اسندال، ممدوح شوکت (چورلو ۱۸۸۳ـ آنکارا ۱۹۵۲): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>داستان کوتاه‌نویس و دولتمرد ترک. زبان‌های فارسی، فرانسه و روسی را نزد خود آموخت. عضو جمعیت اتحاد و ترقی بود. بعد از ۱۹۰۸ (مشروطیت دوم) وارد سیاست شد. در زمان تشکیل جمهوری آذربایجان به عنوان نمایندۀ حکومت در آذربایجان حضور یافت. در ۱۹۲۵ سفیر ترکیه در ایران شد. مدتی سفیر ترکیه در کابل و مسکو بود و سپس به نمایندگی مجلس رسید. زمانی هم دبیر کل حزب جمهوری خلق بود. سبک نویسندگی او ساده و صمیمی است و زندگی روزمرۀ مردم را در قالبی ساده ترسیم می‌کند. از مهم‌ترین آثارش: داستان‌های کوتاهِ ''یک دامن گل''، ''چلنگر پیر''؛ ''یادداشت‌های روزانۀ تهران''؛ ''نامه‌هایی به دخترم''.</p> | }}<p>داستان کوتاه‌نویس و دولتمرد ترک. زبان‌های فارسی، فرانسه و روسی را نزد خود آموخت. عضو جمعیت اتحاد و ترقی بود. بعد از ۱۹۰۸ (مشروطیت دوم) وارد سیاست شد. در زمان تشکیل [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] به عنوان نمایندۀ حکومت در آذربایجان حضور یافت. در ۱۹۲۵ سفیر [[ترکیه]] در ایران شد. مدتی سفیر ترکیه در [[کابل]] و [[مسکو، شهر|مسکو]] بود و سپس به نمایندگی مجلس رسید. زمانی هم دبیر کل حزب جمهوری خلق بود. سبک نویسندگی او ساده و صمیمی است و زندگی روزمرۀ مردم را در قالبی ساده ترسیم می‌کند. از مهم‌ترین آثارش: داستان‌های کوتاهِ ''یک دامن گل''، ''چلنگر پیر''؛ ''یادداشت‌های روزانۀ تهران''؛ ''نامه‌هایی به دخترم''.</p> | ||
<br><!--11334300--> | <br><!--11334300--> | ||
[[رده:ادبیات سایر کشورها]] | [[رده:ادبیات سایر کشورها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱
اَسِنْدال، ممدوح شوکت (چورلو ۱۸۸۳ـ آنکارا ۱۹۵۲)
| ممدوح شوکت اسندال | |
|---|---|
| زادروز |
چورلو ۱۸۸۳م |
| درگذشت | آنکارا ۱۹۵۲م |
| ملیت | ترکیه ای |
| شغل و تخصص اصلی | داستان کوتاه نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| آثار | یادداشت های روزانه تهران- نامه هایی به دخترم |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
داستان کوتاه‌نویس و دولتمرد ترک. زبان‌های فارسی، فرانسه و روسی را نزد خود آموخت. عضو جمعیت اتحاد و ترقی بود. بعد از ۱۹۰۸ (مشروطیت دوم) وارد سیاست شد. در زمان تشکیل جمهوری آذربایجان به عنوان نمایندۀ حکومت در آذربایجان حضور یافت. در ۱۹۲۵ سفیر ترکیه در ایران شد. مدتی سفیر ترکیه در کابل و مسکو بود و سپس به نمایندگی مجلس رسید. زمانی هم دبیر کل حزب جمهوری خلق بود. سبک نویسندگی او ساده و صمیمی است و زندگی روزمرۀ مردم را در قالبی ساده ترسیم می‌کند. از مهم‌ترین آثارش: داستان‌های کوتاهِ یک دامن گل، چلنگر پیر؛ یادداشت‌های روزانۀ تهران؛ نامه‌هایی به دخترم.