باگدانوویچ، پیتر (۱۹۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:12091700.jpg|thumb|باگْدانوويچ، پيتِر]] | [[File:12091700.jpg|thumb|باگْدانوويچ، پيتِر]] | ||
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. | کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. | ||
---- | |||
<br /> | |||
[[Category:سینما]] | [[Category:سینما]] | ||
[[Category:جهان - اشخاص]] | [[Category:جهان - اشخاص]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۱
باگْدانوویچ، پیتِر (۱۹۳۹)(Bogdanovich, Peter)
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. آخرین نمایش فیلم[۱] (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟[۲] (۱۹۷۲)، و ماه کاغذی[۳] (۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش هدف‌ها[۴] (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس[۵] و اورسون ولز[۶]، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: دیزی میلر[۷] (۱۹۷۴)، نیکل‌اودئون[۸] (۱۹۷۶)، ماسک[۹] (۱۹۸۵)، تگزاسویل[۱۰] (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق[۱۱] (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس[۱۲] در همین فیلم بود.