خمسه، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[پرونده:19082300-1.jpg|بندانگشتی|علیرضا خمسه]]
[[پرونده:19082300-1.jpg|بندانگشتی|علیرضا خمسه]]
بازیگر کمدی سینما و تلویزیون ایران. رشتۀ اصلی‌اش پانتومیم است. در رشتۀ‌ روان‌شناسی‌ از دانشگاه‌ ملی‌ (۱۳۵۷) فارغ‌التحصیل شد. دروس‌ پانتومیم‌، حرکات‌ بدنی‌ و بازیگری‌ را در مدرسۀ‌ ون‌سن‌، آتلیه‌ اوگوستو بوال‌، و آتلیه‌ سینه‌ یونیورسیته‌ پاریس‌ (۱۳۵۹) فراگرفت، و در نمایش‌های داستانی‌ ''دیوار چین‌''، ''همشهری‌''، ''علاءالدین‌ و چراغ‌ جادو''، و ''پرندۀ‌ سبز''، و مجموعه‌های‌ تلویزیونی ''هشیار و بیدار''، ''هوشی‌ و موشی''،''‌'' و ''رنگین‌کمان‌'' به نقش‌آفرینی پرداخت. </p><p>خمسه در سینما نیز همچنان در نقش‌های کمیک ظاهر شده که ''روز باشکوه‌'' ([[عیاری، کیانوش (اهواز ۱۳۳۰ش)|کیانوش‌ عیاری‌]]، ۱۳۶۷)، ''جیب‌بُرها به‌ بهشت‌ نمی‌روند'' ([[داودی، ابوالحسن (نیشابور ۱۳۳۴ش)|ابوالحسن‌ داودی‌]]، ۱۳۷۰)، ''مأموریت‌ آقای‌ شادی‌'' (محمدرضا زهتابی‌، ۱۳۷۱)، ''مهریۀ‌ بی‌بی''‌ (اصغر هاشمی‌، ۱۳۷۳)، ''پاک‌باخته‌'' (غلامحسین‌ لطفی‌، ۱۳۷۴)، و ''معجزۀ‌ خنده‌'' (یدالله‌ صمدی‌، ۱۳۷۵) شماری از آن‌هاست. </p><p>وی برای بازی در فیلم ''آپارتمان شمارۀ ۱۳'' (یدالله صمدی، ۱۳۶۹)، موفق به دریافت جایزۀ‌ بهترین‌ بازیگر از جشنوارۀ‌ فیلم‌ [[پیونگ یانگ|پیونگ‌ یانگ‌]] (۱۳۷۱) شد. در [[بیست و هفتمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|بیست‌وهفتمین جشنوارۀ فیلم فجر]] برای بازی در فیلم ''بیست'' (عبدالرضا کاهانی، ۱۳۸۸) جایزۀ بهترین بازیگر نقش دوم مرد را دریافت کرد.</p>
بازیگر کمدی سینما و تلویزیون ایران. رشتۀ اصلی‌اش پانتومیم است. در رشتۀ‌ روان‌شناسی‌ از دانشگاه‌ ملی‌ (۱۳۵۷) فارغ‌التحصیل شد. دروس‌ پانتومیم‌، حرکات‌ بدنی‌ و بازیگری‌ را در مدرسۀ‌ ون‌سن‌، آتلیه‌ اوگوستو بوال‌، و آتلیه‌ سینه‌ یونیورسیته‌ [[پاریس، شهر|پاریس‌]] (۱۳۵۹) فراگرفت، و در نمایش‌های داستانی‌ ''دیوار چین‌''، ''همشهری‌''، ''علاءالدین‌ و چراغ‌ جادو''، و ''پرندۀ‌ سبز''، و مجموعه‌های‌ تلویزیونی ''هشیار و بیدار''، ''هوشی‌ و موشی''،''‌'' و ''رنگین‌کمان‌'' به نقش‌آفرینی پرداخت. </p><p>خمسه در سینما نیز همچنان در نقش‌های کمیک ظاهر شده که ''روز باشکوه‌'' ([[عیاری، کیانوش (اهواز ۱۳۳۰ش)|کیانوش‌ عیاری‌]]، ۱۳۶۷)، ''جیب‌بُرها به‌ بهشت‌ نمی‌روند'' ([[داودی، ابوالحسن (نیشابور ۱۳۳۴ش)|ابوالحسن‌ داودی‌]]، ۱۳۷۰)، ''مأموریت‌ آقای‌ شادی‌'' (محمدرضا زهتابی‌، ۱۳۷۱)، ''مهریۀ‌ بی‌بی''‌ (اصغر هاشمی‌، ۱۳۷۳)، ''پاک‌باخته‌'' (غلامحسین‌ لطفی‌، ۱۳۷۴)، و ''معجزۀ‌ خنده‌'' (یدالله‌ صمدی‌، ۱۳۷۵) شماری از آن‌هاست. </p><p>وی برای بازی در فیلم ''آپارتمان شمارۀ ۱۳'' (یدالله صمدی، ۱۳۶۹)، موفق به دریافت جایزۀ‌ بهترین‌ بازیگر از جشنوارۀ‌ فیلم‌ [[پیونگ یانگ|پیونگ‌ یانگ‌]] (۱۳۷۱) شد. در [[بیست و هفتمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|بیست‌وهفتمین جشنوارۀ فیلم فجر]] برای بازی در فیلم ''بیست'' (عبدالرضا کاهانی، ۱۳۸۸) جایزۀ بهترین بازیگر نقش دوم مرد را دریافت کرد.</p>
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۳

