استیون پینکر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|گروه مقاله =روانشناسی و روانپزشکی
|گروه مقاله =روانشناسی و روانپزشکی
}}[[پرونده:Pinker.jpg|بندانگشتی|استیون پینکر]]
}}[[پرونده:Pinker.jpg|بندانگشتی|استیون پینکر]]
استیون پینکر (1954-     )   (Steven Pinker)
استیون پینکر (1954م - ) (Steven Pinker)


(با نام کامل: استیون آرتور پینکر<ref>Steven Arthur Pinker</ref>) روان‌شناس شناختی<ref>cognitive psychologist</ref> و زبان‌شناس<ref>linguist</ref> کانادایی-امریکایی. او استاد دپارتمان روان‌شناسی<ref>Department of Psychology </ref> دانشگاه هاروارد<ref>Harvard University</ref> است و به دلیل حمایت از روان‌شناسی تکاملی<ref>evolutionary psychology</ref> و نظریۀ محاسباتی ذهن<ref>computational theory of mind</ref> شناخته شده است. تخصص‌های دانشگاهی پینکر شناخت بصری<ref>visual cognition</ref> و روان‌شناسی زبان<ref>psycholinguistics</ref> است. مباحث آزمایشی وی شامل مباحث زیر است: تصویر ذهنی<ref>mental imagery</ref>، تشخیص شکل<ref>shape recognition</ref>، توجه بصری<ref>visual attention</ref>، رشد زبان کودکان<ref>children's language development</ref>، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، مبادی عصبی کلمات<ref>the neural bases of words </ref> و دستور زبان<ref>grammar</ref>، و نیز روان‌شناسی همکاری و ارتباطات<ref>psychology of cooperation and communication</ref>.
(نام کامل: استیون آرتور پینکر<ref>Steven Arthur Pinker</ref>) روان‌شناس شناختی<ref>cognitive psychologist</ref> و زبان‌شناس<ref>linguist</ref> کانادایی-امریکایی. او استاد دپارتمان روان‌شناسی<ref>Department of Psychology </ref> [[دانشگاه هاروارد]]<ref>Harvard University</ref> است و به دلیل حمایت از روان‌شناسی تکاملی<ref>evolutionary psychology</ref> و نظریۀ محاسباتی ذهن<ref>computational theory of mind</ref> شناخته شده است. تخصص‌های دانشگاهی پینکر شناخت بصری<ref>visual cognition</ref> و روان‌شناسی زبان<ref>psycholinguistics</ref> است. مباحث آزمایشی وی شامل مباحث زیر است: تصویر ذهنی<ref>mental imagery</ref>، تشخیص شکل<ref>shape recognition</ref>، توجه بصری<ref>visual attention</ref>، رشد زبان کودکان<ref>children's language development</ref>، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، مبادی عصبی کلمات<ref>the neural bases of words </ref> و [[دستور زبان]]<ref>grammar</ref>، و نیز روان‌شناسی همکاری و ارتباطات<ref>psychology of cooperation and communication</ref>.


او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: ''غریزۀ زبان''<ref>The Language Instinct </ref> (1994)؛ ''ذهن چگونه کار می‌کند''<ref>How the Mind Works</ref> (1997)؛ ''واژگان و قواعد''<ref>Words and Rules</ref> (2000)؛ ''لوح سفید''<ref>The Blank Slate </ref> (2002)؛ ''جنس اندیشه''<ref>The Stuff of Thought </ref> (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما<ref>''The Better Angels of Our Nature''</ref> (2011)؛ سبک نگارش<ref>''The Sense of Style'' </ref> (2014)؛ و آخرین کتابش ''اکنون روشنگری''<ref>''Enlightenment Now''</ref> (2018)، که در آن ادعا می‎کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی<ref>Matt Ridley</ref>، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود.
او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: ''غریزۀ زبان''<ref>The Language Instinct </ref> (1994)؛ ''ذهن چگونه کار می‌کند''<ref>How the Mind Works</ref> (1997)؛ ''واژگان و قواعد''<ref>Words and Rules</ref> (2000)؛ ''لوح سفید''<ref>The Blank Slate </ref> (2002)؛ ''جنس اندیشه''<ref>The Stuff of Thought </ref> (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما<ref>''The Better Angels of Our Nature''</ref> (2011)؛ سبک نگارش<ref>''The Sense of Style'' </ref> (2014)؛ و آخرین کتابش ''اکنون روشنگری''<ref>''Enlightenment Now''</ref> (2018)، که در آن ادعا می‎کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی<ref>Matt Ridley</ref>، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود.


