استوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-۱۳۹۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هوشنگ استوار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۰۶ش|تاریخ مرگ=1394ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت‌های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:11274100-1.jpg|بندانگشتی|هوشنگ استوار]]
اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)
اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)
[[File:11274100.jpg|thumb|اُستوار، هوشنگ]]


آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.
آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.


<br/> <!--11274100-->
<br /> <!--11274100-->


[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]]
[[Category:موسیقی]]  
[[Category:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۸

هوشنگ استوار
زادروز تهران ۱۳۰۶ش
درگذشت 1394ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز
گروه مقاله موسیقی
هوشنگ استوار

اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)

آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.