میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی

میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی

میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی (چهارمحال و بختیاری ۱۲۶۰ـ۱۳۲۶ق)

(نیز با نام: ابوالفتح‌ خان دهقان سامانی اصفهانی، متخلص به دهقان و ملقب به سیف‌الشعراء) شاعر و ادیب بنام دورۀ قاجار، فرزند بابا خان، از بزرگان و رؤسای شهر سامان، واقع در غرب اصفهان و شمال غربی چهارمحال و بختیاری.

میرزا ابوالفتح خان تحصیلات اولیه را در مکتب خانه فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و آن‌جا علوم ادبی و دینی را فرا گرفت. او پس از تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت. در شعر، دهقان تخلص می‌کرد که با پیشۀ او نیز هم‌خوانی داشت. بیشتر اشعارش به سبک خراسانی بوده، و دیوان اشعارش به شکرستان معروف است (تهران، ۱۳۲۴ق). مثنوی سلیمان و بلقیس او شامل 700 بیت، و مثنوی داوود و طالوت و جالوت وی مشتمل بر 650 بیت است. دهقان هزار و یک شب (یا: الف لیلة و لیلة) را در ۵هزار بیت با نام هزاردستان، در بحر خفیف (بر وزن هفت پیکر نظامی) به نظم فارسی درآورد. باستان‌نامه عنوان اثر دیگر اوست.

میرزا ابوالفتح خان دهقان در 1326ق درگذشت و در سامان، در محلی که اشعارش را می‌سرود، معروف به "ایوان کیف دربند"، در مقبره‌الشعرای ایوان کیف سامان، به خاک سپرده شد.