پسمور، ویکتور (۱۹۰۸ـ۱۹۹۸): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پَسْمور، ویکتور (۱۹۰۸ـ۱۹۹۸)(Pasmore, Victor) | پَسْمور، ویکتور (۱۹۰۸ـ۱۹۹۸)(Pasmore, Victor) | ||
[[پرونده:13136400.jpg|بندانگشتی|ویکتور پسمور]] | |||
نقاش انگلیسی. در دهۀ ۱۹۳۰، از بنیاد‌گذاران مکتب خیابان یوستون<ref>Euston Road School</ref> بود، که بر بازنمایی ملایم و خفیف گرایش داشت. نخست منظره‌پردازی می‌کرد، و از ۱۹۴۷ اجرای نقوش برجسته و ساختارهای سه‌بعدی انتزاعی<ref>abstract </ref> را درپیش گرفت، و اندیشه‌های آغازین ساختارگرایی<ref>constructivism </ref> را احیا کرد. حتی سخت‌گیرانه‌ترین آثار پسمور، واجد عنصری از لطف و تغزل هنری بود که در قیاس با آثار مشابهش در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۶۰، توجه وسیع‌تری را برانگیخت. در ۱۹۵۲ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا (سی‌بی‌ای)<ref>CBE</ref> را دریافت کرد. | نقاش انگلیسی. در دهۀ ۱۹۳۰، از بنیاد‌گذاران مکتب خیابان یوستون<ref>Euston Road School</ref> بود، که بر بازنمایی ملایم و خفیف گرایش داشت. نخست منظره‌پردازی می‌کرد، و از ۱۹۴۷ اجرای نقوش برجسته و ساختارهای سه‌بعدی انتزاعی<ref>abstract </ref> را درپیش گرفت، و اندیشه‌های آغازین [[ساختارگرایی]]<ref>constructivism </ref> را احیا کرد. حتی سخت‌گیرانه‌ترین آثار پسمور، واجد عنصری از لطف و تغزل هنری بود که در قیاس با آثار مشابهش در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۶۰، توجه وسیع‌تری را برانگیخت. در ۱۹۵۲ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا (سی‌بی‌ای)<ref>CBE</ref> را دریافت کرد. | ||
[[پرونده:13136400-2.jpg|بندانگشتی|از آثار پسمور]] | |||
| | ||
| | ||
<br/> <!--13136400--> | <br /> <!--13136400--> | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ||
[[Category:قرن 20 - اشخاص]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۹
پَسْمور، ویکتور (۱۹۰۸ـ۱۹۹۸)(Pasmore, Victor)
نقاش انگلیسی. در دهۀ ۱۹۳۰، از بنیاد‌گذاران مکتب خیابان یوستون[۱] بود، که بر بازنمایی ملایم و خفیف گرایش داشت. نخست منظره‌پردازی می‌کرد، و از ۱۹۴۷ اجرای نقوش برجسته و ساختارهای سه‌بعدی انتزاعی[۲] را درپیش گرفت، و اندیشه‌های آغازین ساختارگرایی[۳] را احیا کرد. حتی سخت‌گیرانه‌ترین آثار پسمور، واجد عنصری از لطف و تغزل هنری بود که در قیاس با آثار مشابهش در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۶۰، توجه وسیع‌تری را برانگیخت. در ۱۹۵۲ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا (سی‌بی‌ای)[۴] را دریافت کرد.