علیرضا خمسه (تهران ۱۳۳۲ش- )

علیرضا خمسه
زادروز تهران ۱۳۳۲ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل روانشناسی- دانشگاه ملی (۱۳۵۷)/ پانتومیم و بازیگری- پاریس (۱۳۵۹)
شغل و تخصص اصلی بازیگر 
آثار  روز باشکوه  (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷)، جیب‌برها به بهشت نمی‌روند (ابوالحسن داودی، ۱۳۷۰)
گروه مقاله سینما، تیاتر
جوایز و افتخارات  بهترین بازیگر نقش دوم مرد در بیست وهفتمین جشنواره فیلم فجر
علیرضا خمسه

بازیگر کمدی سینما و تلویزیون ایران. رشتۀ اصلی‌اش پانتومیم است. در رشتۀ‌ روان‌شناسی‌ از دانشگاه‌ ملی‌ (۱۳۵۷) فارغ‌التحصیل شد. دروس‌ پانتومیم‌، حرکات‌ بدنی‌ و بازیگری‌ را در مدرسۀ‌ ون‌سن‌، آتلیه‌ اوگوستو بوال‌، و آتلیه‌ سینه‌ یونیورسیته‌ پاریس‌ (۱۳۵۹) فراگرفت، و در نمایش‌های داستانی‌ دیوار چین‌، همشهری‌، علاءالدین‌ و چراغ‌ جادو، و پرندۀ‌ سبز، و مجموعه‌های‌ تلویزیونی هشیار و بیدار، هوشی‌ و موشی، و رنگین‌کمان‌ به نقش‌آفرینی پرداخت.

خمسه در سینما نیز همچنان در نقش‌های کمیک ظاهر شده که روز باشکوه‌ (کیانوش‌ عیاری‌، ۱۳۶۷)، جیب‌بُرها به‌ بهشت‌ نمی‌روند (ابوالحسن‌ داودی‌، ۱۳۷۰)، مأموریت‌ آقای‌ شادی‌ (محمدرضا زهتابی‌، ۱۳۷۱)، مهریۀ‌ بی‌بی‌ (اصغر هاشمی‌، ۱۳۷۳)، پاک‌باخته‌ (غلامحسین‌ لطفی‌، ۱۳۷۴)، و معجزۀ‌ خنده‌ (یدالله‌ صمدی‌، ۱۳۷۵) شماری از آن‌هاست.

وی برای بازی در فیلم آپارتمان شمارۀ ۱۳ (یدالله صمدی، ۱۳۶۹)، موفق به دریافت جایزۀ‌ بهترین‌ بازیگر از جشنوارۀ‌ فیلم‌ پیونگ‌ یانگ‌ (۱۳۷۱) شد. در بیست‌وهفتمین جشنوارۀ فیلم فجر برای بازی در فیلم بیست (عبدالرضا کاهانی، ۱۳۸۸) جایزۀ بهترین بازیگر نقش دوم مرد را دریافت کرد.