استیونسون، جورج (۱۷۸۱ـ۱۸۴۸): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جورج استیونسون|نام=George Stephenson|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۸۱م|تاریخ مرگ=چسترفیلد، داربیشر ۱۸۴۸م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مخترع|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فناوری و صنایع|دوره=|فعالیت های مهم=اختراع نخستین لکوموتیو راهآهن|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:11286500.jpg|بندانگشتی|جورج استیونسون]] | |||
اِسْتیوِنْسون، جورج (۱۷۸۱ـ۱۸۴۸م) (Stephenson, George)<br /> مهندس انگلیسی، مخترع نخستین لکوموتیو راهآهن. وظیفه او تعمیر و نگهداری تلمبههای بخار بود و در همانجا نخستین لکوموتیو خود را ساخت (۱۸۱۴). همچنین، در ۱۸۱۵، نوعی چراغ ایمنی را مستقل از هامفری دیوی<ref>Humphrey Davy | اِسْتیوِنْسون، جورج (۱۷۸۱ـ۱۸۴۸م) (Stephenson, George)<br /> مهندس انگلیسی، مخترع نخستین لکوموتیو راهآهن. وظیفه او تعمیر و نگهداری تلمبههای بخار بود و در همانجا نخستین لکوموتیو خود را ساخت (۱۸۱۴). همچنین، در ۱۸۱۵، نوعی چراغ ایمنی را مستقل از هامفری دیوی<ref>Humphrey Davy | ||
</ref> اختراع کرد. در ۱۸۲۱، در راهآهن استاکتون و دارلینگتون<ref>Stokton and Darlington Railway </ref>، نخستین راهآهن عمومی جهان، و در ۱۸۲۶، در راهآهن لیورپول و منچستر<ref>Liverpool and Manchester </ref> به شغل مهندسی گماشته شد؛ اما رقابت بر سر ساخت کارآمدترین لکوموتیو جهان در جریان بود و در روز آزمایش فقط لکوموتیو راکت<ref>Rocket </ref> که ساخت او بود به موقع آماده شد. در ۱۸۲۹، برای ساخت این لکوموتیو بهدریافت جایزه نایل شد. در ۱۸۲۳، کارخانهای در نیوکاسل برای ساخت لکوموتیو احداث کرد. استیونسون همچنین مروّج مصرف ریل از جنس چدن چکشخوار<ref>malleable iron </ref> بهجای ریلهای چدنی معمولی بود. او عرض خطآهن استاکتون و دارلینگتون را | </ref> اختراع کرد. در ۱۸۲۱، در راهآهن استاکتون و دارلینگتون<ref>Stokton and Darlington Railway </ref>، نخستین راهآهن عمومی جهان، و در ۱۸۲۶، در راهآهن لیورپول و منچستر<ref>Liverpool and Manchester </ref> به شغل مهندسی گماشته شد؛ اما رقابت بر سر ساخت کارآمدترین لکوموتیو جهان در جریان بود و در روز آزمایش فقط لکوموتیو راکت<ref>Rocket </ref> که ساخت او بود به موقع آماده شد. در ۱۸۲۹، برای ساخت این لکوموتیو بهدریافت جایزه نایل شد. در ۱۸۲۳، کارخانهای در نیوکاسل برای ساخت لکوموتیو احداث کرد. استیونسون همچنین مروّج مصرف ریل از جنس چدن چکشخوار<ref>malleable iron </ref> بهجای ریلهای چدنی معمولی بود. او عرض خطآهن استاکتون و دارلینگتون را ۱.۴ متر در نظر گرفت که بعدها عرض استاندارد خطآهن در بیشتر کشورهای جهان شد. در ۱۲ اوت ۱۸۴۸، در چسترفیلد<ref>Chesterfield </ref> داربیشر<ref>Derbyshire</ref> درگذشت. | ||
<br /> | |||
---- | ---- |
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
جورج استیونسون George Stephenson | |
---|---|
زادروز |
۱۷۸۱م |
درگذشت | چسترفیلد، داربیشر ۱۸۴۸م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | مخترع |
گروه مقاله | فناوری و صنایع |
اِسْتیوِنْسون، جورج (۱۷۸۱ـ۱۸۴۸م) (Stephenson, George)
مهندس انگلیسی، مخترع نخستین لکوموتیو راهآهن. وظیفه او تعمیر و نگهداری تلمبههای بخار بود و در همانجا نخستین لکوموتیو خود را ساخت (۱۸۱۴). همچنین، در ۱۸۱۵، نوعی چراغ ایمنی را مستقل از هامفری دیوی[۱] اختراع کرد. در ۱۸۲۱، در راهآهن استاکتون و دارلینگتون[۲]، نخستین راهآهن عمومی جهان، و در ۱۸۲۶، در راهآهن لیورپول و منچستر[۳] به شغل مهندسی گماشته شد؛ اما رقابت بر سر ساخت کارآمدترین لکوموتیو جهان در جریان بود و در روز آزمایش فقط لکوموتیو راکت[۴] که ساخت او بود به موقع آماده شد. در ۱۸۲۹، برای ساخت این لکوموتیو بهدریافت جایزه نایل شد. در ۱۸۲۳، کارخانهای در نیوکاسل برای ساخت لکوموتیو احداث کرد. استیونسون همچنین مروّج مصرف ریل از جنس چدن چکشخوار[۵] بهجای ریلهای چدنی معمولی بود. او عرض خطآهن استاکتون و دارلینگتون را ۱.۴ متر در نظر گرفت که بعدها عرض استاندارد خطآهن در بیشتر کشورهای جهان شد. در ۱۲ اوت ۱۸۴۸، در چسترفیلد[۶] داربیشر[۷] درگذشت.