میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی 2.jpg|بندانگشتی|میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی ]] | [[پرونده:میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی 2.jpg|بندانگشتی|آرامگاه میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی ]] | ||
میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی (چهارمحال و بختیاری ۱۲۶۰ـ۱۳۲۶ق) | میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی (چهارمحال و بختیاری ۱۲۶۰ـ۱۳۲۶ق) | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۴
میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی (چهارمحال و بختیاری ۱۲۶۰ـ۱۳۲۶ق)
(نیز با نام: ابوالفتح خان دهقان سامانی اصفهانی، متخلص به دهقان و ملقب به سیف‌الشعراء) شاعر و ادیب بنام دورۀ قاجار، فرزند بابا خان، از بزرگان و رؤسای شهر سامان، واقع در غرب اصفهان و شمال غربی چهارمحال و بختیاری.
میرزا ابوالفتح خان تحصیلات اولیه را در مکتب خانه فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و آن‌جا علوم ادبی و دینی را فرا گرفت. او پس از تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت. در شعر، دهقان تخلص می‌کرد که با پیشۀ او نیز هم‌خوانی داشت. بیشتر اشعارش به سبک خراسانی بوده، و دیوان اشعارش به شکرستان معروف است (تهران، ۱۳۲۴ق). مثنوی سلیمان و بلقیس او شامل 700 بیت، و مثنوی داوود و طالوت و جالوت وی مشتمل بر 650 بیت است. دهقان هزار و یک شب (یا: الف لیلة و لیلة) را در ۵هزار بیت با نام هزاردستان، در بحر خفیف (بر وزن هفت پیکر نظامی) به نظم فارسی درآورد. باستان‌نامه عنوان اثر دیگر اوست.
میرزا ابوالفتح خان دهقان در 1326ق درگذشت و در سامان، در محلی که اشعارش را می‌سرود، معروف به "ایوان کیف دربند"، در مقبره‌الشعرای ایوان کیف سامان، به خاک سپرده شد.