ابوالفضل ساوجی، محمد (ساوه ۱۲۴۸ـ تهران ۱۳۱۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها

ابوالفضل ساوجی;
زادروز	ساوه ۱۲۴۸ق;
درگذشت	تهران ۱۳۱۲ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	ادیب، شاعر و خوشنویس
شغل و تخصص های دیگر	پزشک
آثار	دیوان شعر
گروه مقاله	ادبیات فارسی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۵

ابوالفضل ساوِجی، محمد (ساوه ۱۲۴۸ـ تهران ۱۳۱۲ق)

(نام اصلی: مجدالدین محمد بن فضل‌الله ساوجی) ادیب، شاعر، خوشنویس و پزشک ایرانی عهد ناصری. علوم متداول روزگار خود چون طب، حکمت، ریاضی، ادبیات و هنر خوشنویسی را نزد پدرش میرزافضل‌الله در تهران فرا گرفت. در جوانی یکی از چهار نفر اصلی بود که برای تألیف و تدوین نامۀ دانشوران ناصری برگزیده شد، چنان‌که بیشتر مطالب دو جلد نخست این دانشنامه تألیف و ترجمۀ اوست. پزشک خانوادگی برخی شاهزادگان و اشراف عهد ناصری بود و از خزانۀ دولتی مستمری دریافت می‌کرد. از استادان خط، به‌ویژه نستعلیق، شکستۀ نستعلیق، شکسته تعلیق و نسخ، بود و آثار تألیفی و کتیبه‌های بسیاری از بناهای عهد ناصری به خط اوست که کتیبه‌های آستانۀ حضرت عبدالعظیم و قنات ناصری قم از آن جمله است. از دیگر آثارش: دیوان شعر؛ چند رساله در پزشکی و ریاضی که به‌چاپ نرسیده است.

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 ابوالفضل ساوِجی، محمد (ساوه ۱۲۴۸ـ تهران ۱۳۱۲ق)<br>
-<p>(نام اصلی: مجدالدین محمد بن فضل‌الله ساوجی) ادیب، شاعر، خوشنویس و پزشک ایرانی عهد ناصری. علوم متداول روزگار خود چون طب، [[حکمت]]، [[ریاضیات|ریاضی]]، [[ادبیات]] و هنر [[خوشنویسی]] را نزد پدرش [[حاج میرزا فضل الله ساوجی|میرزافضل‌الله]] در [[تهران، شهر|تهران]] فرا گرفت. در جوانی یکی از چهار نفر اصلی بود که برای تألیف و تدوین [[نامه دانشوران|''نامۀ دانشوران'']] ناصری برگزیده شد، چنان‌که بیشتر مطالب دو جلد نخست این دانشنامه تألیف و ترجمۀ اوست. پزشک خانوادگی برخی شاهزادگان و اشراف عهد ناصری بود و از خزانۀ دولتی مستمری دریافت می‌کرد. از استادان خط، به‌ویژه [[نستعلیق، خط|نستعلیق]]، [[شکسته نستعلیق، خط|شکستۀ نستعلیق]]، شکسته تعلیق و [[نسخ، خط|نسخ]]، بود و آثار تألیفی و کتیبه‌های بسیاری از بناهای عهد ناصری به خط اوست که کتیبه‌های آستانۀ حضرت عبدالعظیم و قنات ناصری قم از آن جمله است. از دیگر آثارش: ''دیوان'' شعر؛ چند رساله در پزشکی و ریاضی که به‌چاپ نرسیده است.</p>
+<p>(نام اصلی: مجدالدین محمد بن فضل‌الله ساوجی) ادیب، شاعر، خوشنویس و پزشک ایرانی عهد ناصری. علوم متداول روزگار خود چون طب، [[حکمت]]، [[ریاضیات|ریاضی]]، [[ادبیات]] و هنر [[خوشنویسی]] را نزد پدرش [[حاج میرزا فضل الله ساوجی|میرزافضل‌الله]] در تهران فرا گرفت. در جوانی یکی از چهار نفر اصلی بود که برای تألیف و تدوین [[نامه دانشوران|''نامۀ دانشوران'']] ناصری برگزیده شد، چنان‌که بیشتر مطالب دو جلد نخست این دانشنامه تألیف و ترجمۀ اوست. پزشک خانوادگی برخی شاهزادگان و اشراف عهد ناصری بود و از خزانۀ دولتی مستمری دریافت می‌کرد. از استادان خط، به‌ویژه [[نستعلیق، خط|نستعلیق]]، [[شکسته نستعلیق، خط|شکستۀ نستعلیق]]، شکسته تعلیق و [[نسخ، خط|نسخ]]، بود و آثار تألیفی و کتیبه‌های بسیاری از بناهای عهد ناصری به خط اوست که کتیبه‌های آستانۀ حضرت عبدالعظیم و قنات ناصری قم از آن جمله است. از دیگر آثارش: ''دیوان'' شعر؛ چند رساله در پزشکی و ریاضی که به‌چاپ نرسیده است.</p>
 <br><!--11058400-->
 [[رده:ادبیات فارسی]]