احمد سهیلی تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
احمد سهیلی تبریزی
احمد سهیلی تبریزی


شاعر و مشروطه خواه ایرانی قرن 14، زادۀ تبریز. در ۱۳۲۱ق، او بخشی از غزلیات و اشعارش را در مجموعه‌ای که شامل اشعار دیگران از جمله [[شیخ عطار، آرامگاه|شیخ عطار]]، [[ابوسعید ابی الخیر، فضل الله (میهنه ۳۵۷ق ـ۴۴۰ق)|ابوسعید ابوالخیر]]، اوحدی، [[باباطاهر همدانی|باباطاهر]]، و ابن یمین نیز بود، چاپ کرد.
شاعر و مشروطه‌خواه ایرانی قرن 14، زادۀ تبریز. در ۱۳۲۱ق، او بخشی از غزلیات و اشعارش را در مجموعه‌ای که شامل اشعار دیگران از جمله [[شیخ عطار، آرامگاه|شیخ عطار]]، [[ابوسعید ابی الخیر، فضل الله (میهنه ۳۵۷ق ـ۴۴۰ق)|ابوسعید ابوالخیر]]، اوحدی، [[باباطاهر همدانی|باباطاهر]]، و ابن یمین نیز بود، در تبریز چاپ کرد.


طی [[جنگ جهانی اول]] و پس از اشغال تبریز به دست قوای روس، دستگیر و همراه با [[ثقه الاسلام تبریزی ، میرزا علی (۱۲۷۷ـ ۱۳۳۰ق)|حاج میرزا علی ثقة‌الاسلام‌ تبریزی]] و چند تن دیگر از آزادی‌خواهان (از جمله [[حاج علی دواچی]])‌ در نهم آذر ۱۲۹۰ش (برابر با دهم محرم ۱۳۳۰ق، که‌ مردم‌ به‌ سوگواری‌ سرگرم‌ بودند،) به دار آویخته شد.
طی [[جنگ جهانی اول]] و پس از اشغال تبریز به دست قوای روس، دستگیر و همراه با [[ثقه الاسلام تبریزی ، میرزا علی (۱۲۷۷ـ ۱۳۳۰ق)|حاج میرزا علی ثقة‌الاسلام‌ تبریزی]] و چند تن دیگر از آزادی‌خواهان و وطن‌پرستان (از جمله [[حاج علی دواچی]])‌ در نهم آذر ۱۲۹۰ش (برابر با دهم محرم ۱۳۳۰ق، که‌ مردم‌ به‌ سوگواری‌ سرگرم‌ بودند،) به دار آویخته شد.


<br />
<br />

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰

احمد سهیلی تبریزی
زادروز تبریز
درگذشت دهم محرم ۱۳۳۰ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر مشروطه خواه
دوره قرن 14
گروه مقاله تاریخ ایران
احمد سهیلی تبریزی و حاج علی دواچی بالای طناب دار

احمد سهیلی تبریزی

شاعر و مشروطه‌خواه ایرانی قرن 14، زادۀ تبریز. در ۱۳۲۱ق، او بخشی از غزلیات و اشعارش را در مجموعه‌ای که شامل اشعار دیگران از جمله شیخ عطار، ابوسعید ابوالخیر، اوحدی، باباطاهر، و ابن یمین نیز بود، در تبریز چاپ کرد.

طی جنگ جهانی اول و پس از اشغال تبریز به دست قوای روس، دستگیر و همراه با حاج میرزا علی ثقة‌الاسلام‌ تبریزی و چند تن دیگر از آزادی‌خواهان و وطن‌پرستان (از جمله حاج علی دواچی)‌ در نهم آذر ۱۲۹۰ش (برابر با دهم محرم ۱۳۳۰ق، که‌ مردم‌ به‌ سوگواری‌ سرگرم‌ بودند،) به دار آویخته شد.