پومپه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۴

پومپه (Pompée)

سوگ‌نمایشی در پنج پرده، نوشتۀ پیر کورنی، به زبان فرانسوی، نخستین اجرا در ۱۶۴۳، و نخستین چاپ آن در همان سال با عنوان مرگ پومپه. پومپه، سردار رومی، پس از نبرد فارلوس به مصر می‌گریزد و در بارگاه بطلمیوس، حاکم غاصب مصر که سلطنت را از کلئوپاترا ربوده است، پناه می‌جوید. قیصر درپی سردار فراری است و بطلمیوس بر آن می‌شود که پیش‌دستی کرده او را بُکشد. چون قیصر از راه می‌رسد، بطلمیوس سر پومپه را پیشکش می‌کند. قیصر، که قصد بخشیدن پومپه را دارد، بطلمیوس را می‌کشد و کلئوپاترا را بر جای او می‌نشاند، اما کلئوپاترا که از عشق خود به قیصر روی گردانده، سلطنت را نمی‌پذیرد. کورنی خود در مقدمه منابع‌اش را برشمرده و اذعان کرده است که ابیاتی از فارسالیا اثر لوکیانوس را ترجمه کرده و به اثر افزوده است. از دیگر منابعی که کورنی ذکر کرده، آثار مورخ رومی، ولیوس پاتریکوس است. این نمایش‌نامه که کورنی آن را از بهترین آثار خود دانسته و اذعان کرده است، در هیچ‌یک از آثارش ابیات چنین پرطمطراق از آب درنیامده‌اند، به‌رغم طرح و توطئۀ قوی و نیک‌پرداختۀ آن، دقیقاً از همین طمطراق که بدان حالتی تصنعی بخشیده است، رنج می‌برد.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-پومپِه (Pompée)<br>
+پومپه (Pompée)<br>
-<p>سوگ‌نمایشی در پنج پرده، نوشتۀ پِیر کورنی، به زبان فرانسوی، نخستین اجرا در ۱۶۴۳، و نخستین چاپ آن در همان سال با عنوان ''مرگ پومپه''. پومپه، سردار رومی، پس از نبرد فارلوس به مصر می‌گریزد و در بارگاه بطلمیوس، حاکم غاصب مصر که سلطنت را از کلئوپاترا ربوده است، پناه می‌جوید. قیصر درپی سردار فراری است و بطلمیوس بر آن می‌شود که پیش‌دستی کرده او را بُکشد. چون قیصر از راه می‌رسد، بطلمیوس سر پومپه را پیشکش می‌کند. قیصر، که قصد بخشیدن پومپه را دارد، بطلمیوس را می‌کشد و کلئوپاترا را بر جای او می‌نشاند، اما کلئوپاترا که از عشق خود به قیصر روی گردانده، سلطنت را نمی‌پذیرد. کورنی خود در مقدمه منابع‌اش را برشمرده و اذعان کرده است که ابیاتی از ''فارسالیا'' اثر لوکیانوس را ترجمه کرده و به اثر افزوده است. از دیگر منابعی که کورنی ذکر کرده، آثار مورخ رومی، ولیوس پاتریکوس است. این نمایش‌نامه که کورنی آن را از بهترین آثار خود دانسته و اذعان کرده است، در هیچ‌یک از آثارش ابیات چنین پرطمطراق از آب درنیامده‌اند، به‌رغم طرح و توطئۀ قوی و نیک‌پرداختۀ آن، دقیقاً از همین طمطراق که بدان حالتی تصنعی بخشیده است، رنج می‌برد.</p>
+<p>سوگ‌نمایشی در پنج پرده، نوشتۀ [[کورنی، پیر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)|پیر کورنی]]، به زبان فرانسوی، نخستین اجرا در ۱۶۴۳، و نخستین چاپ آن در همان سال با عنوان ''مرگ پومپه''. پومپه، سردار رومی، پس از نبرد فارلوس به مصر می‌گریزد و در بارگاه بطلمیوس، حاکم غاصب مصر که سلطنت را از کلئوپاترا ربوده است، پناه می‌جوید. قیصر درپی سردار فراری است و بطلمیوس بر آن می‌شود که پیش‌دستی کرده او را بُکشد. چون قیصر از راه می‌رسد، بطلمیوس سر پومپه را پیشکش می‌کند. قیصر، که قصد بخشیدن پومپه را دارد، بطلمیوس را می‌کشد و کلئوپاترا را بر جای او می‌نشاند، اما کلئوپاترا که از عشق خود به قیصر روی گردانده، سلطنت را نمی‌پذیرد. کورنی خود در مقدمه منابع‌اش را برشمرده و اذعان کرده است که ابیاتی از ''فارسالیا'' اثر لوکیانوس را ترجمه کرده و به اثر افزوده است. از دیگر منابعی که کورنی ذکر کرده، آثار مورخ رومی، ولیوس پاتریکوس است. این نمایش‌نامه که کورنی آن را از بهترین آثار خود دانسته و اذعان کرده است، در هیچ‌یک از آثارش ابیات چنین پرطمطراق از آب درنیامده‌اند، به‌رغم طرح و توطئۀ قوی و نیک‌پرداختۀ آن، دقیقاً از همین طمطراق که بدان حالتی تصنعی بخشیده است، رنج می‌برد.</p>
 <br><!--13206500-->
 [[رده:تئاتر]]
 [[رده:جهان – آثار، رویدادها، اماکن]]