وحید موساییان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
وحید موسائیان (خرم‌آباد 1 فروردین 1348ش- ) | وحید موسائیان (خرم‌آباد 1 فروردین 1348ش- ) | ||
کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده‌ی ایرانی سینما. فارغ‌التحصیل رشته‌ی تئاتر از دانشکده‌ی هنر و معماری است. فعالیت فیلم‌سازی خود را از سال 1365 در سینمای جوان خرم آباد شروع کرد. نخستین فیلم کوتاه داستانی او در سال 1366 با عنوان | کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده‌ی ایرانی سینما. فارغ‌التحصیل رشته‌ی تئاتر از دانشکده‌ی هنر و معماری است. فعالیت فیلم‌سازی خود را از سال 1365 در سینمای جوان خرم آباد شروع کرد. نخستین فیلم کوتاه داستانی او در سال 1366 با عنوان روزی که آن مرد رفت برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کارگردانی از اولین جشنواره‌ی منطقه‌ای سینمای جوان [[لرستان]] شد. موسائیان مجموعا 12 فیلم کوتاه ساخته که برخی از آنها در جشنواره‌های داخلی و خارجی جوایز متعددی را به دست آورده‌اند. برخی از این آثار: یال‌های آشفته در باد (داستانی- 1372، منتخب جشنواره‌ی فیلم کوتاه فرایبورگ آلمان: 1994)؛ ''تنها با زمین'' (داستانی- 1378، منتخب جشنواره‌های فیلم اسلو، فیلم کوتاه آسپن، فیلم کوتاه پوسان، فاین آرت هزاره، سیاتل، فیلم کوتاه آلگارو، فیلم گوتبرگ، کرالا، سن دیه گو، شانزدهمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران، نوزدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر و...)؛ ''قو... قو برگ چنار'' (مستند- 1378، منتخب جشنواره‌های فیلم سیدنی، نوزدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر و...) و ''سرزمین گمشده'' (مستند- 1386، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند از بیست و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر، برنده‌ی تندیس بهترین فیلم مستند از یازدهمین جشن سینمای ایران و...). اولین فیلم بلند سینمایی او با نام آرزوهای زمین (1380) برنده‌ی جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران جشنواره‌ی مسکو (2002) و چندین جایزه‌ی دیگر شد. دومین فیلم بلند سینمایی‌اش با نام ''خاموشی دریا'' (1381) در بیشتر از 20 جشنواره‌ی بین‌المللی شرکت کرد و جوایز زیادی را در رشته‌های مختلف به همراه آورد. | ||
در کارنامه‌ی هنری موساییان دستیاری کارگردانی اشخاصی چون ضیاءالدین دری و نویسندگی و تهیه‌کنندگی آثار خودش نیز دیده می‌شود. او در فیلم تحسین‌شده‌ی فرزند چهارم که با حضور سوپراستارهایی چون مهتاب | در کارنامه‌ی هنری موساییان دستیاری کارگردانی اشخاصی چون [[دری، ضیاءالدین (۱۲۴۹ـ۱۳۳۴ش)|ضیاءالدین دری]] و نویسندگی و تهیه‌کنندگی آثار خودش نیز دیده می‌شود. او در فیلم تحسین‌شده‌ی فرزند چهارم که با حضور سوپراستارهایی چون [[کرامتی، مهتاب (تهران ۱۳۵۰ش)|مهتاب کرامتی]]، [[هاشمی، مهدی (لنگرود ۱۳۲۵ش)|مهدی هاشمی]] و [[حامد بهداد]] در مرز [[سومالی]] و [[کنیا]] ساخته شده، در قالب داستانی پرکشش به مسائل بشردوستانه پرداخته است. | ||
'''فیلم‌های بلند سینمایی''': '' | '''فیلم‌های بلند سینمایی''': ''تنهایی باد'' (1383- منتخب بیست وسومین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ ''خانه روشن'' (1384- منتخب بیست و چهارمین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ ''گوشواره'' (1385- منتخب بیست و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ ''گلچهره'' (1389- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ ''فرزند چهارم'' (1391- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ ''وقتی برگشتم'' (۱۳۹4). | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۲
| وحید موساییان | |
