استرجن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ویلیام استرجن|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیتهای مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:11259100.jpg|بندانگشتی|ویلیام استرجن]] | |||
اِستِرجِن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰)(Sturgeon, William) | اِستِرجِن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰)(Sturgeon, William) | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳
ویلیام استرجن |
---|
اِستِرجِن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰)(Sturgeon, William)
فیزیکدان و مخترع انگلیسی. نخستین آهنرباهای برقی[۱] کاربردی را ساخت. همچنین، نوعی گالوانومتر[۲] نیز اختراع کرد (۱۸۳۶). در ویتینگتون[۳] لنکشر[۴] زاده شد و نزد کفاشی به شاگردی پرداخت. از ۱۸۰۲ تا ۱۸۲۰، در خدمت ارتش بود و در ۱۸۲۴، بهتدریس علم و فلسفه در کالج نظامی سلطنتی هند شرقی[۵]، واقع در آدیسکوم[۶]، پرداخت. در ۱۸۳۲، به کادر آموزشی گالری علوم علمی آدلائید[۷] پیوست و در ۱۸۴۰، به منچستر نقل مکان کرد تا سرپرستی گالری سلطنتی علوم عملی ویکتوریا[۸] را بهعهده بگیرد. با شکست این طرح، استرجن مدرس سیّار شد. در ۱۸۳۶، نشریۀ اخبار الکتریسیته[۹] را منتشر کرد که نخستین نشریۀ تخصصی انگلیسیزبان در زمینۀ الکتریسیته بود. این نشریه تا ۱۸۴۳ منتشر شد. پس از آن، استرجن انتشار نشریات دیگری را آغاز کرد. در ۱۸۲۸، ایدۀ ساختن سولنوئید (سیمپیچ استوانهای)[۱۰] را که آندره آمپر[۱۱]، فیزیکدان فرانسوی، مطرح کرده بود، به مرحلۀ اجرا در آورد. او سیم را دور هستهای از جنس آهن پیچاند و جریان الکتریکی[۱۲] را از سیم عبور داد و دریافت که نوعی میدان مغناطیسی[۱۳] تشکیل میشود. این میدان مغناطیسی در هستۀ آهنی متمرکز است و بهمحض قطع جریان الکتریکی ناپدید میشود. وسیلهای که او ساخت اجسامی تا بیست برابر وزن خود را بلند میکرد.