذ &nbsp;برضد اردشیر سوم هخامنشی شورید، زیرا وی برای جلوگیری از طغیان احتمالی ساتراپ‌ها و تقویت حکومت مرکزی فرمان داد تا ساتراپ‌های آسیای صغیر سربازان مزدور را مرخص کنند. ارته‌باذ زیربار نرفت و به کمک آتنی‌ها و تِبِسی‌های زیر فرمان خود شورش کرد. سرانجام، تهدیدهای اردشیر سوم یونانیان را از دور او پراکنده کرد و ارته‌باذ&nbsp;نزد فیلیپ مقدونی گریخت (۳۵۲پ‌م). بعدها با میانجی‌گری مَنتور، سردار یونانی، شاه‌ هخامنشی وی را بخشید. پس از نبرد گوگمل، ارته‌باذ همراه داریوش سوم گریخت (۳۳۱پ‌م).
<br><!--11179400-->
<br><!--11179400-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران باستان تا ورود اسلام]]
[[رده:ایران باستان تا ورود اسلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۸

اَرتَه‌باذ (۲)
پسر فِرنابازوس، ساتراپ سارد، و سردار هخامنشی از روزگار اَردَشیر دوم هخامنشی تا داریوش سوم هخامنشی. در ۳۵۶پ‌م ارته‌باذ برضد اردشیر سوم هخامنشی شورید، زیرا وی برای جلوگیری از طغیان احتمالی ساتراپ‌ها و تقویت حکومت مرکزی فرمان داد تا ساتراپ‌های آسیای صغیر سربازان مزدور را مرخص کنند. ارته‌باذ زیر بار نرفت و به کمک آتنی‌ها و تِبِسی‌های زیر فرمان خود شورش کرد. سرانجام، تهدیدهای اردشیر سوم یونانیان را از دور او پراکنده کرد و ارته‌باذ نزد فیلیپ مقدونی گریخت (۳۵۲پ‌م). بعدها با میانجی‌گری مَنتور، سردار یونانی، شاه‌ هخامنشی وی را بخشید. پس از نبرد گوگمل، ارته‌باذ همراه داریوش سوم گریخت (۳۳۱پ‌م).