فلامک جنیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، و داستان‌نویس ایرانی. فارغ‌التحصیل رشته‌ی نمایش‌نامه‌نویسی است. با رامین ناصر نصیر، هم‌دانشگاهی بود و توسط وی به مهران مدیری معرفی شد. نخستین کار تلویزیونی‌اش را در سال ۱۳۷۷ با حضور در جنگ خنده به کارگردانی مدیری تجربه کرد. فعالیت جنیدی اکثراً در تلویزیون بوده و تنها چند فیلم سینمایی معدود در کارنامه‌ی بازیگری‌اش دارد، که معروف‌ترین آنها ورود آقایان ممنوع و داماد خوش‌قدم است. از او مجموعه داستانی با عنوان جایی به نام تاماساکو در سال 1390 توسط نشر چشمه منتشر شد که در دوازدهمین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی [[هوشنگ گلشیری]] (1392) مورد تقدیر قرار گرفت. چشمه در سال 1395 نیز رمان کوتاهی را از او منتشر کرده است. عمده‌ی شهرت جنیدی برای حضورش در سریال‌های طنز [[مهران مدیری]] می‌باشد. در کارنامه‌ی هنری جنیدی بازی در چند نمایش نیز ثبت شده که از مهم‌ترین آنها می‌توان به شام اول شام آخر ([[فرهاد آییش]]، 1379- 1380) و آوارخوان طاس (بهمن معتمدیان، 1391) اشاره کرد. این دو تئاتر اجرای نمایش‌نامه‌‌ای از اوژن یونسکو با عنوان آوازخوان طاس بوده‌اند. از بازی‌های قابل ذکر او در تلویزیون به سحر جندقی در مجموعه‌های مرد هزارچهره و مرد دوهزارچهره و همچنین به شادونه در سریال شب‌های برره می‌توان اشاره کرد.

''اینجا چراغی روشن است'' (رضا میرکریمی- 1381)؛ ''بی وفا'' (اصغر نعیمی- 1385)؛ ''شبانه روز'' (امید بنکدار و کیوان علیمحمدی- 1387)؛ ''پسر تهرونی'' (کاظم راست گفتار- 1387)؛ ''داماد خوش قدم'' (کاظم راست گفتار- 1389)؛ ''ورود آقایان ممنوع'' (رامبد جوان- 1389)؛ ''دامادی به نام صفر'' (فرشاد ارج- 1389).

''این چند نفر'' (مهران غفوریان- 1378)؛ ''داستان‌های نوروز'' (مرضیه برومند- 1379)؛ ''چراغ جادو'' (همایون اسعدیان- 1379)؛ ''بدون شرح'' (مهدی مظلومی- 1381)؛ ''بانکی‌ها'' (مهدی مظلومی- 1382)؛ ''او مثبت (+O)'' (علی شاه‌حاتمی- 1382)؛ ''شب‌های برره'' (مهران مدیری- 1384)؛ ''چارخونه'' (سروش صحت- 1386)؛ ''مرد هزارچهره'' (مهران مدیری- 1387)؛ ''مرد دوهزارچهره'' (مهران مدیری- 1388)؛ ''قهوه تلخ'' (مهران مدیری- 1389)؛ ''چهار چرخ'' (جواد مزدآبادی- 1390)؛ ''در حاشیه'' (مهران مدیری- 1393)؛ ''یادداشت‌های یک زن خانه‌دار'' (مسعود کرامتی- 1395).