|---|---|
| زادروز |
خرم‌آباد 1 فروردین 1348ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ‌التحصیل رشته‌ی تئاتر - دانشکده‌ی هنر و معماری |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده‌ی سینما |
| آثار | تنهايی باد (1383- منتخب بيست وسومين جشنواره‌ی فيلم فجر)؛ خانه روشن (1384- منتخب بيست و چهارمين جشنواره‌ی فيلم فجر)؛ گوشواره (1385- منتخب بيست و پنجمين جشنواره‌ی فيلم فجر)؛ گلچهره (1389- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ فرزند چهارم (1391- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ وقتی برگشتم (۱۳۹4) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سيمرغ بلورين بهترين فيلم مستند از بيست و پنجمين جشنواره‌ی فيلم فجر-برنده‌ی تنديس بهترين فيلم مستند از يازدهمين جشن سينماي ايران-برنده‌ی جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران جشنواره‌ی مسکو (2002) |
وحید موسائیان (خرم‌آباد 1 فروردین 1348ش- )
کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده‌ی ایرانی سینما. فارغ‌التحصیل رشته‌ی تئاتر از دانشکده‌ی هنر و معماری است. فعالیت فیلم‌سازی خود را از سال 1365 در سینمای جوان خرم آباد شروع کرد. نخستین فیلم کوتاه داستانی او در سال 1366 با عنوان روزی که آن مرد رفت برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کارگردانی از اولین جشنواره‌ی منطقه‌ای سینمای جوان لرستان شد. موسائیان مجموعا 12 فیلم کوتاه ساخته که برخی از آنها در جشنواره‌های داخلی و خارجی جوایز متعددی را به دست آورده‌اند. برخی از این آثار: یال‌های آشفته در باد (داستانی- 1372، منتخب جشنواره‌ی فیلم کوتاه فرایبورگ آلمان: 1994)؛ تنها با زمین (داستانی- 1378، منتخب جشنواره‌های فیلم اسلو، فیلم کوتاه آسپن، فیلم کوتاه پوسان، فاین آرت هزاره، سیاتل، فیلم کوتاه آلگارو، فیلم گوتبرگ، کرالا، سن دیه گو، شانزدهمین جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران، نوزدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر و...)؛ قو... قو برگ چنار (مستند- 1378، منتخب جشنواره‌های فیلم سیدنی، نوزدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر و...) و سرزمین گمشده (مستند- 1386، برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند از بیست و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر، برنده‌ی تندیس بهترین فیلم مستند از یازدهمین جشن سینمای ایران و...). اولین فیلم بلند سینمایی او با نام آرزوهای زمین (1380) برنده‌ی جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران جشنواره‌ی مسکو (2002) و چندین جایزه‌ی دیگر شد. دومین فیلم بلند سینمایی‌اش با نام خاموشی دریا (1381) در بیشتر از 20 جشنواره‌ی بین‌المللی شرکت کرد و جوایز زیادی را در رشته‌های مختلف به همراه آورد.
در کارنامه‌ی هنری موساییان دستیاری کارگردانی اشخاصی چون ضیاءالدین دری و نویسندگی و تهیه‌کنندگی آثار خودش نیز دیده می‌شود. او در فیلم تحسین‌شده‌ی فرزند چهارم که با حضور سوپراستارهایی چون مهتاب کرامتی، مهدی هاشمی و حامد بهداد در مرز سومالی و کنیا ساخته شده، در قالب داستانی پرکشش به مسائل بشردوستانه پرداخته است.
فیلم‌های بلند سینمایی: تنهایی باد (1383- منتخب بیست وسومین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ خانه روشن (1384- منتخب بیست و چهارمین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ گوشواره (1385- منتخب بیست و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر)؛ گلچهره (1389- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ فرزند چهارم (1391- برنده‌ی جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی)؛ وقتی برگشتم (۱۳۹4).