اسماعیلیان: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اسماعیلیان <br> | اسماعیلیان <br> | ||
<p>طایفه‌ای از مردم قدیم فارس، موسوم به رموم یا زموم شبانکاره، معروف به کرد. این طایفه منسوب به خاندان منوچهر نوادۀ فریدون پیشدادی و به روایت دیگر منسوب به خاندان منوچهر از اسپهبدان فارس در عصر سامانیان بودند که پس از سقوط آن سلسله پراکنده شدند. محمد بن یحیی و نمرود بن یحیی، سران این طایفه، معاصر فضلویه می‌زیستند و از بستگان سلسلۀ شبانکارگان فارس بودند. اینان در میانۀ نیمۀ اول قرن ۵ق، دامنۀ تصرفات خود را به حوالی اصفهان رساندند. تاش‌فراش، سردار سلطان مسعود غزنوی، درپی جنگ‌هایی خونین پیشروی آنان را متوقف کرد. اسماعیلیان در اواخر پادشاهی باکالیجار دیلمی (۴۱۵ـ۴۴۰ق)، شهر دارابگرد فارس را گرفتند.</p> | <p>طایفه‌ای از مردم قدیم فارس، موسوم به رموم یا زموم شبانکاره، معروف به کرد. این طایفه منسوب به خاندان منوچهر نوادۀ فریدون پیشدادی و به روایت دیگر منسوب به خاندان منوچهر از اسپهبدان فارس در عصر [[سامانیان]] بودند که پس از سقوط آن سلسله پراکنده شدند. محمد بن یحیی و نمرود بن یحیی، سران این طایفه، معاصر فضلویه می‌زیستند و از بستگان سلسلۀ شبانکارگان فارس بودند. اینان در میانۀ نیمۀ اول قرن ۵ق، دامنۀ تصرفات خود را به حوالی [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رساندند. تاش‌فراش، سردار سلطان مسعود غزنوی، درپی جنگ‌هایی خونین پیشروی آنان را متوقف کرد. اسماعیلیان در اواخر پادشاهی باکالیجار دیلمی (۴۱۵ـ۴۴۰ق)، شهر [[دارابگرد]] فارس را گرفتند.</p> | ||
<br><!--11328500--> | <br><!--11328500--> | ||
[[رده:مردم شناسی]] | [[رده:مردم شناسی]] | ||
[[رده:اقوام، نژادها و طوایف]] | [[رده:اقوام، نژادها و طوایف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷
اسماعیلیان
طایفه‌ای از مردم قدیم فارس، موسوم به رموم یا زموم شبانکاره، معروف به کرد. این طایفه منسوب به خاندان منوچهر نوادۀ فریدون پیشدادی و به روایت دیگر منسوب به خاندان منوچهر از اسپهبدان فارس در عصر سامانیان بودند که پس از سقوط آن سلسله پراکنده شدند. محمد بن یحیی و نمرود بن یحیی، سران این طایفه، معاصر فضلویه می‌زیستند و از بستگان سلسلۀ شبانکارگان فارس بودند. اینان در میانۀ نیمۀ اول قرن ۵ق، دامنۀ تصرفات خود را به حوالی اصفهان رساندند. تاش‌فراش، سردار سلطان مسعود غزنوی، درپی جنگ‌هایی خونین پیشروی آنان را متوقف کرد. اسماعیلیان در اواخر پادشاهی باکالیجار دیلمی (۴۱۵ـ۴۴۰ق)، شهر دارابگرد فارس را گرفتند.