ازو، یاساجیرو (۱۹۰۳ـ۱۹۶۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


کارگردان صاحب سبک ژاپنی سینما. تا ۱۹۳۶م فیلم‌های صامت می‌ساخت و تا این زمان سَبک و درون‌مایه‌های اصلی‌اش مشخص شده بود: دلبستگی به زندگی خانوادگی و روابطِ میان شخصیت‌ها و استفاده از کمدی برای نشان دادن شخصیت. فیلم او، ''داستان توکیو''<ref>''Tokyo Monogotari/Tokyo Story''
کارگردان صاحب سبک ژاپنی سینما. تا ۱۹۳۶م فیلم‌های صامت می‌ساخت و تا این زمان سَبک و درون‌مایه‌های اصلی‌اش مشخص شده بود: دلبستگی به زندگی خانوادگی و روابطِ میان شخصیت‌ها و استفاده از کمدی برای نشان دادن شخصیت. فیلم او، ''داستان توکیو''<ref>''Tokyo Monogotari/Tokyo Story''
</ref> (۱۹۵۳)، ازجمله بهترین فیلم‌های کلاسیک تاریخ سینما شناخته شده است. دوربین اُزو همیشه حدود یک متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد، هیچ‌گاه حرکت نمی‌کند، و تفکربرانگیز است؛ و این امر با فلسفۀ ذن<ref>Zen  
</ref> (۱۹۵۳)، ازجمله بهترین فیلم‌های کلاسیک تاریخ سینما شناخته شده است. دوربین اُزو همیشه حدود یک متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد، هیچ‌گاه حرکت نمی‌کند، و تفکربرانگیز است؛ و این امر با فلسفۀ [[ذن]]<ref>Zen  
</ref> حاکم بر سینمای او همخوانی دارد. برخی از آثار بسیار موفقش عبارت‌اند از ''به دنیا آمدم، اما ...''<ref>''....Umareta wa mita keredo/I was born, but''</ref> (۱۹۳۲)، ''هوس زودگذر''<ref>''Dekigokoro/Passing Fancy'' </ref> (۱۹۳۳)، ''تنها پسر''<ref>''Hitori musuko/The Only Son''</ref> (۱۹۳۶، نخستین فیلم ناطق او)، ''برادران و خواهران خانوادۀ تودا''<ref>''Toda-ke no kyodai/Brothers and Sisters of the Toda Family'' </ref> (۱۹۴۱)، ''آخر بهار''<ref>''Banshun/Late Spring''</ref> (۱۹۴۹)، ''اوایل تابستان''<ref>''Bakushu/Early Summer'' </ref> (۱۹۵۱)، ''برنج با طعم چای سبز''<ref>''Ochazuke no aji/The Flavour of Green Tea Over Rice'' </ref> (۱۹۵۲)، و ''یک بعدازظهر پاییزی''<ref>''Samma no aji/An Autumn Afternoon'' </ref> (۱۹۶۲). اُزو برای پیوستن به استودیو شوچیکو<ref>Shochiku Studio</ref> در ۱۹۲۳، دانشگاه واسِدا<ref> Waseda </ref> را ترک کرد و در ۱۹۲۷ نخستین فیلمش را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۷ تا ۱۹۶۲، پنجاه‌وچهار فیلم ساخت که در اغلب آن‌ها چیشو ریو<ref>Chishu Ryu </ref> بازی کرده و کوگو نودا<ref>Kogo Noda</ref> همکار فیلم‌نامه‌نویس بوده است.
</ref> حاکم بر سینمای او همخوانی دارد.  
 
