سولو، استان: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
سولو، استان (Sulu)<br> | سولو، استان (Sulu)<br> | ||
<p>استانی در شمال مجمع‌الجزایر سولو<ref>Sulu Archipelago</ref>، در فیلیپین؛ با ۸۹۴ کیلومتر مربع مساحت و ۵۳۶هزار نفر جمعیت (۱۹۹۵). شهر جولو<ref>Jolo</ref> مرکز آن است. این استان در ۱۹۹۶ بخشی از ناحیۀ خودمختار مسلمان‌نشین میندانائو<ref>Autonomous Region of Muslim Mindanao</ref> شد، و شامل جزایر جولو، تونگ‌کیل<ref>Tungkil</ref>، بانگینگوی<ref>Banguingui</ref>، پانگانتاران<ref>Pangantaran</ref>، و سایسی تاپول<ref>Saisi Tapul</ref>، و حدود ۱۵۰ جزیرۀ دیگر است. زمین این جزایر شامل کوهستان‌ها و آبسنگ‌های مرجانی<ref>coral reef</ref> است که در مراحل اولیۀ شکل‌گیری قرار دارند. کشت برنج، گیاهان غده‌ای، و نارگیل و ماهی‌گیری در این استان رواج دارد.</p><!--25284700--> | <p>استانی در شمال مجمع‌الجزایر سولو<ref>Sulu Archipelago</ref>، در فیلیپین؛ با ۸۹۴ کیلومتر مربع مساحت و ۵۳۶هزار نفر جمعیت (۱۹۹۵). شهر جولو<ref>Jolo</ref> مرکز آن است. این استان در ۱۹۹۶ بخشی از ناحیۀ خودمختار مسلمان‌نشین میندانائو<ref>Autonomous Region of Muslim Mindanao</ref> شد، و شامل جزایر جولو، تونگ‌کیل<ref>Tungkil</ref>، بانگینگوی<ref>Banguingui</ref>، پانگانتاران<ref>Pangantaran</ref>، و سایسی تاپول<ref>Saisi Tapul</ref>، و حدود ۱۵۰ جزیرۀ دیگر است. زمین این جزایر شامل کوهستان‌ها و آبسنگ‌های مرجانی<ref>coral reef</ref> است که در مراحل اولیۀ شکل‌گیری قرار دارند. کشت برنج، گیاهان غده‌ای، و نارگیل و ماهی‌گیری در این استان رواج دارد.</p><!--25284700--> | ||
[[رده:جغرافیای آسیا]] | |||
----[[رده:جغرافیای آسیا]] | |||
[[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | [[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸
سولو، استان (Sulu)
استانی در شمال مجمع‌الجزایر سولو[۱]، در فیلیپین؛ با ۸۹۴ کیلومتر مربع مساحت و ۵۳۶هزار نفر جمعیت (۱۹۹۵). شهر جولو[۲] مرکز آن است. این استان در ۱۹۹۶ بخشی از ناحیۀ خودمختار مسلمان‌نشین میندانائو[۳] شد، و شامل جزایر جولو، تونگ‌کیل[۴]، بانگینگوی[۵]، پانگانتاران[۶]، و سایسی تاپول[۷]، و حدود ۱۵۰ جزیرۀ دیگر است. زمین این جزایر شامل کوهستان‌ها و آبسنگ‌های مرجانی[۸] است که در مراحل اولیۀ شکل‌گیری قرار دارند. کشت برنج، گیاهان غده‌ای، و نارگیل و ماهی‌گیری در این استان رواج دارد.