کنفانی، غسان (عکا ۱۹۳۶ـ بیروت ۱۹۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
کَنَفانی، غَسّان (عکا ۱۹۳۶ـ بیروت ۱۹۷۲)<br/> [[File:35314500.jpg|thumb| | کَنَفانی، غَسّان (عکا ۱۹۳۶ـ بیروت ۱۹۷۲)<br /> [[File:35314500.jpg|thumb|غَسّان کنفانی]] | ||
داستان‌نویس، منتقد ادبی، روزنامه‌نگار سیاسی و نقاش فلسطینی. تحصیلات ابتدایی را در مدارس فرانسوی گذراند. در ۱۹۴۸ خانواده‌اش آواره شد و به سوریه مهاجرت کرد. در دانشگاه دمشق ادبیات عرب خواند. به‌سبب فعالیت‌های سیاسی از سوریه اخراج شد. به کویت رفت و تا ۱۹۶۰ در آن‌جا به روزنامه‌نگاری مشغول بود. در این سال به دعوت جورج حَبَش به بیروت رفت و در روزنامه‌های ناسیونالیستی به‌کار پرداخت. در ۱۹۶۹ سخنگوی رسمی جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین و سردبیر''الهدف''، ارگان این سازمان، شد. از کنفانی چهار رمان، پنج مجموعۀ داستان کوتاه، چند نمایش‌نامه و تحقیقاتی دربارۀ ادبیات مقاومت فلسطینی و ادبیات صهیونیستی باقی مانده است. نخستین نویسندۀ نسل جدید فلسطینی است که به تجسم مصائب آوارگان بسنده نکرد و درصدد تقویت آگاهی ملی و یافتن راه رهایی برآمد. او تنها نویسندۀ عرب بود که تابوی ترسیم زندگی فلسطینی‌های اسرائیل و فرهنگ یهودی اسرائیل را شکست و نخستین‌بار در رمان ''بازگشت به حیفا''، از تجسم یهودیان در قالب دشمن فرا رفت. کنفانی در اوج قدرت قلم، از تصویرها و نمادهای تأثیرگذار و طنز تلخ به‌منظور انتقال پیام خود و انعکاس رنج‌ها، سستی‌ها و بی‌ارادگی مردم فلسطین برضد بیداد و پذیرش مسئولیت برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره می‌گیرد. در موفق‌ترین اثرش ''مردها در آفتاب'' (۱۹۶۳) از تکنیک‌های مدرن جریان سیال ذهن، بازگشت به گذشته و تغییر منظرۀ روایی استفاده می‌کند. در''بازگشت به حیفا'' از ایدئولوژی مارکسیسم و تکنیک‌های واقع‌گرایی سوسیالیستی سود می‌جوید، اما در رمان ناتمام ''عاشق'' نشانه‌های رئالیسم جادویی پیداست. نفوذ ادبیات کلاسیک عربی در نمایش‌نامۀ ''دروازه'' (۱۹۶۴) احساس می‌شود. تلاش پیوستۀ کنفانی در نوآ''''''وری، کیفیت نوشتاری و توانایی او در القای بُعد جهانی تراژدی و مبارزات مردمش، محبوبیت روزافزون وی در جهان عرب و خارج را سبب شده است. کنفانی در انفجار بمبی، که عوامل اسرائیل در اتومبیل او کار گذاشته بودند، کشته شد. | داستان‌نویس، منتقد ادبی، روزنامه‌نگار سیاسی و نقاش فلسطینی. تحصیلات ابتدایی را در مدارس فرانسوی گذراند. در ۱۹۴۸ خانواده‌اش آواره شد و به سوریه مهاجرت کرد. در دانشگاه دمشق ادبیات عرب خواند. به‌سبب فعالیت‌های سیاسی از سوریه اخراج شد. به کویت رفت و تا ۱۹۶۰ در آن‌جا به روزنامه‌نگاری مشغول بود. در این سال به دعوت جورج حَبَش به بیروت رفت و در روزنامه‌های ناسیونالیستی به‌کار پرداخت. در ۱۹۶۹ سخنگوی رسمی جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین و سردبیر''الهدف''، ارگان این سازمان، شد. از کنفانی چهار رمان، پنج مجموعۀ داستان کوتاه، چند نمایش‌نامه و تحقیقاتی دربارۀ ادبیات مقاومت فلسطینی و ادبیات صهیونیستی باقی مانده است. نخستین نویسندۀ نسل جدید فلسطینی است که به تجسم مصائب آوارگان بسنده نکرد و درصدد تقویت آگاهی ملی و یافتن راه رهایی برآمد. او تنها نویسندۀ عرب بود که تابوی ترسیم زندگی فلسطینی‌های اسرائیل و فرهنگ یهودی اسرائیل را شکست و نخستین‌بار در رمان ''بازگشت به حیفا''، از تجسم یهودیان در قالب دشمن فرا رفت. کنفانی در اوج قدرت قلم، از تصویرها و نمادهای تأثیرگذار و طنز تلخ به‌منظور انتقال پیام خود و انعکاس رنج‌ها، سستی‌ها و بی‌ارادگی مردم فلسطین برضد بیداد و پذیرش مسئولیت برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره می‌گیرد. در موفق‌ترین اثرش ''مردها در آفتاب'' (۱۹۶۳) از تکنیک‌های مدرن جریان سیال ذهن، بازگشت به گذشته و تغییر منظرۀ روایی استفاده می‌کند. در''بازگشت به حیفا'' از ایدئولوژی مارکسیسم و تکنیک‌های واقع‌گرایی سوسیالیستی سود می‌جوید، اما در رمان ناتمام ''عاشق'' نشانه‌های رئالیسم جادویی پیداست. نفوذ ادبیات کلاسیک عربی در نمایش‌نامۀ ''دروازه'' (۱۹۶۴) احساس می‌شود. تلاش پیوستۀ کنفانی در نوآ''''''وری، کیفیت نوشتاری و توانایی او در القای بُعد جهانی تراژدی و مبارزات مردمش، محبوبیت روزافزون وی در جهان عرب و خارج را سبب شده است. کنفانی در انفجار بمبی، که عوامل اسرائیل در اتومبیل او کار گذاشته بودند، کشته شد. | ||
<br/> <!--35314500--> | <br /> <!--35314500--> | ||
[[پرونده:35314500-2.jpg|بندانگشتی|از آثار کنفانی]] | |||
[[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] [[Category:رسانه ها و ارتباطات]] [[Category:رسانه های نوشتاری غیرایران]] [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:ادبیات عرب]] | ||
[[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | |||
[[Category:رسانه ها و ارتباطات]] | |||
[[Category:رسانه های نوشتاری غیرایران]] | |||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | |||
[[Category:قرن 20 - اشخاص]] | |||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۷
| غَسّان کَنَفانی | |
|---|---|
| زادروز |
عکا 1936م |
| درگذشت | بیروت 1972م |
| ملیت | فلسطینی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ادبیات عرب، دانشگاه دمشق |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | منتقد ادبی، روزنامه‌نگار سیاسی، نقاش |
| آثار | مردها در آفتاب (1963) |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
کَنَفانی، غَسّان (عکا ۱۹۳۶ـ بیروت ۱۹۷۲)
داستان‌نویس، منتقد ادبی، روزنامه‌نگار سیاسی و نقاش فلسطینی. تحصیلات ابتدایی را در مدارس فرانسوی گذراند. در ۱۹۴۸ خانواده‌اش آواره شد و به سوریه مهاجرت کرد. در دانشگاه دمشق ادبیات عرب خواند. به‌سبب فعالیت‌های سیاسی از سوریه اخراج شد. به کویت رفت و تا ۱۹۶۰ در آن‌جا به روزنامه‌نگاری مشغول بود. در این سال به دعوت جورج حَبَش به بیروت رفت و در روزنامه‌های ناسیونالیستی به‌کار پرداخت. در ۱۹۶۹ سخنگوی رسمی جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین و سردبیرالهدف، ارگان این سازمان، شد. از کنفانی چهار رمان، پنج مجموعۀ داستان کوتاه، چند نمایش‌نامه و تحقیقاتی دربارۀ ادبیات مقاومت فلسطینی و ادبیات صهیونیستی باقی مانده است. نخستین نویسندۀ نسل جدید فلسطینی است که به تجسم مصائب آوارگان بسنده نکرد و درصدد تقویت آگاهی ملی و یافتن راه رهایی برآمد. او تنها نویسندۀ عرب بود که تابوی ترسیم زندگی فلسطینی‌های اسرائیل و فرهنگ یهودی اسرائیل را شکست و نخستین‌بار در رمان بازگشت به حیفا، از تجسم یهودیان در قالب دشمن فرا رفت. کنفانی در اوج قدرت قلم، از تصویرها و نمادهای تأثیرگذار و طنز تلخ به‌منظور انتقال پیام خود و انعکاس رنج‌ها، سستی‌ها و بی‌ارادگی مردم فلسطین برضد بیداد و پذیرش مسئولیت برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره می‌گیرد. در موفق‌ترین اثرش مردها در آفتاب (۱۹۶۳) از تکنیک‌های مدرن جریان سیال ذهن، بازگشت به گذشته و تغییر منظرۀ روایی استفاده می‌کند. دربازگشت به حیفا از ایدئولوژی مارکسیسم و تکنیک‌های واقع‌گرایی سوسیالیستی سود می‌جوید، اما در رمان ناتمام عاشق نشانه‌های رئالیسم جادویی پیداست. نفوذ ادبیات کلاسیک عربی در نمایش‌نامۀ دروازه (۱۹۶۴) احساس می‌شود. تلاش پیوستۀ کنفانی در نوآوری، کیفیت نوشتاری و توانایی او در القای بُعد جهانی تراژدی و مبارزات مردمش، محبوبیت روزافزون وی در جهان عرب و خارج را سبب شده است. کنفانی در انفجار بمبی، که عوامل اسرائیل در اتومبیل او کار گذاشته بودند، کشته شد.
