زال تنی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زال‌تَنی (albinism)<br> | زال‌تَنی (albinism)<br> | ||
[[پرونده: 23007900.jpg | بندانگشتی|زال‌تَني]]<p>حالتِ ارثیِ نادری ناشی از فقدان آنزیم | [[پرونده: 23007900.jpg | بندانگشتی|زال‌تَني]]<p>حالتِ ارثیِ نادری ناشی از فقدان آنزیم تیروزیناز<ref>tyrosinase</ref> در بدن. تیروزیناز، که وجودش برای ساخت رنگدانۀ<ref>pigment</ref> ملانین<ref>melanin</ref> ضروری است، به‌صورت طبیعی در پوست، مو، و چشم‌ها یافت می‌شود. به‌سبب فقدان رنگدانه، موی مبتلایان سفید و رنگ چشم و پوستشان صورتی است. چشم‌ها و پوست بیماران به‌نحو غیرطبیعی به نور حساس است و دیدشان نیز خوب نیست. این حالت در همۀ گروه‌های انسانی و جانوری یافت می‌شود. زال‌تنی ممکن است جزئی و محدود باشد. در این حالت، لکه‌‌های سفید و نامنظمی روی پوست و موها مشاهده می‌شود. در نوع کامل، همۀ سطح بدن و موها، لایۀ مشیمیه<ref>choroid</ref>، و عنبیۀ<ref>iris</ref> چشم فاقد رنگدانه‌اند. عنبیه به‌رنگ صورتی دیده می‌شود، زیرا فقدان رنگدانه‌ها باعث شفاف‌بودن این بخش می‌شود و در نتیجه، عروق کوچک شبکیه<ref>retina</ref> از ورای آن دیده می‌شوند. این شفافیت به اختلال دید در نور خورشید می‌انجامد. این بیماران در شب دید بهتری دارند، زیرا نور بیشتری به شبکیه‌شان می‌رسد.</p><!--23007900--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:سایر عوارض، بیماری ها و تخصص های پزشکی]] | [[رده:سایر عوارض، بیماری ها و تخصص های پزشکی]] | ||
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۸
زال‌تَنی (albinism)
حالتِ ارثیِ نادری ناشی از فقدان آنزیم تیروزیناز[۱] در بدن. تیروزیناز، که وجودش برای ساخت رنگدانۀ[۲] ملانین[۳] ضروری است، به‌صورت طبیعی در پوست، مو، و چشم‌ها یافت می‌شود. به‌سبب فقدان رنگدانه، موی مبتلایان سفید و رنگ چشم و پوستشان صورتی است. چشم‌ها و پوست بیماران به‌نحو غیرطبیعی به نور حساس است و دیدشان نیز خوب نیست. این حالت در همۀ گروه‌های انسانی و جانوری یافت می‌شود. زال‌تنی ممکن است جزئی و محدود باشد. در این حالت، لکه‌‌های سفید و نامنظمی روی پوست و موها مشاهده می‌شود. در نوع کامل، همۀ سطح بدن و موها، لایۀ مشیمیه[۴]، و عنبیۀ[۵] چشم فاقد رنگدانه‌اند. عنبیه به‌رنگ صورتی دیده می‌شود، زیرا فقدان رنگدانه‌ها باعث شفاف‌بودن این بخش می‌شود و در نتیجه، عروق کوچک شبکیه[۶] از ورای آن دیده می‌شوند. این شفافیت به اختلال دید در نور خورشید می‌انجامد. این بیماران در شب دید بهتری دارند، زیرا نور بیشتری به شبکیه‌شان می‌رسد.