ارحام صدر، رضا (۱۳۰۲ـ۱۳۸۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
<p>بازیگر ایرانی تئاتر و سینما. لهجۀ اصفهانی و حاضرجوابی ذاتی‌اش از او کمدینی غریزی ساخت که شهرت او را موجب شد. بلافاصله به کار در سینما دعوت شد و سنخ «اصفهانی شکر لهجه» را که در تئاتر طرفداران بسیاری داشت، در سینما نیز تکرار کرد. فارغ‌التحصیل دانشکدۀ ادبیات اصفهان است، و در ۱۳۲۰ش نخستین‌بار برای نمایش ''رفیق ناجنس''، به کارگردانی ناصر فرهمند، بر روی صحنۀ تئاتر رفت. در ۱۳۲۲ با سرمایۀ علی صدری و با همکاری ناصر فرهمند، فخرالدین عیوقی، محمدمیرزا رفیعی و [[وحدت، نصرت الله (اصفهان ۱۳۰۵ش)|نصرت‌الله وحدت]] سالن تابستانی «تئاتر سپاهان» را تأسیس کرد و پانزده سال در آن‌جا نمایش‌های گوناگونی را بر روی صحنه بردند، که اغلب آن‌ها کمدی‌های سبک و مضحکه‌وار بودند. ارحام‌صدر در ۱۳۴۳ش از تئاتر سپاهان جدا شد و مستقلاً گروه تشکیل داد. در مدت فعالیتش بیش از یکصد نمایش اجرا کرد؛ از آن جمله است: ''مؤسسۀ کاریکاتورسازی''، ''بوقلمون‌ها''، ''خون‌بهای آزادی''، ''صحرای محشر''، ''دلقک‌ها'' و'' خروس بی‌محل''. </p> | <p>بازیگر ایرانی تئاتر و سینما. لهجۀ اصفهانی و حاضرجوابی ذاتی‌اش از او کمدینی غریزی ساخت که شهرت او را موجب شد. بلافاصله به کار در سینما دعوت شد و سنخ «اصفهانی شکر لهجه» را که در تئاتر طرفداران بسیاری داشت، در سینما نیز تکرار کرد. فارغ‌التحصیل دانشکدۀ ادبیات اصفهان است، و در ۱۳۲۰ش نخستین‌بار برای نمایش ''رفیق ناجنس''، به کارگردانی ناصر فرهمند، بر روی صحنۀ تئاتر رفت. در ۱۳۲۲ با سرمایۀ علی صدری و با همکاری ناصر فرهمند، فخرالدین عیوقی، محمدمیرزا رفیعی و [[وحدت، نصرت الله (اصفهان ۱۳۰۵ش)|نصرت‌الله وحدت]] سالن تابستانی «تئاتر سپاهان» را تأسیس کرد و پانزده سال در آن‌جا نمایش‌های گوناگونی را بر روی صحنه بردند، که اغلب آن‌ها کمدی‌های سبک و مضحکه‌وار بودند. ارحام‌صدر در ۱۳۴۳ش از تئاتر سپاهان جدا شد و مستقلاً گروه تشکیل داد. در مدت فعالیتش بیش از یکصد نمایش اجرا کرد؛ از آن جمله است: ''مؤسسۀ کاریکاتورسازی''، ''بوقلمون‌ها''، ''خون‌بهای آزادی''، ''صحرای محشر''، ''دلقک‌ها'' و'' خروس بی‌محل''. </p> | ||
<p>ارحام‌صدر نخستین نقش سینمایی خود،'' شب‌نشینی در جهنم''، را در ۱۳۳۶ بازی کرد، که با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. پس از آن در فیلم‌های دیگری به ایفای نقش پرداخت که فقط تعداد اندکی از آن‌ها، که در قالب کمدی انتقادی بودند، مقبول افتادند؛ ازجمله ''علی واکسی'' (۱۳۴۰) و ''ستاره‌ای چشمک زد'' (۱۳۴۴). | <p>ارحام‌صدر نخستین نقش سینمایی خود،'' شب‌نشینی در جهنم''، را در ۱۳۳۶ بازی کرد، که با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. پس از آن در فیلم‌های دیگری به ایفای نقش پرداخت که فقط تعداد اندکی از آن‌ها، که در قالب کمدی انتقادی بودند، مقبول افتادند؛ ازجمله ''علی واکسی'' (۱۳۴۰) و ''ستاره‌ای چشمک زد'' (۱۳۴۴). | ||
----<br><!--11181600--> | ----<br><!--11181600--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۶
رضا ارحام صدر (۱۳۰۲ـ ۱۳۸۷ش)
| رضا ارحام صدر | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۰۲ش |
| درگذشت | ۱۳۸۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده ادبیات اصفهان |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر و سینما |
| سبک | کمدی |
| آثار |
اجرای نمایش های مؤسسۀ کاریکاتورسازی، بوقلمون‌ها، خون‌بهای آزادی، صحرای محشر، دلقک‌ها و خروس بی‌محل بازی در فیلم های شب‌نشینی در جهنم (۱۳۳۶)، علی واکسی (۱۳۴۰) و ستاره‌ای چشمک زد (۱۳۴۴) |
| گروه مقاله | تئاتر |
بازیگر ایرانی تئاتر و سینما. لهجۀ اصفهانی و حاضرجوابی ذاتی‌اش از او کمدینی غریزی ساخت که شهرت او را موجب شد. بلافاصله به کار در سینما دعوت شد و سنخ «اصفهانی شکر لهجه» را که در تئاتر طرفداران بسیاری داشت، در سینما نیز تکرار کرد. فارغ‌التحصیل دانشکدۀ ادبیات اصفهان است، و در ۱۳۲۰ش نخستین‌بار برای نمایش رفیق ناجنس، به کارگردانی ناصر فرهمند، بر روی صحنۀ تئاتر رفت. در ۱۳۲۲ با سرمایۀ علی صدری و با همکاری ناصر فرهمند، فخرالدین عیوقی، محمدمیرزا رفیعی و نصرت‌الله وحدت سالن تابستانی «تئاتر سپاهان» را تأسیس کرد و پانزده سال در آن‌جا نمایش‌های گوناگونی را بر روی صحنه بردند، که اغلب آن‌ها کمدی‌های سبک و مضحکه‌وار بودند. ارحام‌صدر در ۱۳۴۳ش از تئاتر سپاهان جدا شد و مستقلاً گروه تشکیل داد. در مدت فعالیتش بیش از یکصد نمایش اجرا کرد؛ از آن جمله است: مؤسسۀ کاریکاتورسازی، بوقلمون‌ها، خون‌بهای آزادی، صحرای محشر، دلقک‌ها و خروس بی‌محل.
ارحام‌صدر نخستین نقش سینمایی خود، شب‌نشینی در جهنم، را در ۱۳۳۶ بازی کرد، که با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. پس از آن در فیلم‌های دیگری به ایفای نقش پرداخت که فقط تعداد اندکی از آن‌ها، که در قالب کمدی انتقادی بودند، مقبول افتادند؛ ازجمله علی واکسی (۱۳۴۰) و ستاره‌ای چشمک زد (۱۳۴۴).