میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق) | میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق) | ||
دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. | دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|حسن وثوق]] (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود. | ||
در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. | |||
از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. | |||
در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|حسن وثوق]] (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. | |||
در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود. | |||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۳
میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق)
دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ حسن وثوق (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود.