سلطان حسین میرزا نیرالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سلطان حسین میرزا نیرالدوله ( - 1336ق) | سلطان حسین میرزا نیرالدوله ( - 1336ق) | ||
پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم فتحعلی شاه قاجار. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه های اندرونی ناصرالدین شاه قاجار بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین السلطان، غلام بچه باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد. در دو سفر ناصرالدین شاه به اروپا در 1290 و 1295ق، او از همراهانش بود. پس از فوت پدرش در 1305ق، ملقب به "نیرالدوله" شد. در 1309ق، منصب امیر تومانی نیز به او داده شد. از 1305ق و چند سال هم در زمانی که پدرش زنده بود، حاکم نیشابور بود. از 1309ق به مدت چند سال، عمده املاک مرغوب نیشابور را تصرف کرد و به یکی از ملاکین بزرگ نیشابور تبدیل شد. | پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم فتحعلی شاه قاجار. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه های اندرونی ناصرالدین شاه قاجار بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین السلطان، غلام بچه باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد. در دو سفر ناصرالدین شاه به اروپا در 1290 و 1295ق، او از همراهانش بود. پس از فوت پدرش در 1305ق، ملقب به "نیرالدوله" شد. در 1309ق، منصب امیر تومانی نیز به او داده شد. از 1305ق و چند سال هم در زمانی که پدرش زنده بود، حاکم نیشابور بود. از 1309ق به مدت چند سال، عمده املاک مرغوب نیشابور را تصرف کرد و به یکی از ملاکین بزرگ نیشابور تبدیل شد. هر چند پس از مرگش در 1336ق، تمام اموال منقول و غیرمنقولش بر باد رفت و چیزی برای وراثش باقی نماند. | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹
سلطان حسین میرزا نیرالدوله ( - 1336ق)
پسر پرویز میرزا نیرالدوله (متوفی 1305ق) پسر پنجاه و سوم فتحعلی شاه قاجار. او در دوران کودکی و جوانی، از غلام بچه های اندرونی ناصرالدین شاه قاجار بود. هنگامی که به سن بلوغ رسید، پس از محمد علی خان امین السلطان، غلام بچه باشی شاه قاجار شد. بعد از مدتی، پیشرفت کرد و به سمت پیشخدمت حضور همایون منصوب شد. در دو سفر ناصرالدین شاه به اروپا در 1290 و 1295ق، او از همراهانش بود. پس از فوت پدرش در 1305ق، ملقب به "نیرالدوله" شد. در 1309ق، منصب امیر تومانی نیز به او داده شد. از 1305ق و چند سال هم در زمانی که پدرش زنده بود، حاکم نیشابور بود. از 1309ق به مدت چند سال، عمده املاک مرغوب نیشابور را تصرف کرد و به یکی از ملاکین بزرگ نیشابور تبدیل شد. هر چند پس از مرگش در 1336ق، تمام اموال منقول و غیرمنقولش بر باد رفت و چیزی برای وراثش باقی نماند.