مجله تایم<ref>''Time'' Magazine</ref>، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روان‌شناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref>، برندۀ جایزۀ شغل اولیه<ref>Early Career Award</ref> در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس<ref>Boyd McCandless Award </ref> در ۱۹۸۶  از انجمن روان‌شناسان امریکا<ref>American Psychological Association</ref> شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند<ref>Troland Research Award </ref> (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences</ref>، جایزۀ هنری دال<ref>Henry Dale Prize </ref> (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر<ref>Royal Institution of Great Britain</ref>، و جایزۀ جورج میلر<ref>George Miller Prize</ref> (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی <ref>Cognitive Neuroscience Society</ref> شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize </ref> راه یافت.
مجله تایم<ref>''Time'' Magazine</ref>، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روان‌شناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref>، برندۀ جایزۀ شغل اولیه<ref>Early Career Award</ref> در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس<ref>Boyd McCandless Award </ref> در ۱۹۸۶  از انجمن روان‌شناسان امریکا<ref>American Psychological Association</ref> شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند<ref>Troland Research Award </ref> (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences</ref>، جایزۀ هنری دال<ref>Henry Dale Prize </ref> (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر<ref>Royal Institution of Great Britain</ref>، و جایزۀ [[جورج میلر]]<ref>George Miller Prize</ref> (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی <ref>Cognitive Neuroscience Society</ref> شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize </ref> راه یافت.
----<br /><references />
----<br /><references />

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۶

استیون پینکر (Steven Pinker)
زادروز 1954م
ملیت کانادایی-امریکایی
شغل و تخصص اصلی روان‌شناس شناختی
شغل و تخصص های دیگر زبان‌شناس- استاد دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه هاروارد
آثار غریزۀ زبان(1994)؛ ذهن چگونه کار می کند(1997)؛ واژگان و قواعد(2000)؛ لوح سفید(2002)؛ جنس اندیشه(2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما(2011)؛ سبک نگارش (2014)؛ اکنون روشنگری (2018)
گروه مقاله روانشناسی و روانپزشکی
جوایز و افتخارات برندۀ جایزۀ شغل اولیه در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس در ۱۹۸۶ از انجمن روان شناسان امریکا. برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند (۱۹۹۳)، جایزۀ هنری دال (۲۰۰۴)، و جایزۀ جورج میلر (۲۰۱۰). دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه های مختلف.
استیون پینکر

استیون پینکر (1954م - ) (Steven Pinker)

(نام کامل: استیون آرتور پینکر[۱]) روان‌شناس شناختی[۲] و زبان‌شناس[۳] کانادایی-امریکایی. او استاد دپارتمان روان‌شناسی[۴] دانشگاه هاروارد[۵] است و به دلیل حمایت از روان‌شناسی تکاملی[۶] و نظریۀ محاسباتی ذهن[۷] شناخته شده است. تخصص‌های دانشگاهی پینکر شناخت بصری[۸] و روان‌شناسی زبان[۹] است. مباحث آزمایشی وی شامل مباحث زیر است: تصویر ذهنی[۱۰]، تشخیص شکل[۱۱]، توجه بصری[۱۲]، رشد زبان کودکان[۱۳]، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، مبادی عصبی کلمات[۱۴] و دستور زبان[۱۵]، و نیز روان‌شناسی همکاری و ارتباطات[۱۶].

