استال، فرانکلین (۱۹۲۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانکلین استال|نام=Franklin Stahl|نام دیگر=|نام اصلی=فرانکلین (فرانک) ویلیام استال|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1929م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=متخصص زیستشناسی مولکولی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=زیست شناسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:11243400.png|بندانگشتی|فرانکلین استال]] | |||
اِسْتال، فرانْکْلین (۱۹۲۹)(Stahl, Franklin) | اِسْتال، فرانْکْلین (۱۹۲۹)(Stahl, Franklin) | ||
متخصص امریکایی زیستشناسی مولکولی. او و متیو مزلسون<ref>Matthew Meselson | (نام کامل: فرانکلین (فرانک) ویلیام استال) متخصص امریکایی زیستشناسی مولکولی. او و [[مزلسون، متیو (۱۹۳۰)|متیو مزلسون]]<ref>Matthew Meselson | ||
</ref> تأکید کردند که همانندسازی مادۀ وراثتی دیاِناِی نیمهحفاظتی است، یعنی هر یک از یاختههای دختری از یک رشتۀ دیاِناِی یاختۀ والدی و یک رشته دیگر تازه ساخته شده است. مزلسون و استال در ۱۹۵۷، هنگامی که در مؤسسه فناوری کالیفرنیا کار میکردند، آزمایشهای خود را با ویروسها آغاز کردند و سپس برای اثبات طبیعت نیمهحفاظتی همانندسازی دیاِناِی، آزمایشهایشان را با باکتریها تکرار کردند. این مفهوم را ابتدا پیشگامان مطالعه دیاِناِی، [[کریک، فرانسیس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)|فرانسیس کریک]]<ref>Francis Crick | |||
</ref> تأکید کردند که همانندسازی مادۀ وراثتی دیاِناِی نیمهحفاظتی است، یعنی هر یک از یاختههای دختری از یک رشتۀ دیاِناِی یاختۀ والدی و یک رشته دیگر تازه ساخته شده است. مزلسون | </ref> و جیمز واتسون<ref>James Watson </ref>، پیشنهاد کرده بودند. مزلسون و استال در ۱۹۶۱، هنگام کار با [[برنر، سیدنی (۱۹۲۷)|سیدنی برنر]]<ref>Sidney Brenner </ref> و [[ژاکوب، فرانسوا (۱۹۲۰)|فرانسوا ژاکوب]]<ref>François Jacob</ref>، نشان دادند که [[ریبوزوم|ریبوزوم]]<nowiki/>ها برای ساختن [[پروتیین|پروتئین]]<nowiki/>ها نیازمند دستورند و قادرند انواع متفاوت پروتئینها را براساس دستورها بسازند. همچنین، آنها نشان دادند که آراِناِیهای پیک<ref> messenger RNA | ||
</ref> و جیمز واتسون<ref>James Watson </ref>، پیشنهاد کرده بودند. مزلسون و استال در ۱۹۶۱، هنگام کار با سیدنی برنر<ref>Sidney Brenner </ref> و فرانسوا ژاکوب<ref>François Jacob</ref>، نشان دادند که | |||
</ref> دستورهای لازم برای سنتز پروتئین را به ریبوزومها میآورند. استال دربارۀ وراثت باکتریخوارها (باکتریوفاژها) نیز پژوهش کرده است. | </ref> دستورهای لازم برای سنتز پروتئین را به ریبوزومها میآورند. استال دربارۀ وراثت باکتریخوارها (باکتریوفاژها) نیز پژوهش کرده است. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:زیست شناسی]] [[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:زیست شناسی]] | ||
[[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | |||
<references /> |
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۹
فرانکلین استال Franklin Stahl | |
---|---|
زادروز |
1929م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | متخصص زیستشناسی مولکولی |
گروه مقاله | زیست شناسی |
اِسْتال، فرانْکْلین (۱۹۲۹)(Stahl, Franklin)
(نام کامل: فرانکلین (فرانک) ویلیام استال) متخصص امریکایی زیستشناسی مولکولی. او و متیو مزلسون[۱] تأکید کردند که همانندسازی مادۀ وراثتی دیاِناِی نیمهحفاظتی است، یعنی هر یک از یاختههای دختری از یک رشتۀ دیاِناِی یاختۀ والدی و یک رشته دیگر تازه ساخته شده است. مزلسون و استال در ۱۹۵۷، هنگامی که در مؤسسه فناوری کالیفرنیا کار میکردند، آزمایشهای خود را با ویروسها آغاز کردند و سپس برای اثبات طبیعت نیمهحفاظتی همانندسازی دیاِناِی، آزمایشهایشان را با باکتریها تکرار کردند. این مفهوم را ابتدا پیشگامان مطالعه دیاِناِی، فرانسیس کریک[۲] و جیمز واتسون[۳]، پیشنهاد کرده بودند. مزلسون و استال در ۱۹۶۱، هنگام کار با سیدنی برنر[۴] و فرانسوا ژاکوب[۵]، نشان دادند که ریبوزومها برای ساختن پروتئینها نیازمند دستورند و قادرند انواع متفاوت پروتئینها را براساس دستورها بسازند. همچنین، آنها نشان دادند که آراِناِیهای پیک[۶] دستورهای لازم برای سنتز پروتئین را به ریبوزومها میآورند. استال دربارۀ وراثت باکتریخوارها (باکتریوفاژها) نیز پژوهش کرده است.