بیک ایمانوردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =سیروس ابراهیم زاده | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=اردبیل ۱۳۱۶ش | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲) | |||
|خویشاوندان سرشناس =ناهید کبیری (همسر) | |||
|گروه مقاله =تیاتر | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:12469700- 2.jpg|جایگزین=رضا بیگ ایمانوردی|بندانگشتی|رضا بیک‌ایمانوردی]] | [[پرونده:12469700- 2.jpg|جایگزین=رضا بیگ ایمانوردی|بندانگشتی|رضا بیک‌ایمانوردی]] | ||
رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)<br><p>بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم ''فریاد نیمه‌شب'' (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ''ولگرد قهرمان'' (۱۳۴۴)، ''مرد سرگردان'' (۱۳۴۵)، ''گدایان تهران'' (۱۳۴۵)، ''لوطی قرن بیستم'' (۱۳۴۷)، ''حیدر'' (۱۳۵۰)، ''بندری'' (۱۳۵۲)، و ''راهی به‌سوی خدا'' (۱۳۵۹).</p> | رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)<br><p>بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم ''فریاد نیمه‌شب'' (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ''ولگرد قهرمان'' (۱۳۴۴)، ''مرد سرگردان'' (۱۳۴۵)، ''گدایان تهران'' (۱۳۴۵)، ''لوطی قرن بیستم'' (۱۳۴۷)، ''حیدر'' (۱۳۵۰)، ''بندری'' (۱۳۵۲)، و ''راهی به‌سوی خدا'' (۱۳۵۹).</p> | ||
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۱
| سیروس ابراهیم زاده | |
|---|---|
| زادروز |
اردبیل ۱۳۱۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲) |
| گروه مقاله | تیاتر |
| خویشاوندان سرشناس | ناهید کبیری (همسر) |
رضا بیک‌ایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمه‌شب (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری‌اش در سینما به دو دوره تقسیم می‌شود: در دورۀ اول در نقش انسان‌های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش‌ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک‌ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش‌های متفاوتی بر‌عهده داشت، به‌طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت‌اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم‌های اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به‌سوی خدا (۱۳۵۹).