استبینز، جوئل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =جویل استبینز | |عنوان =جویل استبینز | ||
|نام = Joel Stebbins | |نام = Joel Stebbins | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۸۷۸م | |زادروز=اوماهای نبراسکا ۱۸۷۸م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۶۶م | |تاریخ مرگ=۱۹۶۶م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =سرپرست رصدخانه واشبرن | |سمت =استاد دانشگاه ایلینوی (از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲) -استاد دانشگاه ویسکانسین (از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸) - سرپرست رصدخانه واشبرن | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11248800.jpg|بندانگشتی]] | |||
اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel) | |||
اخترشناس امریکایی. نخستین‌بار نورسنجی الکتریکی<ref>electric photometry | اخترشناس امریکایی. نخستین‌بار نورسنجی الکتریکی<ref>electric photometry | ||
</ref> را برای بررسی ستاره‌ها ابداع کرد. در اوماها<ref> Omaha | </ref> را برای بررسی ستاره‌ها ابداع کرد. در [[اوماها]]<ref> Omaha | ||
</ref>ی نبراسکا<ref>Nebraska</ref> زاده شد و در دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین<ref> Wisconsin </ref>، و کالیفرنیا<ref>California </ref> درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲، استاد دانشگاه ایلینوی<ref>Illinois </ref> و از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸، استاد دانشگاه ویسکانسین، و در عین حال سرپرست رصدخانۀ واشبرن<ref>Washburn </ref> بود. پژوهش‌های خود را تا ۱۹۵۸، در رصدخانۀ لیک<ref>Lick</ref> دنبال کرد. در ۱۹۰۶، استفاده از روش‌های الکتریکی را در نورسنجی<ref> photometry</ref> آغاز کرد. در ابتدا، فقط درخشان‌ترین اجسام آسمان، مثل ماه، را می‌شد از این راه بررسی کرد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵، استبینز بیشتر وقت خود را صرف بهینه‌سازی سلول‌های فتوالکتریک<ref> photoelectric cell </ref> کرد تا منحنی نور ستاره‌های دوتایی گرفتی<ref>eclipsing binary stars </ref> را بررسی کند و با افزایش حساسیت این وسیله، موفق به مشاهدۀ تغییرات نور ستاره‌های ضعیف‌تر شد. در دهۀ ۱۹۳۰، پژوهش‌های فتوالکتریک<ref>photoelectric research </ref> را برای بررسی ماهیت و توزیع غبار بین ستاره‌ای و تأثیر آن بر انتقال نور ستاره‌ها<ref>transmission of stellar light</ref> به‌‌کار برد. او میزان سرخ‌شدگی نور ستاره‌های داغ و خوشه‌های کروی<ref> globular clusters</ref> را تجزیه و تحلیل کرد. کشف‌های او به درک ساختار و اندازۀ کهکشان ما کمک کرد. | </ref>ی [[نبراسکا]]<ref>Nebraska</ref> زاده شد و در دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین<ref> Wisconsin </ref>، و [[دانشگاه کالیفرنیا|کالیفرنیا]]<ref>California </ref> درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲، استاد دانشگاه ایلینوی<ref>Illinois </ref> و از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸، استاد دانشگاه ویسکانسین، و در عین حال سرپرست رصدخانۀ واشبرن<ref>Washburn </ref> بود. پژوهش‌های خود را تا ۱۹۵۸، در رصدخانۀ لیک<ref>Lick</ref> دنبال کرد. در ۱۹۰۶، استفاده از روش‌های الکتریکی را در نورسنجی<ref> photometry</ref> آغاز کرد. در ابتدا، فقط درخشان‌ترین اجسام آسمان، مثل ماه، را می‌شد از این راه بررسی کرد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵، استبینز بیشتر وقت خود را صرف بهینه‌سازی سلول‌های فتوالکتریک<ref> photoelectric cell </ref> کرد تا منحنی نور ستاره‌های دوتایی گرفتی<ref>eclipsing binary stars </ref> را بررسی کند و با افزایش حساسیت این وسیله، موفق به مشاهدۀ تغییرات نور ستاره‌های ضعیف‌تر شد. در دهۀ ۱۹۳۰، پژوهش‌های فتوالکتریک<ref>photoelectric research </ref> را برای بررسی ماهیت و توزیع غبار بین ستاره‌ای و تأثیر آن بر انتقال نور ستاره‌ها<ref>transmission of stellar light</ref> به‌‌کار برد. او میزان سرخ‌شدگی نور ستاره‌های داغ و خوشه‌های کروی<ref> globular clusters</ref> را تجزیه و تحلیل کرد. کشف‌های او به درک ساختار و اندازۀ [[کهکشان ما]] کمک کرد. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:اخترشناسی قدیم (نجوم)]] | [[Category:اخترشناسی]] | ||
[[Category:اخترشناسی قدیم (نجوم)]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۵
| جویل استبینز Joel Stebbins | |
|---|---|
| زادروز |
اوماهای نبراسکا ۱۸۷۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۶م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های نبراسکا، ویسکانسین و کالیفرنیا |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel)
اخترشناس امریکایی. نخستین‌بار نورسنجی الکتریکی[۱] را برای بررسی ستاره‌ها ابداع کرد. در اوماها[۲]ی نبراسکا[۳] زاده شد و در دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین[۴]، و کالیفرنیا[۵] درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲، استاد دانشگاه ایلینوی[۶] و از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸، استاد دانشگاه ویسکانسین، و در عین حال سرپرست رصدخانۀ واشبرن[۷] بود. پژوهش‌های خود را تا ۱۹۵۸، در رصدخانۀ لیک[۸] دنبال کرد. در ۱۹۰۶، استفاده از روش‌های الکتریکی را در نورسنجی[۹] آغاز کرد. در ابتدا، فقط درخشان‌ترین اجسام آسمان، مثل ماه، را می‌شد از این راه بررسی کرد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵، استبینز بیشتر وقت خود را صرف بهینه‌سازی سلول‌های فتوالکتریک[۱۰] کرد تا منحنی نور ستاره‌های دوتایی گرفتی[۱۱] را بررسی کند و با افزایش حساسیت این وسیله، موفق به مشاهدۀ تغییرات نور ستاره‌های ضعیف‌تر شد. در دهۀ ۱۹۳۰، پژوهش‌های فتوالکتریک[۱۲] را برای بررسی ماهیت و توزیع غبار بین ستاره‌ای و تأثیر آن بر انتقال نور ستاره‌ها[۱۳] به‌‌کار برد. او میزان سرخ‌شدگی نور ستاره‌های داغ و خوشه‌های کروی[۱۴] را تجزیه و تحلیل کرد. کشف‌های او به درک ساختار و اندازۀ کهکشان ما کمک کرد.