سمینونیکلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
سمینونیکلا  
سمینونیکلا  


(موسوم به ذوالفقار خان، و ملقب به مباشرالممالک) رئیس دفتر در ادارۀ پست، فرزند بارتلمی سمینو. پدر سمینونیکلا در زمان اقامتش در ایران، پسرش را به منظور تحصیلات نظامی به فرانسه فرستاد. نیکلا پس از فوت پدر، راهی ایران و در 1270ق مسلمان شد. پس از آن، موسوم به ذوالفقار خان شد و با خانوادۀ قراگزلو وصلت کرد.   
(موسوم به ذوالفقار خان، و ملقب به مباشرالممالک) رئیس دفتر در ادارۀ پست، فرزند بارتلمی سمینو. پدر سمینونیکلا ایتالیایی‌الاصل و یکی از سرداران ناپلئون بناپارت بود که پس از سقوط ناپلئون در فرانسه، به ایران پناهنده شد. او در زمان زندگی در ایران، پسرش را به منظور تحصیلات نظامی به فرانسه فرستاد. کلنل نیکلا سمینو پس از فوت پدر، راهی ایران شد. [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌ شاه]] که از خدمات پدرش راضی بود، از نیکلا خواست در ایران بماند. او که علاقه عجیبی نیز به ایران پیدا کرده بود، در ایران ماند و در 1270ق مسلمان شد. پس از آن، موسوم به ذوالفقار خان شد و با دختری از خانوادۀ قراگزلو ازدواج کرد.   
 
سمینو در فعالیت‌های مختلف عمرانی و شهری حضوری فعال داشت. از جمله اقدامات مهم‌ او، ساخت حمامی در خیابان دروازه دولت بود. این اقدام در نیمۀ دوم سلطنت ناصرالدین‌ شاه رخ داد. حمام آقای سمینو، در واقع نخستین حمام دوش‌داری بود که در ایران ساخته شد که تا دورۀ پهلوی دوم هم فعال بود.       


<br />
<br />

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۷

سمینونیکلا

(موسوم به ذوالفقار خان، و ملقب به مباشرالممالک) رئیس دفتر در ادارۀ پست، فرزند بارتلمی سمینو. پدر سمینونیکلا ایتالیایی‌الاصل و یکی از سرداران ناپلئون بناپارت بود که پس از سقوط ناپلئون در فرانسه، به ایران پناهنده شد. او در زمان زندگی در ایران، پسرش را به منظور تحصیلات نظامی به فرانسه فرستاد. کلنل نیکلا سمینو پس از فوت پدر، راهی ایران شد. ناصرالدین‌ شاه که از خدمات پدرش راضی بود، از نیکلا خواست در ایران بماند. او که علاقه عجیبی نیز به ایران پیدا کرده بود، در ایران ماند و در 1270ق مسلمان شد. پس از آن، موسوم به ذوالفقار خان شد و با دختری از خانوادۀ قراگزلو ازدواج کرد.

سمینو در فعالیت‌های مختلف عمرانی و شهری حضوری فعال داشت. از جمله اقدامات مهم‌ او، ساخت حمامی در خیابان دروازه دولت بود. این اقدام در نیمۀ دوم سلطنت ناصرالدین‌ شاه رخ داد. حمام آقای سمینو، در واقع نخستین حمام دوش‌داری بود که در ایران ساخته شد که تا دورۀ پهلوی دوم هم فعال بود.