سانتا کاتارینا: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سانْتا کاتارینا (Santa Catarina)<br> | سانْتا کاتارینا (Santa Catarina)<br> | ||
<p>ایالتی در جنوب برزیل، با ۹۵,۹۸۵ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۸۷۵,۲۴۴ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شرق به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مرکز آن | <p>ایالتی در جنوب برزیل، با ۹۵,۹۸۵ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۸۷۵,۲۴۴ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شرق به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مرکز آن فلوریانوپولیس<ref>Florianópolis</ref> است. بندرهای مهم آن عبارت‌اند از ایتاژایی<ref>Itajai</ref> و سان فرانسیسکو دو سول<ref>San Francisco do Sul</ref>. رشته‌کوه<ref>range</ref> کوچکی که از شمال به جنوب این ایالت امتداد دارد، آن را به دو قسمت تقسیم می‌کند. قسمت شرقی این منطقه، کم‌ارتفاع با آب‌وهوای مدارگانی<ref>tropical</ref> است و قهوه، پنبه، موز، تنباکو، و برنج تولید می‌کند. بخش غربی متشکل از فلاتی پوشیده از درخت و علفزار<ref>grassland</ref> است، که پرورش دام در آن بسیار رواج دارد. از جنگل ایالت مزبور چوب کاج پارانا<ref>Paraná</ref> و یرباماته<ref>yerba maté</ref> (چای پاراگوئه‌ای<ref>Paraguay tea</ref>) به‌دست می‌آید، که به مقدار زیاد صادر می‌شوند. در اواخر قرن ۱۹ شمار زیادی از مهاجران آلمانی و ایتالیایی در سانتا کاتارینا ساکن شدند و بازتاب آن در برخی از شیوه‌های کشاورزی امروزی این ایالت مشهود است.<br></p><!--25056600--> | ||
[[رده:جغرافیای آمریکا]] | [[رده:جغرافیای آمریکا]] | ||
[[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای امریکایی]] | [[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای امریکایی]] | ||
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۳
سانْتا کاتارینا (Santa Catarina)
ایالتی در جنوب برزیل، با ۹۵,۹۸۵ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۸۷۵,۲۴۴ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شرق به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مرکز آن فلوریانوپولیس[۱] است. بندرهای مهم آن عبارت‌اند از ایتاژایی[۲] و سان فرانسیسکو دو سول[۳]. رشته‌کوه[۴] کوچکی که از شمال به جنوب این ایالت امتداد دارد، آن را به دو قسمت تقسیم می‌کند. قسمت شرقی این منطقه، کم‌ارتفاع با آب‌وهوای مدارگانی[۵] است و قهوه، پنبه، موز، تنباکو، و برنج تولید می‌کند. بخش غربی متشکل از فلاتی پوشیده از درخت و علفزار[۶] است، که پرورش دام در آن بسیار رواج دارد. از جنگل ایالت مزبور چوب کاج پارانا[۷] و یرباماته[۸] (چای پاراگوئه‌ای[۹]) به‌دست می‌آید، که به مقدار زیاد صادر می‌شوند. در اواخر قرن ۱۹ شمار زیادی از مهاجران آلمانی و ایتالیایی در سانتا کاتارینا ساکن شدند و بازتاب آن در برخی از شیوه‌های کشاورزی امروزی این ایالت مشهود است.