او دو کتاب تخصصی در خصوص فراگیری زبان نوشته و در آن ها یک نظریۀ کلی را در این زمینه ارائه داده است. پینکر چند کتاب نیز برای مخاطب عام در همین حوزه نوشته، که از آن جمله است: غریزۀ زبان[۱۷] (1994)؛ ذهن چگونه کار می‌کند[۱۸] (1997)؛ واژگان و قواعد[۱۹] (2000)؛ لوح سفید[۲۰] (2002)؛ جنس اندیشه[۲۱] (2007)؛ و فرشتگان نیکوتر سرشت ما[۲۲] (2011)؛ سبک نگارش[۲۳] (2014)؛ و آخرین کتابش اکنون روشنگری[۲۴] (2018)، که در آن ادعا می‎کند وضعیت امروز جهان بهتر از همیشه است. او برای اثبات ادعایش، آمار و ارقام‌های زیادی ارائه می‌دهد. او نیز همچون افرادی مانند مت ریدلی[۲۵]، به پیشرفت علم، فناوری و آیندۀ انسان خوش‌بین است و از جمله کسانی است که معتقدند آینده بهتر از گذشته خواهد بود.

مجله تایم[۲۶]، پینکر را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد برتر تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۰۴ شناخت. تحقیقاتش در حوزه روان‌شناسی شناختی[۲۷]، برندۀ جایزۀ شغل اولیه[۲۸] در سال ۱۹۸۴ و جایزۀ بوید مک کندلس[۲۹] در ۱۹۸۶ از انجمن روان‌شناسان امریکا[۳۰] شد. او همچنین برندۀ جوایزی همچون جایزۀ پروژه ترولند[۳۱] (۱۹۹۳) از انجمن آکادمی ملی علوم[۳۲]، جایزۀ هنری دال[۳۳] (۲۰۰۴) از مؤسسه رویال بریتانیای کبیر[۳۴]، و جایزۀ جورج میلر[۳۵] (۲۰۱۰) از انجمن علوم اعصاب شناختی [۳۶] شد. استیون پینکر از دانشگاه‌های مختلف نیز دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳، دو بار به مرحلۀ فینالِ کسب جایزۀ پولیتزر[۳۷] راه یافت.


  1. ↑ Steven Arthur Pinker
  2. ↑ cognitive psychologist
  3. ↑ linguist
  4. ↑ Department of Psychology
  5. ↑ Harvard University
  6. ↑ evolutionary psychology
  7. ↑ computational theory of mind
  8. ↑ visual cognition
  9. ↑ psycholinguistics
  10. ↑ mental imagery
  11. ↑ shape recognition
  12. ↑ visual attention
  13. ↑ children's language development
  14. ↑ the neural bases of words
  15. ↑ grammar
  16. ↑ psychology of cooperation and communication
  17. ↑ The Language Instinct
  18. ↑ How the Mind Works
  19. ↑ Words and Rules
  20. ↑ The Blank Slate
  21. ↑ The Stuff of Thought
  22. ↑ The Better Angels of Our Nature
  23. ↑ The Sense of Style
  24. ↑ Enlightenment Now
  25. ↑ Matt Ridley
  26. ↑ Time Magazine
  27. ↑ cognitive psychology
  28. ↑ Early Career Award
  29. ↑ Boyd McCandless Award
  30. ↑ American Psychological Association
  31. ↑ Troland Research Award
  32. ↑ National Academy of Sciences
  33. ↑ Henry Dale Prize
  34. ↑ Royal Institution of Great Britain
  35. ↑ George Miller Prize
  36. ↑ Cognitive Neuroscience Society
  37. ↑ Pulitzer Prize
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=استیون_پینکر&oldid=2010132660»