سلطان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
پس از فوت پدرش در 1303ق، ملقب به "فرمانفرما" شد و تا هنگام مرگش در 1309ق، حاکم کرمان و بلوچستان بود. باغ شازده از آثار تاریخی او در کرمان است. | پس از فوت پدرش در 1303ق، ملقب به "فرمانفرما" شد و تا هنگام مرگش در 1309ق، حاکم کرمان و بلوچستان بود. باغ شازده از آثار تاریخی او در کرمان است. | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:دوره قاجار]] | |||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۶
سلطان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله (1256 – 1309ق)
(با نام کامل: سلطان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله فرمانفرما) شاهزادۀ قاجار و حاکم کرمان، پسر فیروز میرزا. تحصیلات مقدماتی را زیر نظر معلمان سرخانه شروع کرد. پس از آن، وارد مدرسۀ دارالفنون شد و زیر نظر افسران نظامی اتریشی آموزش دید. در 19 سالگی از طرف ناصرالدین شاه قاجار، منصب سرهنگی گرفت و مأمور انتظام امور عراق عجم شد. در 1284ق به منصب سرتیپی ارتقا یافت و قراول مخصوص ناصرالدین شاه شد. در سفر شاه قاجار به عتبات، او از جمله همراهانش بود و ریاست کل قشون آذربایجان به او سپرده شد. در 1297ق حاکم کرمان شد و ریاست قشون نظامی کرمان به او محول گردید و لقب "ناصرالدوله" گرفت.
پس از فوت پدرش در 1303ق، ملقب به "فرمانفرما" شد و تا هنگام مرگش در 1309ق، حاکم کرمان و بلوچستان بود. باغ شازده از آثار تاریخی او در کرمان است.