برخی از آثار بسیار موفقش عبارت‌اند از ''به دنیا آمدم، اما ...''<ref>''....Umareta wa mita keredo/I was born, but''</ref> (۱۹۳۲)، ''هوس زودگذر''<ref>''Dekigokoro/Passing Fancy'' </ref> (۱۹۳۳)، ''تنها پسر''<ref>''Hitori musuko/The Only Son''</ref> (۱۹۳۶، نخستین فیلم ناطق او)، ''برادران و خواهران خانوادۀ تودا''<ref>''Toda-ke no kyodai/Brothers and Sisters of the Toda Family'' </ref> (۱۹۴۱)، ''آخر بهار''<ref>''Banshun/Late Spring''</ref> (۱۹۴۹)، ''اوایل تابستان''<ref>''Bakushu/Early Summer'' </ref> (۱۹۵۱)، ''برنج با طعم چای سبز''<ref>''Ochazuke no aji/The Flavour of Green Tea Over Rice'' </ref> (۱۹۵۲)، و ''یک بعدازظهر پاییزی''<ref>''Samma no aji/An Autumn Afternoon'' </ref> (۱۹۶۲). اُزو برای پیوستن به استودیو شوچیکو<ref>Shochiku Studio</ref> در ۱۹۲۳، دانشگاه واسِدا<ref> Waseda </ref> را ترک کرد و در ۱۹۲۷ نخستین فیلمش را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۷ تا ۱۹۶۲، پنجاه‌وچهار فیلم ساخت که در اغلب آن‌ها چیشو ریو<ref>Chishu Ryu </ref> بازی کرده و کوگو نودا<ref>Kogo Noda</ref> همکار فیلم‌نامه‌نویس بوده است.


<br />
<br />

نسخهٔ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۴

یاساجیرو اُزو
Yasujiro Ozu
زادروز ۱۹۰۳م
درگذشت ۱۹۶۳م
ملیت ژاپنی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
آثار داستان توکیو (۱۹۵۳)، به دنیا آمدم، اما ... (۱۹۳۲)، هوس زودگذر (۱۹۳۳)، تنها پسر (۱۹۳۶، نخستین فیلم ناطق او)، برادران و خواهران خانوادۀ تودا (۱۹۴۱)، آخر بهار (۱۹۴۹)، اوایل تابستان (۱۹۵۱)، برنج با طعم چای سبز (۱۹۵۲)، و یک بعدازظهر پاییزی (۱۹۶۲)
گروه مقاله سینما
اُزو
اُزو
یاساجیرو ازو

یاساجیرو اُزو (۱۹۰۳ـ۱۹۶۳م) (Ozu, Yasujiro)

کارگردان صاحب سبک ژاپنی سینما. تا ۱۹۳۶م فیلم‌های صامت می‌ساخت و تا این زمان سَبک و درون‌مایه‌های اصلی‌اش مشخص شده بود: دلبستگی به زندگی خانوادگی و روابطِ میان شخصیت‌ها و استفاده از کمدی برای نشان دادن شخصیت. فیلم او، داستان توکیو[۱] (۱۹۵۳)، ازجمله بهترین فیلم‌های کلاسیک تاریخ سینما شناخته شده است. دوربین اُزو همیشه حدود یک متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد، هیچ‌گاه حرکت نمی‌کند، و تفکربرانگیز است؛ و این امر با فلسفۀ ذن[۲] حاکم بر سینمای او همخوانی دارد.

برخی از آثار بسیار موفقش عبارت‌اند از به دنیا آمدم، اما ...[۳] (۱۹۳۲)، هوس زودگذر[۴] (۱۹۳۳)، تنها پسر[۵] (۱۹۳۶، نخستین فیلم ناطق او)، برادران و خواهران خانوادۀ تودا[۶] (۱۹۴۱)، آخر بهار[۷] (۱۹۴۹)، اوایل تابستان[۸] (۱۹۵۱)، برنج با طعم چای سبز[۹] (۱۹۵۲)، و یک بعدازظهر پاییزی[۱۰] (۱۹۶۲). اُزو برای پیوستن به استودیو شوچیکو[۱۱] در ۱۹۲۳، دانشگاه واسِدا[۱۲] را ترک کرد و در ۱۹۲۷ نخستین فیلمش را کارگردانی کرد. از ۱۹۲۷ تا ۱۹۶۲، پنجاه‌وچهار فیلم ساخت که در اغلب آن‌ها چیشو ریو[۱۳] بازی کرده و کوگو نودا[۱۴] همکار فیلم‌نامه‌نویس بوده است.



  1. Tokyo Monogotari/Tokyo Story
  2. Zen
  3. ....Umareta wa mita keredo/I was born, but
  4. Dekigokoro/Passing Fancy
  5. Hitori musuko/The Only Son
  6. Toda-ke no kyodai/Brothers and Sisters of the Toda Family
  7. Banshun/Late Spring
  8. Bakushu/Early Summer
  9. Ochazuke no aji/The Flavour of Green Tea Over Rice
  10. Samma no aji/An Autumn Afternoon
  11. Shochiku Studio
  12. Waseda
  13. Chishu Ryu
  14. Kogo Noda